“Gözü körelmiş, narkozlanmış. Neyi alkışladığını çok bilmiyor. Onlarla aynı galakside yaşamıyoruz”.

Bu tesbitler mitinglere götürülen kalabalıklar için doğru. (Esasen bu doğru tesbit bütün partilerin kalabalık mitinglerindeki çoğunluk için de az-çok geçerlidir).

Ama AKP’nin okuryazar kitlesi için kanaatimizce aynı durum geçerli değil. Onlara narkoz tesir etmiyor. Uyurgezer de değiller.

Okuryazar olan AKP’liler sadece “öğrenilmiş çaresizlik” girdabındalar. 

Durumları cevaplarında saklı:

- “Erdoğan neden dün ak dediğine bu gün kara diyor” diye soruyorsunuz. 

“Evet, bu bir çelişki, ama inşallah bir bildiği vardır da o yüzden böyle yapıyordur” diyorlar. 

- “Erdoğan kiminle karar alıyor, biliyor musunuz” diye soruyorsunuz.

“Bilmiyoruz, ama her halde sürekli değişiyor, İnşallah etrafında bu kere doğru adamlar vardır” diye cevap veriyorlar.

- “AKP MHP’lileşiyor mu” diye soruyorsunuz. 

Cevabı geçiştirip, “İnşallah MHP AKP’lileşir” diyerek bir temenni dile getiriyorlar. (İçlerinde bu duâya “amin” diyen çok da, duânın tutmayacağını bile bile dedikleri de belli.)

- “İçeride ve dışarıda sürekli yeni düşman üretmek ve sürekli düşman değiştirmek doğru bir politika mı” diye soruyorsunuz.

“Düşmanı sık değişenin dostluğuna güvenilmez denilmiştir, kafamız karışık” diyorlar. 

- “O zaman siz bu Erdoğan’a güveniyor musunuz yoksa güveniyormuş gibi mi yapıyorsunuz” diyorsunuz. 

Gelen cevap:

- Sessizlik.

- Boyun büküklüğü.

- Hayal kırıklığı.

Geçenlerde bir haberde okumuştuk. Bilim adamları insanın iç sesini okuyabilen bir cihaz ve yazılım geliştirmişler. O cihazı bu dostlara bağlasak ve iç seslerini dinlesek gelecek sesler şöyle olacaktır: 

- Tamam, Erdoğan iyi, ama yaşlanıyor galiba. Ya yanlış yaparsa?

- Birileri siyasî konularda Erdoğan’ı fena yanıltıyor. Acaba nasıl engelleriz!

- Birileri galiba AKP ve Erdoğan konusunda bizi kandırdı, ama kimler ve neden?

İşte galaksimizin halleri…