Yolcuyum şu menzilde, bir nefeslik durmuşum, 

Akıl hikmet kapısın, açmak için verilmiş. 

Beden denen kafese sığmıyor gönül kuşum, 

Bu kanatlar sonsuza uçmak için verilmiş. 

Vücudum bir fiskeyle yıkılacak bir konak, 

Ölüm yeni bir hayat, kabir yeni bir durak, 

Bu çileli hayatın yükünden kurtularak, 

İstirahat yerine geçmek için verilmiş, 

Ömür sermayesi az, ihtiyaçlar bitmiyor, 

İktidarımın eli, hiçbir şeye yetmiyor, 

Ruhumun isteğini dünya tatmin etmiyor, 

Eldekiler numune, tatmak için verilmiş. 

Bir kerre tatmak için bu sofrayı sermezdi, 

Başka sayfa açmasa bu sayfayı dürmezdi, 

Vermek istemeseydi, istemeyi vermezdi, 

Ölüm, ölümsüzlüğe geçmek için verilmiş.