İlk derecede beraat etti. Kimileri sevindi, kimileri üzüldü. (Biz baştan beri netiz; sadece onun değil, benzer durumdaki herkesin beraat etmesi gerektiğini savunagelenlerdeniz. Zira bize göre 15 Temmuz’dan kısa süre sonra ortaya konulan ve çok masumların canını yakan “cemaat eşittir terör örgütü” bakışı yanlış bir yaklaşım. Bu yanlışlıktan doğan zulümden sadece bazılarının değil herkesin kurtulması gerekiyor.) 

O beraat kararını hem damadın kendisi ve hem de savcı temyiz etti.

Ankara Başsavcısı birkaç gün önce bir basın açıklaması yaptı ve kısaca “Bizce mahkûm olmalıydı, işin takipçisiyiz” dedi. 

Bu cümleler, siyasî bir intikam duygusuyla hareket ettiğini tahmin ettiğimiz bazı medya unsurlarında kışkırtıcı biçimde ve manşetten yayınlanınca Bülent Arınç da haklı olarak uzun bir yazılı açıklamayla adalet sistemini topa tuttu. 

Başsavcıya yönelik şu kısmı özellikle ilginç:

“Bu sözlerinizle kötü niyetlilere malzeme verdiniz. Sözlerinizle ilgili gerek Bakanlığın, gerekse Hâkimler ve Savcılar Kurulu’nun gerekli incelemeyi yapacağına da inanıyorum. Ben 30 yıl avukatlık yaptım. 45 yıl da siyasette aktif olarak bulundum. 

“Sizin masum olduğunu zannettiğiniz sözlerin yargı camiasında karşılığı şudur: ‘Malûm dosya bizim açımızdan dolu bir dosyaydı. Dosyada ciddî deliller vardı’ demişsiniz. Nereden biliyorsunuz? Soruşturmayı siz yapmadınız, kovuşturmada bulunmadınız, istinafa giden ise başka savcıydı. Demek özel olarak bu dosya ile ilgilendiniz. Sanığı mahkûm etmek için elinizden geleni yaptınız, fakat mahkeme oybirliğiyle beraat kararı verdi. Buna çok kızdınız ve duruşma savcısına baskı yaparak istinafa götürdünüz. Şimdi de ‘İstinafta gerekeni yapacağım. Göreceksiniz karar bozulacak, lamı cimi yok’ diyorsunuz. Önyargılı olduğunuzu belli ediyorsunuz.”

Arınç’ın bu cümlelerinde bazı yanlışlar da var. Meselâ savcıya “önyargılı olduğunuzu belli ediyorsunuz” diyor. İyi de savcı “hüküm” vermez. Nihaî kararı savcı vermez. Savcı işi gereği zaten sürekli yargı yapar ve bunların hepsi asıl yargı olan mahkeme yargısına nazaran “ön” yargıdır. 

Savcı için, topladığı delilleri yeterli görüp iddianame düzenlemek, düzenlememek ve takipsizlik kararı vermek, filancayı sanık yapıp yapmamak, şu delili dosyaya koyup koymamak, bunun tutuklanmasını isteyip istememek, nihaî kararı beğenmeyip istinaf ya da temyize götürmek ya da beğenmek ve götürmemek… Bunların hepsi bir ön yargıdır ve gereklidir. Bu önyargıların her biri zaman içinde yeni şartlarla değişebilir ya da değişmeyebilir. Bunlar ayrı mesele. 

Ama Arınç’ın “özel olarak bu dosya ile ilgilendiniz” cümlesi önemli. 

Ankara’da ve Türkiye genelinde kaç savcı veya kaç bakanlık yetkilisi, kaç kişinin dosyası ile “özel olarak” ilgileniyor? Özel ilginin yöntemi, amacı, sebebi ve sonucu ne? 

Bu soruların cevabı zaman içinde ortaya çıkacak.  

Ama anlaşılıyor ki eski ve görevdeki Anayasa Mahkemesi ve diğer Yüksek Mahkeme başkan ve üyelerinin, Üst Kurul üyelerinin, bakanların, milletvekillerinin üst düzey bürokratların … ve daha bir çok “siyaseten önemli” ve bugünlerde yeniden şöhret olan tarihî deyimiyle “siyaseten katli caiz” insanın/insancığın akrabaları hakkındaki terör örgütü üyeliği dâvâları “özel olarak” takip ediliyor. 

Bunu en iyi Arınç biliyor ve ifşa ediyor. Bakalım tarihe not düşen başka ne ifşaat duyacağız. 

Ve bakalım ifşa edenlere ve edilenlere ne olacak? 

İçlerine girmeden seyredelim ve görelim…