Bu zaman zarfında, Üstad’ı gibi “görmediği eza, çekmediği cefa” kalmadı. Ama o, her devirde müsbet hareketten, doğruluktan, adaletten ayrılmadan yoluna devam etti. Çünkü Cemaatin duâları, Risâle-i Nur’un himmeti ve Üstad Hazretlerinin tasarrufu, her zaman Yeni Asya’nın yanında olmuştur.

Bu inayete ilişkin bir hatıramı, 48. Yıl münasebetiyle paylaşmak istedim. 1999’da meydana gelen Gölcük ve Düzde depremlerinden sonra Yeni Asya yazarları “Deprem ilahi ikazdır” dediği için, 28 Şubatçıların hışmına uğramıştı. Mehmet Kutlular 276 gün hapis yatmış, Yeni Asya’nın bir çok yazarı da aynı muhtevalı yazılardan dolayı DGM’ de yargılanmış, çeşitli hapis cezalarına çarptırılmıştı. Biz de o günlerde yazdığımız “Titre ve kendine gel” başlıklı bir yazımızdan dolayı aynı mahkemelerde yargılanmış ve 18 ay hapsi cezası almıştık. Cezamız yargıtaydan onaylanmış, infaz kararı tarafımıza tebliğ edilmişti. Yani hapse girmemiz an meselesi idi. O günlerde Eskişehir’de bulunan takva sahibi bir ağabeyimiz beni bir kenara çekti ve “ kardeşim hiç korkmayın, Allah’ın izniyle siz hapse girmeyeceksiniz. Ben dün gece bir rüya gördüm. Rüyamda, sizin etrafınızda bir ateş çemberi vardı. Birden Üstad Hazretleri ortaya çıktı, sizi kucakladı ve o ateş çemberinden çıkardı. İnşallah bu rüyanın hakikaitı tecelli edecek” dedi. Ve dediği gibi, aynı günlerde AB müktesebatına uyum paketleri çerçevesinde meşhur 312. Madde değiştirildi. Yeniden yargılama hakkımız doğdu. Yeniden yargılandık yine cezaya hükmedildi, ama artık 28 Şubat’ın hükmü azalmıştı. Cezamız ertelendi, çok şükür bir zarar görmeden kurtulduk.