İstanbul’un fethi, İslâm fetihlerinin içerisinde belki de en farklı ve önemli olandır. Diğer fetihlerden farkı ise Allah’ın Elçisi Hz. Muhammed’in (asm), o meşhur Hadis-i Şerifidir. Hz. Muhammed’in (asm), ‘’Kostantiniyye elbet fetholunacaktır. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandan, onu fetheden asker ne güzel askerdir.’’ sözüne mazhar olmak isteyen nice İslâm lideri ve nice İslâm orduları İstanbul’u kuşatıvermiş, lâkin bu kuşatmalar sonucunda bir sonuç alamamışlardı.

Fatih Sultan Mehmed’den önce, Emeviler döneminde binlerce İslâm orduları ve Sahabe Efendilerimiz bu kutlu şehri fethedebilmek için mücadele vermiş, onlarcası İstanbul önlerinde gazi olup bir o kadarı da şehadet şerbetini içivermişti. Bu Sahabelerden, artık Anadolu’muzun bir değeri olan, makamı şimdiki İstanbul’un Eyüp ilçesinde bulunan Hz. Ebu Eyyüb El Ensari’de şehitlik makamına yükselmişti. Nice zaman sonra kayıp olan mezarı rüya yoluyla Fatih döneminde bulunacaktı.

Emeviler, Abbasiler ve Selçuklulara nasip olmayan bu kutlu fetih, Osman oğullarından 2. Murad’ın oğlu 2. Mehmed’e nasip olacaktı. Daha öncesinde Yıldırım Bayezid, Mehmed Çelebi ve babası 2. Murad tarafından fetholunmak istenen İstanbul şehri, Akşemseddin’in de hocası olan Hacı Bayram-ı Veli Hazretleri’nin keşfiyle, fethin Fatih ve Akşemseddin’e kısmet olunacağı bildirilmişti. Fatih’in babası 2. Murad Han, Edirne’ye sarayına dâvet ettiği Hacı Bayram-ı Veli Hazretlerine, ‘’Şeyhim İstanbul’u alabilecek miyim?’’ diye sormuştu. Hacı Bayram-ı Veli, bir süre padişahın yanında duran Şehzade Mehmed’e bakmış ve padişaha ‘’İstanbul’un fethini ne sen, ne de ben görürüm. Onu görmek bu çocukla, şu bizim Köse’ye (Akşemseddin) nasip olacaktır’’ demiştir.

Yapılan nice hazırlıklar, askerî, ekonomik, dinî, mimarî onca emek, evet hepsi Allah’ın Elçisinin o kutlu hadisine muhatap olabilmek içindi. İslâm topraklarının kalbine saplanmış Bizans hançerini söküp atmaktı bütün gaye. Bizans Kostantiniyye’sini İslâm beldesi yapabilmekti bütün amaç. Dünyanın en büyük mabetlerinden birisi olan Ayasofya’da Cuma Namazı kılabilmek içindi, verildi onca mücadele. 

Ve nihayet İstanbul fetholunmuştu. Surlara hemen İslâm sancağı çekilmiş, okunan Ezan-ı Muhammedi İstanbul semalarını inletivermişti. Bu ezan İstanbul’un fethini müjdelemişti. İslâm orduları muzaffer, Fatih ise bu kutlu fetih için Rabbine şükretmekteydi. Artık Hz. Peygamber’in (asm) o mübarek sözü gerçekleşmişti. Fetih Murad Han oğlu Fatih Sultan Mehmed Han’a nasip olmuştu. Fatih bu fetihle bir çağı açıp, bir çağı kapatıvermişti.

Fatih Sultan Mehmed Han, bu fethin sonunda gurura kibre kapılmamış mütevazı bir şekilde şehre girmişti. Şehirde yaşayan gayrimüslim halkla İslâm’ın o güzel hukukuyla muamele etmiş, kesinlikle insanları hoşnut tutmuştu. Fatih, Hz. Muhammed’e (asm) yakışır bir kumandan olarak gayrimüslim tebaayı İslâm hukukuna göre düzenlemişti. Çünkü o Kur’ân terbiyesi ve Hz. Muhammed (asm) sevgisiyle büyümüştü. Elbette haktan ve adaletten sapmadı Fetihlerin babası Fatih Han. O sadece İstanbul’u değil, kalpleri de fethetmişti.

İstanbul’a İslâm mührünü vuran, Ayasofya’yı İslâm’ın en büyük mabedine çeviren, şehri dönemin en önemli ticarî, dinî ve kültürel merkezi yapan Fatih Sultan Mehmed Han’ı bu vesile ile bir kez daha rahmetle anıyoruz. 

Ruhun şad olsun büyük Komutan, Mehmed Han!