“Hz. Adem’in (as) yaratılışından itibaren Kıyamete kadar geçen süre içerisinde Deccaldan daha büyük bir hadise (diğer bir rivayette daha büyük bir fitne) yoktur”1 

“Deccalın şerri şeytandan daha etkilidir.”2 

Deccalizm/Süfyanizmin açılımı, başta pozitivizm olmak üzere materyalizm, ateizm, marksizm, komünizm, sosyalizm, kapitalizmi, Freudizm, Darwinizm, sekülarizm gibi bütün “izm”lerden hasıl olan dehşetli bir imansızlık, dinsizlik, ahlâksızlık cereyanıdır.

Hayret ve dehşete kapılarak müşahade ediyoruz: İnsanlığı, enaniyet, nefisperestlik, hedonizm (hazcılık, zevkoliklikten) tutsak ediyor, mânevî hayatı tahrip ediyor, ahlâkı çökertiyor. 

Her tarafı kuşatan bilgi kirliliği ve duygusal sapmalar, günümüzde üç meseleyi gündeme sokmuş: 

● Siyaset metâı,

● Dünya hayatının temini, şaşaası, lüksü...

● Felsefe... 3

Bu üç madde, akıl ve zihinleri kendine çekerek meşgul etmekte; bir tutku, bağımlılık haline getirmektedir.

Bugün;

● Dinin zarûretinin, temel meselelerinin terki;

● Dünya hayatını âhiret hayatına tercih,

● Ve felsefe-i maddiye boğulmuş bir ortamdayız. 

● Şu zamanın nazarı evvelâ ve bizzat saadet-i dünyeviyeye (dünya mutluluğu, dünya lezzetine) bakıyor. 

Maneviyat ve ahlâk, geri plana itilmiş. İmân esasları terk ediliyor. 

İşte böyle bir zeminde, “dünyevilik, felsefe ve siyasete” yön verecek müceddidi bir bakış lâzımdır:

Her mevsimde, rağbet edilen bir mal, meyve bulunur. Kışın yünlü, kalın elbiseler, yazın ince beyazlar rağbettedir. Âlem çarşısında, meşherinde, sosyal hayatında da, her asırda, her devirde bir fikir, düşünce, hüküm rağbet görür. Bütün kabiliyetler, istidatlar, fikirler, akıllar, duygular ona teveccüh eder.4

O zaman, her hal-ü kârda, birlikte, cemaat halinde, Kur’ân mevsimlerinin ikliminde yaşamanın yollarını aramalıyız. 

Cemaat, şahs-ı mânevî halinde gelen dehşetli deccalizm/süfyanizm ve Kemalizm ile yalnız başına baş edemeyiz!

Dipnotlar:

1- Müslim, Fiten: 126.  2- Ramûzü’l-Ehadis, s. 518. 

3- Bediüzzaman, Mektubat, s. 425. 

4- Bediüzzaman, Sözler, s. 451-453.