Dante, İlâhî Komedya adlı eserinde yaptığı Cehennem tasvirleriyle ahiretin var olduğunu ispatlamıştır. Burada her insanın Cehennem de olsa beka isteme hakikatini hatırlıyoruz.
Dante, İlâhî Komedya’ya Cehennem yolculuğu ile başlar. Sonra antik Roma’nın şairi Virgil’in kılavuzluğunda Arafa, daha sonra ise aşık olduğu, ama erken yaşta ölen Beatrice ile Cennete gidecektir. Dante’nin Cehennem, Araf ve Cennet tasvirleri yapmıştır. 14 bin 233 mısradan oluşan İlâhî Komedya 1320 yılında Floransalı Dante Alighieri tarafından yazılmıştı. 1265’te doğan Dante, hem yazmayı seviyor hem de eczacı olmak istiyordu. Parşömen veya kâğıt üzerine yazılmış sözlerin de ilâçlar gibi zihni etkileyeceğine inanıldığından eczanelerde kitap satılan bir dönemdi bu. İlâhî Komedya yazıldığından bu yana pek çok sanatçıya, edebiyatçı, ressama ilham kaynağı oldu.
Akılsızlık Cehenneme götürür
Dante’nin Cehennem tahayyülü, Aristoteles’in hayatta en önemli şeyin akıl olduğu fikrinden esinlenmiş ve bu düşünce daha sonra Protestanlığa uyarlanarak şahsın aklının kurtuluşa giden yol olduğu fikrine ilham vermişti. Cehennemin her bir katı ve onlara denk düşen Yedi Ölümcül Günah aslında aklın kullanılmaması veya akla bilinçli saldırı sonucu meydana gelmişti. Dante, hakim olan Roma Katolik Kilisesi’nin para karşılığında insanların günahlarının affedildiğini gösteren belgeleri satmasını eleştiriyor, bunu yapan piskoposları eserinde Cehenneme gönderiyordu.
Adil olan Cennete gider
Hıristiyan dininden olmayanlara karşı da oldukça hoşgörülü ve adaletli olan Dante, komutan Salâhaddin’i, Hıristiyanlığa inanmayan, ama adil olanların gönderildiği Araf’ta hayal ediyordu. Hatta adil olan, ama İsa’dan haberi olmadığı için Hıristiyanlığı seçmemiş olanların Cennete gitmesine izin veriyordu.
İlâhî Komedya Batı tarihinin dayanaklarından biridir. Bu eser, her ne kadar hayal ürünü olsa da kitabın ahiret inancıyla yazıldığını gösteriyor. Dante, gerçek olan Cehennem hakikatini gözler önüne seriyor. Doğru yolda olanlar, mükâfatı olan Cennete gidecekleri gibi, yanlış yolda olanlar da ceza olarak Cehenneme gideceklerdir. Her insan Cehennemde olsa baki bir âlemi arzu eder. Kur’ân-ı Kerîm’de Cehennem ehlinin toprak olmayı, ölmeyi, yok olmayı isteyeceklerini anlatan âyetler var. (Nebe 40, Zuhruf 77, Furkan 14)
Bediüzzaman Hazretleri küçükken hayaline soruyor: “Sana bir milyon sene ömür ve dünya saltanatı verilmesini, fakat sonra ademe ve hiçliğe düşmesini mi istersin? Yoksa bâki, fakat âdi ve meşakkatli bir vücudu mu istersin?” Cevap: “Baktım, ikincisini arzulayıp birincisinden “ah” çekti. ‘Cehennem de olsa beka isterim’ dedi.”