O zavallı rahipler, altı yüz senedir, dünyanın diline düşmüş haldeler. Kim ne zaman kendince birilerinin bir lüzumsuz işle uğraştığını görse o rahiplerin gıybetini ediyor! 

Bizlere de benzer bir yakıştırma yapıldı. 

Şöyle diyorlar: “Türkiye savaşta. İç-dış düşmanlar vuruyor ve biz daha da güçleniyoruz. İdam da gelecek, daha da güçleneceğiz. Yeni bir dünya kuruluyor. AB de gidecek BM de. Biz dünyanın merkezinde yer alacağız. Şimdi fetih ve devlet zamanı. Kalkıp devlete destek ve tabi ve asker ve… olmanız lâzım. Oysa siz oturmuş adeta meleklerin cinsiyetini müzakere eden kitaplar okuyorsunuz. Düşmanlarımız çoğalırken bize destek olmazsanız ne işe yararsınız. Demek ki belki de siz de gizli hainsiniz!”

Af buyurunuz, gazla geldikleri nokta bu. 

Ama sorma sırası bizde:

Ey cihatçılar! Silâhla fetih zamanı değil ve kıyamete kadar da olmayacak. Ama varsayalım ki silâhla fetih zamanı gelmiş olsun. Fethin hakikati ve hedefi nedir? Fethettiğiniz ülkelerdeki insanlarla ne konuşacaksınız. Onların melekler ve bilhassa “kiramen kâtibîn” hakkındaki ve “amel defterindeki zulüm günahının silinmesinin şartları” hakkındaki suallerine ne cevap vereceksiniz?

Daha da önemlisi şu: Kalplerin fethi için sizden önce gidenlere ne diyeceksiniz? Manevî tebliğ taraftarı olup fethin manevî mimarı Akşemseddin karşısında siyaseti ve duâsı mağlûp olan Cibali Baba muamelesi mi yapacaksınız onlara? Anadolu Erenleri’ni ne çabuk unuttunuz.

Bir örnek verelim: 

Referandum öncesi yaşatılan sun’î krizin baş sahnesi olan Hollanda’nın Rotterdam şehrinin Belediye Başkanı Ahmed Aboutaleb’i biliyorsunuzdur. Faslı ve göçmen bir imamın oğlu.  

Ahmet Ebutalib 2012 yılında Türkiye ziyaretinde Akşam Gazetesi’nden Şenay Yıldız’a bir mülâkat vermiş. 

On beş yaşında ve tek kelime Hollandaca bilmeden gittiği bu ülkede mühendislik diploması alıp, gazetecilik yaparak sonuçta Avrupa’daki sayılı Müslüman belediye başkanlarından biri olmayı başarmış birinden söz ediyoruz. 

Mülâkattaki şu sözüne dikkat: 

“Herkes benim Müslüman olduğumu biliyor. Ama en önemli şey şu ki, ben belediye başkanı olarak hukuku savunmak zorundayım ve en başından beri söylediğim şey şu ki benim kimliğim sadece beni ilgilendirir. Eve gittiğimde ilk yaptığım şey ibadet etmek. Ama başkanlık makamına oturduğum anda şehrin babası gibi davranmak durumundayım. Bütün farklılıklarımıza rağmen Müslümanlar, Hıristiyanlar, Yahudiler... Hepsi beni başkan olarak destekliyor ve kendi dinlerinde duâ ediyor. Bundan daha muhteşem ne olabilir ki, değil mi?”

Gördüğünüz gibi bu zat zaten kalplerin fethinin kapısını açmış. Silâha ihtiyacı yok. Zira en büyük silâh olan adaleti götürmüş. Onun temsil için adil mü’min yardımcılara ve tebliğ için de modern sorulara makul cevaplar veren sahih ve munis kitaplara ve okutucuya ihtiyacı var. 

Hem de o, Barak Hüseyin Obama gibi –yanlış anlaşılmasın tarif için söylüyoruz- adı ve sulbü karışık bir “çeyrek temsilci” de değil. Doğrudan Müslüman. Yani İslâm’ı icraatıyla temsil ediyor. Ve İslâm şeairini, hem adıyla hem davranışlarıyla, sizden bizden çok önce oralara sokmuş. 

Bir televizyoncunun –hangi tv olduğunu anlamışsınızdır- referandum öncesinde, bu belediye başkanı için, bırakın Cibali Baba’yı, “mankurt” demesini nasıl izah edeceksiniz ey siyasî cihatçılar! 

Siyasetini veya tavrını beğenmediğiniz her Müslüman ya hain ya mankurt mu oluyor! 

Yoksa basitçe “gıybet etmiş, iyi etmemiş” deyip kaçmayı mı düşünüyorsunuz!

Bindiğiniz dal yerinde mi? Ya siz?

Dala iyi bakın. Siz düşerken biz Adl ismini okuyor olacağız. Zira düştüğünüz yerde biz olacağız. Hem salâ hem duâ için!

Çıkarken de zaten Hakem’i okuyorduk! Hem çıktığınız yerde de biz vardık, ama düşman arayan gözleriniz hakiki dostu göremedi. Olsun, düşünce açılır!