Darbeyi ABD başkanı Carter’a CIA ajanı Paul Henze ünlü cümleyle yorumlamıştı: “Our boys did it/Bizim oğlanlar işi bitirdi.’  

Meş’um darbenin ardından Bülent Ulusu hükümeti kurulmuş ve İMF’nin Özal’ı iş başına gelmişti. Ardından 1982 uğursuz anayasa zorbalık ve hilelerle dindarlara dahi alkışlatıldı! 

Darbe sonrası 1 milyon 683 bin kişi fişlenmiş, 230 bin kişi yargılanmış, 7 bin kişi için idam cezası istenmiş, 

517 kişiye idam cezası verilmişti. Bunlardan 50 kişi idam edilmişti. 30 bin kişi sakıncalı olduğu için işten atılmış, 14 bin kişi yurttaşlıktan çıkarılmıştı. 

Yalnızca Yeni Asya, “Darbeler memleketi mahveder, 50 sene geriye götürür. Ucube anayasa, hükümetler, müstebit sistemin-daha doğrusu sistemsizliğine-dehşetli sonuçları doğurur!” diye ısrarla, herkese işittirecek derecede bağırarak Bediüzzaman’ın şu yaklaşımını ilân etti: 

“İstibdat ne şekilde olursa olsun, meşrûtiyet libası giysin ve ismini taksın, rastgelsem sille vuracağım.” (Bediüzzaman, Divan-ı Harb-i Örfî, s. 40) 

Ehl-i tahkik olmayan, zahire bakarak hükmeden insanların bu dehşetli sistemi alkışlamasını anlarız… Ama, Risale-i Nur’u okuduğunu söyleyenlere ne oluyor ki, gırtlakları patlayıncaya kadar darbenin faydalarını, müstebit anayasanın güzelliklerini, darbe ürünü Özal’ı, ANAP’ı, keza Erdoğan’ı ve AKP’yi demokrat diye anlattılar, elleri patlayıncaya kadar alkışladılar! 

Ey şaşkın, enaniyeti şişkin ve darbecileri alkışlayan pişkin adam! Tek adamcılığı değil, meclisi, şûrâyı, meşvereti ve demokrasiyi esas alan şu cümleleri hiç okumadın mı? 

“Riyaset-i şahsiyenin kat’iyen aleyhindeyim.” (Eski Said Dönemi Eserleri, Nutuk, s. 196)  

Vaktiyle darbecilere kurtarıcı diye alkış turları düzenleyen, anayasalarına “Evet” nutukları atan rahmetli bir hoca, “Darbecileri ve Anayasasını desteklemekle hata ettik!” demişti 30 sene sonra…  

Gelin siz de 40 sene sonra nedamet edip özür dileyin, tevbe-i istiğfar edin…  

Yoksa, size nerede rastlarsam “Allah sizi ıslah etsin!” diye haykıracağım! Sakın karşıma çıkmayın!