Bir zamanlar, kardeşliğimize ve kamu düzenimize zarar veren bir terör örgütünün lideri, örgütünü, bizim komşumuzdaki bir ülkeden yönetmeye devam ediyordu. 

Sonra bu işe dur demek için o ülkenin yöneticilerini sıkıştırmak ve “verin yargılayalım” demek lâzım geldiği anlaşıldı. Devletimizin ve siyasetçilerimizin ortak baskısı sonucunda o baş terörist o ülkeden ayrılmak zorunda kaldı ve Kenya’ya kadar kaçtı. 

Sonra bir operasyon yapıldı ve elebaşı Kenya’da iken yakalanıp uçakla Türkiye’ye getirildi. 

O günlerde bu operasyonu kimin ya da kimlerin yaptığı ile ilgili çok şey yazılıp söylendi. 

Ama en ilginci, perde önü operatörlerin görüntülerinin de etkisiyle, şu idi: “Apo’yu Kenya Ülkü Ocakları paketledi!” 

Doğru bir şey, gecikerek de olsa yapılmıştı. Ama işin başka bir boyutu da gözden kaçmadı. 

ABD’de çok iyi bilinen ve yaygın bir meslek olan bu “paketli teslim” (delivery) işi, her nasılsa, iktidarı sallantıda olan bir başbakanın zamanına “denk gelmişti”.

Operasyon o zavallının iktidarını sun’î olarak biraz uzattı. Ama o başbakan o olaydan sonra öyle bir gidiş gitti ki kendisini de partisini de siyasetten sildi götürdü. 

Uyanık olanlar “meğer Kenya Ülkü Ocakları başka paketlemelerle de meşgulmüş” demeye başladılar. 

Bu hikâyeyi niye yazdığımızı anladınız her halde. 

Bugünlerde devletimizin en yetkili ağızları 15 Temmuz darbe teşebbüsünün planlayıcılarından olduğu iddia edilen bir kişiyi paketleyip getirme meselelerini dillendirmeye başladılar. 

Her darbe düşmanı/demokrat gibi biz de elbette darbecilerin tümünün tam olarak yargılanmasını ve hak ettikleri cezaları tam olarak almalarını istedik, istiyoruz, isteriz. Buna aklı başında kimsenin de itirazı olmaz. 

Adil Öksüz’ün kaçması ya da kaçırılması meselesinin de elbette hem darbe ve hem de diğer yönleri ile ele alınması lâzım. 

Ama bu işin hukuk tarafından ve siyasetin dışında yürütülmesi lâzım. Ta ki uluslar arası alanda da yüzümüz ak olsun. 

Hele bu tür operasyonların, şiddetli sarsıntı geçiren bir iktidarın “ömrüne güç katma operasyonu”na dönüştürülmesini kabul edemeyiz. 

Hem şunu da unutmamak lâzım: Bu tür manipülasyonlar iktidarların ömrünü uzatmaz, aksine tüketir. 

Sonra da şu soruyu sordurur: 

Ne oldu şimdi? Yirmi sene sonra acaba Kenya/Nairobi Ülkü Ocakları yeniden mi devrede? Kim için ve neden?

İyi saatte olsunlar!