Nerede ise temel meselelerin bütününde aldandılar ve aldattılar!

Hangi mevzuda aldandılar ve bizi aldattılar? Aldanmadıkları ve aldatmadıkları bir şey kalmadı.

İsterseniz siz içinizden sayın, biz dışımızdan; bakalım bitirebilecek miyiz?

Meselâ, AB mevzuunda, “AB kriterleri başka, bizim kriterlerimiz başka, AB’ye girersek, ahlâkımız bozulur!” diye hem aldandılar, hem aldattılar.

AB’deki şu uygulamaya bakar ve kıyas eder misiniz?

‘’Basit’’ bulduğu işi dolayısıyla depresyona girdiğini iddia eden Frederic Desnard adlı Fransız işçi patronu aleyhine dâvâ açtı.

Le Point dergisinin haberine göre, eskiden çalıştığı parfüm şirketinde kendisine verilen işin “çok sıkıcı ve basit” olduğunu belirten Desnard, işverenine dâvâ açarak 360 bin avro tazminat istedi.

Desnard, “cehenneme düşmek gibi bir şey” diye tanımladığı işin kendisine, şirket önemli bir sözleşmeyi kaybedince bilinçli olarak verildiğini savundu.

İşi dolayısıyla, epilepsi ve ülser gibi sağlık sorunları yaşadığını öne süren Desnard, yedi ay rapor almasının ardından şirketin kendisini 2014 yılında tazminatsız kovduğunu kaydetti.

Yaşı 44 olan Desnard’ın şirkette 2010-2014 arasında çalıştığı ve 3 bin 500 avro maaş aldığı bildirildi.” (Yeni Asya, 03 Mayıs 2016)

AB’de hak arama yolları açıktır.

Sorgulama ve şeffaflık vardır.

“Meşrûtiyet (demokrasi) ile sû-i istimâlâtın ekser yolları münsed (setli, engelli) olur; istibdatta ise açıktır (kapalı kapılar ardında suiistimal eden edene.).” (Bediüzzaman Said Nursî, Münâzarât, Yeni Asya Neşriyat, İstanbul, 1999, s. 39)

AB’nin yazma, konuşma, ticaret, hak ve hürriyet, adaleti, sorgulaması, seçimi nerede; Kemalizm’in, darbe anayasalarının, müstebid kanunların kontrolünde, baskısındaki kriterler ve ahlâkı nerede?

Müstebid, diktatör eğitim sistemi nerede?

Hür düşüncelere açılan AB eğitimi nerede?

AB kriterleri bizim ahlâkımızı bozuyor da, bugünkü eyyamcı, köşe dönmeci, Darwinist eğitim sistemi ahlâkımızı bozmuyor mu?

Devletin kontrolündeki medya, tv kanalları bozmuyor mu?

Demokrasinin hakim olduğu ülkelerde ilim, fikir, ilerleme, zenginlik, refah, ekmek, san’at, asayiş, emniyet var…

Kemalizm gibi müstebid anayasa, kanun ve yöneticilerin bulunduğu İslâm ülkelerinde kargaşa, kaos, fakirlik, zulüm, haksızlık, ahlâksızlık, baskılar hakim…

Artık “demokrasi küfür rejimidir, AB kriterleri demokrasi gereğidir!” gibi Kemalizm’in empoze ettiği aldatıcı, aldanıcı önyargılardan kurtulup araştırmanın, kıyas etmenin zamanı gelmedi mi?