İnsanlığın beşiğini, Ortadoğu’yu konuştu, konuşturdu. 

Hakiki mümin için Ortadoğu’nun Mezopotamyası ve sınırları değil dünyayı arş-ı âlâya bağlayan haytı ve Amûd-u Nûrânîsi olan Kâbe’si mühim.

Samimi mümin için Ortadoğu’nun kara petrolü değil Kâbe’sindeki hacer-ül esvedi kıymetli. 

Uyanık mümin için Ortadoğu’nun halkları ve kültürleri değil ittihadı ehemmiyetli. 

Zira iman tevhidi, tevhid teslimi, teslim tevekkülü ve tevekkül de iki cihanda mutluluğu getirir ve gerektirir. 

Zira, mü’min muvahhiddir. İbadetinde ittihadı arar. İtikadında ve uhuvvetinde ittifak ister. 

Zira mümin bilir ki ittihad cehl ile olmaz. Zira ittihad imtizac-ı efkârdır. 

Mümin bilir ki ittihad için önce kardeşini ve potansiyel kardeşini tanımalı. Elbette sinsi düşmanını da teşhis etmeli.

Zira mümin bilir ki; ilme, adalete ve meşverete istinat eden sosyal yapılar ve devletler ömr-ü ebediye mazhar olurlar. 

Bütün bunlar ve daha fazlası, bir Kur’ân tefsiri olan Risalelerde var. 

Akademisyenlerin Risaleleri övüp yüceltmekle yetinmesinin zamanı çoktan geçti. (Böyle yapanların kendi sözlerini bu yolla güzelleştirerek Kur’ân’ı ve tefsirini kendisine alet etme riski var. Aynen kıymetli bir esere aslında gerekmediği bir halde atıf yaparak kendi eserini güzleştiren nakilciler gibi.). 

Akademisyenlerin görevi, akademisyen olmayanlarca üzerinde bu kadar çok çalışılan, adeta ezber edilircesine tekrar be tekrar okunan bu eserleri anlamak, yorumlamak ve anlatmak olmalı. 

Risale-i Nur Enstitüsü bunun için var.

İstanbul’daki merkezi ve Ankara’daki şubesiyle, hayatını vakfetmiş yüzlerce gönüllüsüyle, akademik yayını Köprü dergisiyle, panelleriyle ve kongreleriyle bunu yapmaya çalışıyor. 

Alçakgönüllü akademisyenlerin desteğini bekliyor. 

Akademik dayanışma mı dediniz? Araştırma ve geliştirme mi dediniz? 

İşte mekânı. İşte imkânı…

Batı neresi? Doğu nerede? Ne önemi var.

İfrat ve tefritten uzak vasatı anlatan ve sırat-ı müstakimi temsil eden “orta” burada! 

Soruların doğru cevapları istikametin haritasında yazıyor. Hem de her şey net… Haydi gayret.

Aksi halde, Pazar gününün panelistlerinden Suriyeli müftü, âlim ve fâzıl zât İbrahim Nakşibendî’nin dediği gibi, bizler de çölde sırtında su taşıyan ama susuzluktan ne yapacağını bilemeyen deve misali telef olabiliriz.