Hakikaten öyle oldu. Bunu yaşadık. 

Darbeci Evren ve Daltonlar tarafından diri diri gömüldüğü mezarı adeta tırnaklarıyla kazıyıp çıktı ve önce milletvekili, sonra muhalefet lideri, sonra başbakan ve sonra da cumhurbaşkanı oldu. 

Demirel’in konuşmalarını hazırlayan bir metin yazarı var mıydı bilemiyoruz. Ama kendisini bu yönden mahcup eden bir ekiple çalıştığını sanmıyoruz. 

Onlar zeki ve kültürlü insanlardı. Şimdikiler bir âlem. 

Olayı biliyorsunuz. 

Cumhurbaşkanı Erdoğan geçen günlerde yaptığı bir konuşmada (prompter’dan okumada) dört sene önce aynı konuda o zamanın Başbakanı Binali Yıldırım’ın yaptığı konuşmayı (okumayı) hemen hemen aynen tekrar etmiş. Yani tam bir siyasî skandal.

Olay sosyal medyada ve siyasette ciddî şekilde alay konusu oldu. 

AKP’lilerde ve konuyla ilgili bürokratlarda derin bir sessizlik var. 

Bir iki AKP’li “çalışanlar Erdoğan’a yetişemiyor, yoruluyorlar, olur böyle hatalar” nevinden “sade suya tirit” açıklamalar paylaştılar. İşin sahibi ve sorumlusu kim bilemiyoruz. Ama bu iş böyle geçiştirilecek bir konu değil. 

Zira metnini başkasına yazdıran ve sözünde ona güvenen, attığı imzada da başkasına güveniyor demektir ve bu ikincisi bilhassa tehlikelidir. Her şeyin ve her işin tek bir adama yüklenmesi bu sebeple de tehlikelidir. 

Olaydan şeklen sorumlu olan ve bu konuda açıklama yapması gereken Kurum belli. Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı adındaki Kurum. Kurum dediysek öyle basit bir şey değil. Hakikaten kurum. Eski Başbakanlık Basın Yayın Genel Müdürlüğü’nün yerine geçirilen bir kurum. 

Bu Kurumun web sayfasında konuyla ilgili bir açıklama yok. Bir özür ve istifa da…

Bu Kurumun Ankara’nın en çukurundaki ambarda, Konya yolu üzerinde yükselen dev gibi bir binası var. 

Gariptir. Dışarıdan bakınca rendeye benziyor. İçi rendeleme uzmanı dolu olmalı. 

(Binanın “parsel parsel” dönemindeki mazisiyle ilgili dedikodular da ayrıca incelenmeye değer. Ama galiba siyasî ayak rendelenmedikçe olacak iş değil.) 

İşte, başında Fahrettin Altun’un olduğu o rende gibi bina bu günlerde birçok olayda kendi bir numaralı adamını rendeliyor.  

Sebebi belli. 

Kendisini her gün beş yerde konuşmaya mecbur bilen bir siyasetçi elbette konuşmasını ya kendisi yapacak ya da başkalarının yazdığını okuyup konuşuyor gibi yapacak. 

O başkaları da ona bazen cilâ, bazen perdah ve bazen de rende vuracak!