Her yeni doğan bebeğin yeni bir dünya olduğunu söyleyen Barış Manço, “Şam ipeğinden burma giysen bile, zemzem suyuyIa yıkansan biIe, dünya ahiret bir keyif sürmek için, Mutlak dökmeli helâl alınteri” diyerek dünya ahiret hayatlarında rahatın, helâl lokmada olduğunu söylüyor. Ve ekliyor: “Usta terzi dar kumaştan boI gömIek diker, doğru tartan esnaf rahat huzurIu gezer, eğrinin ve doğrunun hesabı mahşerde, dünyada biraz huzur herşeye bedel.”

Topraktan geldi insan, yine toprağa dönecek

Manço, insanoğlunun geçim derdi için koşturduğunu hatırlatır. Hayat boyu bir mücadele peşinde koşan insanın ise yine toprağa döneceğini söyler: “Topraktan geldi insan, yine toprağa dönecek iki lokma ekmek için ömür boyu dövüşecek. Yıllardır sürüp giden bir pay alma çabası, topu topu bir dilim kuru ekmek kavgası. Bazen durur bakarım bu ibret tablosuna. Kimi tatlı peşinde kimininse tuzu yok.” 

Unutma ki dünya fani

Şarkı sözlerinde de dünyanın geçiciliğinden bahseden Manço, ölümün gerçek  olduğunu hatırlatır: “Unutma ki dünya fani, veren Allah alır canı.” Ve ardında öğretici bilgiler bıraktığında manen yaşadığını söylemiştir. Asıl ölümün ise adının unutulduğunda gerçekleştiğini ifade etmiştir: “Bir kişinin adı en son ne zaman telâffuz edilirse, o gün ölmüş oluyor insan. Yani fizik olarak bu dünyayı terk etmek çok da önemli bir şey değil. Nasıl olsa günün birinde hepimiz terk edeceğimiz için ve milyarlar terk ettiği için. Ama adınız anılmadığı gün gerçek anlamda bu dünyayı terk etmiş oluyorsunuz.