Yeni Asya’nın dinamik yayın kadrosu, yedi yıl müddetle çıkarmış oldukları gazetenin bir de yıllığını yayına hazırladılar. 1977’de ilk kez çıkartılan bu yıllığın baş kısmında, mutlaka okunması, bilinmesi ve asla unutulmaması gereken bir tür “manifesto” değerindeki prensipler manzumesini sıraladılar.

Özetle, Yeni Asya’nın hangi ihtiyaçtan doğduğunu, nasıl bir boşluğu doldurmaya çalıştığını, parola olarak belirlenmiş olan “meşveret ve şurâ esasları”nın ne derece ehemmiyetli olduğu, inandığı doğru yolda şaşırmadan ve sarsılmadan ilerlemenin nasıl mümkün olabileceğinin usûl ve esaslarını gözler önüne serdiler... Aşağıda, o yazılardan ve ifadelerden bir demet sunuyoruz:

* * *

Tarih, 21 Şubat 1970’i gösteriyor. Neşir hayatına çıkışının birinci gününde, Yeni Asya’nın manşeti bu idi: Boğaz Köprüsünün temeli atıldı... Artık, Asya ile Avrupa birbirine bağlanıyordu.

1970’ler Türk siyasî ve içtimaî hayatının yeni bir safhaya girmek üzere olduğu zamandır. Anarşi, kol gezer ortalıkta. Eşkiyalar üniversiteleri, fabrikaları harp meydanlarına çevirmiştir.

Öldürülen gençler, yakılıp yıkılan yerler... Dışarıdan idare edilen ve vatan sathını istilâ eden tehlikelerle karşı karşıyayız.

Köylüler, toprak kavgalarına sürüklenmek isteniyor. Devlet arazilerinin işgali, çiftliklerin yağma edilmesi, her tarafa yayılma istidadı gösteriyor: Politikacılar, amansız bir kavganın içinde.  Talebeler, büyük hesapların figüranları. İşçiler kışkırtılıyor.

Diğer taraftan, Cumhuriyet tarihi boyunca mağdur edilen dindarlar vardır. Devr-i sâbıkta (tek parti dönemi), bu kimselere insan muamelesi bile yapılmamıştır. Çok partili dönemde, dindarlara karşı gösterilen bütün müsamaha da, kendilerini tam olarak üvey evlâtlıktan çıkaramamıştır. Bu vatanda onların da hakkı vardır ve olmalıdır. Ama...

O halde,  Türkiye meselelerinin bu vatanın millî ve mânevî değerlere bağlı kimseler tarafından, ciddî, histen uzak ve mevcutlara göre daha gerçekçi bir şekilde ve ileri görüşle ele alınması zarureti ortada idi. Yani, Türk basınında bir boşluk vardı ve bu boşluk doldurulmalıydı. Slogan edebiyatı ile işlerin yürümeyeceği artık anlaşılmıştı.

Meşveret ve şurâ esaslarından hareket edilmeliydi. Aksi takdirde, doğru yolda, şaşırmadan ve sarsılmadan gitmek imkânsızdı. İstikametin ve şaşırmamanın esas alındığı Yeni Asya da kendisine parola olarak meşveret ve şûrâyı seçti.

Günlük siyasî gazete

Gazetemizin bütün neşir hayatı boyunca, hadiseleri gerçeklik ve ağırbaşlılıkla ortaya koyduğu ve öyle değerlendirdiği açıktır. Yeni Asya, böyle bir vazifeyi yerine getirmek için doğmuştur. Bundan başka, bir basın organı olarak, Yeni Asya’yı Yeni Asya yapan temel değerleri şöyle sıralayabiliriz:

* Yeni Asya için, hiçbir siyasî kuruluş ve menfaate âlet olmamak esastır.

* Memleketin sağlıklı ve istikrarlı bir şekilde gelişmesi yolundaki kaideleri ön plana almış ve mevcudu yıkarak, yerine yenisinin yapılması şekildeki yıkıcı iddialarla çıkanların safında hiçbir zaman yer almamıştır.

* İnandığı meselelerin üzerine her şeyi göze alarak yürümüş ve memleket menfaatlerinin daima bayraktarlığını yapmıştır.

* Yeni Asya’da şahıslarla değil, görüşler ve görüşlerin şekillendirdiği hareketlerle uğraşmak esastır. Hiç bir zaman şahsiyetperestlik yapmamıştır; yapmaya da teşebbüs ve tenezzül etmemiştir.

* Yeni Asya, imkânları nâmütenahi geniş bir gazete değildir. Bu bakımdan, belki bazen eksik bilgi vermiştir; ama, yanlışı asla! Daima doğru, daima samimi, daima haysiyetli ve ciddi olmuştur.

* Çığırtkanlığa ve reklâm gazeteciliğine hiçbir zaman teşebbüs etmemiştir.

Şu halde Yeni Asya, şunun-bunun değil, hareket noktası olarak kabul ettiği temel kàidelerin gazetesidir. Doğruyu, edep dairesinde ve insan haysiyetine en yaraşır sûretinde söylemeyi boynunun borcu olarak telâkki eder.

Gazeteye evet; ama, edeplisine...

(Devamı var)