Milletin, başta dinî olmak üzere, her türlü değerleri alt-üst edilmiş, her şey alabora olmuştu. Bu olumsuz hareketlere karşı yüce Allah, Bediüzzaman Said Nursî vasıtasıyla, Kur’ân’ın bu asırdaki en büyük tefsiri olan Risale-i Nurları bu milletin imdadına göndermiştir. İşin icra yönünde de, 1950 senesinde iktidara gelen DP ve rahmetli Menderes’in,  tekrar milletin lehine işler yapmasıyla milletin yüzü gülmeye başlamıştı.

Fakat, bu gibi olumlu durumlardan rahatsız olan zihniyet, 1960 senesinde millete karşı yaptığı ilk fitne hareketi olan ihtilâl ile,  yine memleketi, milleti yok etme durumuna girmişler, milletin, oylarıyla iktidara getirdiği; Milletin Başbakan ve bakanlarını idam edip, yine milletin oy vermediği kendi ekibini silâh zoruyla iktidar yapmışlardır.

Bunu, her on senede bir âdet haline getirip, 70’de, 80’de tekrarlamışlar, böylece ülkeyi 50 sene geri götürmüşlerdir. Bu üç fitne hareketinde işi alenen yapıp; top, tüfek, tank, uçak kullanarak, ekmeğini yediği, kendilerini o seviyelere getiren millete gözdağı vermişlerdir.

Bunların dördüncüsü olan sinsi fitne 28 Şubat 1997 hareketi, bunlardan daha değişik, ama daha dehşetli bir şekilde milleti perişan etmiş, her yandan millete darbe vurmuştur. Yine her zaman yaptıkları gibi, meşrû iktidarı iş başından kopararak, yerine abuk sabuk bir takım, milletin oy vermediklerini, silâhların gölgesi altında getirip iktidara oturtmuşlardır.

Burada bizim dikkatimizi çeken en büyük fitnelerden biri ise; 1971 muhtırasından sonra, bazı katakulliler neticesinde, dini siyasete âlet ederek gelenlere iktidar kapısı açılmış. 80’de de, bir değişik taktikle, yine o grupla aynı görüşü paylaşan bir parti iktidara getirilmiştir. 28 Şubat’ta ise, o görüşün içinden, milletin gözünü boyayarak başka bir afacan iktidar meydana getirilmiş, Demokrat misyonun önü, her seferinde kesilirken, bu sefer âdeta biçilmiştir. Tabiî, 70’li, 80’li yıllarda oy oranları, kendi dar çerçevedeki millî görüşçü takımının verdiği oylarla sınırlı iken, maalesef 90 sonrası, Nurcuların büyük bir kısmının kendi indî görüşleri neticesinde, onlara destek olması sonucu, o partilerde de oy patlaması olmuştur.

Artık 2000’li yıllara gelindiğinde, yine 28 Şubat’ın bir  taktiği sonucu ortaya çıkan nevzuhur partinin, ilk seçimde, yine birtakım Nurcu (sağlam Yeni Asya ekolü hariç) ve diğer dinî ekollerin de desteklemesiyle, iktidara gelmesiyle, artık manzara tamamen değişmiş, milletin hayrına gibi görünen, ama derinden bakınca da, milletin; gerek esnaf, gerek işçi- memur gibi sınıflarının pek de memnun olmadığı durumlar meydana gelmiştir. Fakir-fukara, garip guraba,  onların babası olduğunu söyleyenlerce zor durumda bırakılmıştır.

İşte bu 4 fitne böyle bir şey. Milletin gözü boyanarak, hile ve desise ile, hayırhahı gibi gösterilen şeylerden, pek de hayrına olan bir şeyler çıkmamıştır. Her halde yakın gelecekte bunun sonuçları daha iyi görülüp, anlaşılacaktır.