Böylece AB yeni bir demokratik sürece girdi. 

AB böylece “Batı’nın mazisi”ni temsil eden İngiltere’den kurtuldu. 

AB bu sayede İkinci Avrupa’yı temsil eden İngiliz dessas siyasetinden yakasını kurtardı. Bir yönden bakıldığında Dünyaya “geçmiş olsun” dedirtecek bir başarı aslında. 

AB “sürekli öğrenen organizma” olarak “ayrılmalar ile baş etme”yi de öğrenmeye başladı. 

AB “gönüllü beraberlik” kavramını pekiştiriyor. “Dileyen gider, yalnız kalır, dileyen gelir, ortak olur”u yaşamaya ve yaşatmaya başladı. 

Bu yeni durum ve dönem aslında Türkiye – AB ilişkilerinde yeni bir dönem başlatmak için de bir fırsat. Zira İngiltere’siz AB Türkiye için de daha iyi. 

Ama şimdiki AKP iktidarının böyle bir bakış açısı yok. Maalesef. İktidar gazetecilerinin ise zaten bakışı belli. 

Nitekim Türkiye’den bakan iktidar kuşları sekiz senelik yeni tekrarlarını arttırdılar: 

“AB küçülüyor. Zaten AB kötüydü. Zaten dağılacak. O zaten bizim dostumuz değil, hatta düşmanımız. Zaten Türk’ün Türk’ten başka dostu yok. Zaten Müslümanın Müslümandan başka dostu olmaz. Zaten… zaten…”

Kedinin yetişemediği ete murdar demesi misali aslında. Kendileri de biliyor. Herkes de biliyor. 

Brexit üzerinden AB’yi küçümsemek için fırsat bulduğunu sananlar şu basit soruların cevabını versinler bakalım:

1. Bir AB ülkesinde dernekler ya da vakıflar, hem de tepe tepe, devlet yetkisi kullanabilir mi?

2. Bir AB ülkesinde vergi kaçırana aracılık yapan devlet görevlisi “vergi kaçırmak ile vergiden kaçınmak farklı şeyler, ben vergiden kaçınana yardımcı oldum” diyebilir mi? Haydi demiş olsun, dedikten sonra hâlâ o görevde kalabilir mi?

3. Bir AB ülkesinde dinî cemaatlerle devlet arasındaki ilişki Türkiye’deki kadar riskli ve geçirgen olabilir mi? 

4. Bir AB ülkesinde, askerler ve siviller, darbe yapmayı -bırakın planlamayı- akıllarından geçirir mi?

5. Bir AB ülkesinde, bir cemaat, devlet nezdinde önce en muteber cemaat ve sonra en azılı terör örgütü haline gelebilir mi? 

6. Bir AB ülkesinde devlet vatandaşına sürekli tuzaklar kurup zulümlere kapı açar mı?

7. Bir AB ülkesinden insanlar bu kadar kaçar mı?

Neden böyle oldu?

Devletimiz, “dinî hassasiyetleri” sebebiyle aslı AB düşmanı, ama “adı demokrat” bürokratlarla dolmuş durumda.

Toplumumuz “millî hassasiyetleri” sebebiyle AB’ye inadına düşman olan “adı de-mokrat” otokratlarla dolmuş halde. 

Basın, ne hatırına kalem oynattığı belirsiz antidemokrat manipülasyoncular tarafından esir alınmış. 

Bize yeni bir basın, yeni bir devlet ve yeni bir siyaset anlayışı lâzım. Ama hakikî demokrat olanından. Hatta şart. Acilen.