Müslümanları perişan eden, son iki asırdır.
Müslümanların dünya çapındaki çalışma, buluş, san’at eserlerine imza atamamasının sebebi, Bediüzzaman’ın tesbitiyle, “Çeşit çeşit sâri (bulaşıcı) hastalıklar gibi istibdatların intişarı yayılması”1 değil mi?
Fert, aile, toplum, eğitim sistem, ülke ve devletin yapılanmasında hürriyet/demokrasi değil, kahredici bir istibdat hâkimdir.
2016-2017 eğitim yılının açılışıyla “15 Temmuz Demokrasi Zaferi ve Şehitleri Anma” faaliyetiyle, 18 milyon öğrenci ve 70 milyon insanın ağzına bir parmak bal çalınıp oyalanması, meşgul edilip, ciddî problemlerin çözümüne yöneltilmemesi nasıl bir anlayışın ürünüdür?
Eğitimci, ilim, fikir ehli ve araştırma kuruluşlarının dehşet verici tesbitlerini de nazara verip 18 milyon orta öğrenim öğrencisini, 2.5 milyonu aşkın üniversiteliyi, 70 milyon insanımızı, ciddî meselelerimize eğilip çözüm yolları bulması için uyarması, uyandırması, şuurlandırması gerekmez mi? Şöyle ki: Sigara ve alkolden” sonra “uyuşturucu” gibi dehşetli kötü alışkanlık da ilkokullara indi! Sair ahlâkî zaaflar ve dejenerasyonlar daha da içler acısı.” Okullarda “Eğitim ortamlarında uyuşturucu kullanımı ve bağımlılık ile mücadele okul komisyonları kurulmasının” sebebi de bu zaten.
Ve şimdi, okullarda sivil ve resmî polisler yerleştirilecekmiş…
Tüyler ürpertici bu veriler karşısında bu tedbirler yeterli mi?
Ailenin vereceği öğretim, eğitim/terbiyeyi okul, okulun vereceği öğretim, eğitim/terbiyeyi aile asla veremez. “Okullarda, hak ve hürriyet derslerinin verilmemesi, haksızlık ve zulme yöneltiyor. Hırsızlık, yolsuzluk, rüşvet, gasp ve sair kötü hasletleri yaygınlaştırıyor.”
“Şefkat dersi verilmemesi, şiddete, merhametsizliğe, teröre yol açıyor. PKK, IŞİD gibi terör örgütleri, okullardan da militan devşiriyor…”
“Eğitim sistemi ve devlet yapılanması, insan hak ve hürriyetleri üzerine bina edilmemesi;
“Tek şahsın fikri ve düşüncesi üzerine yapılanması, darbeci, müstebit, diktatörleri yetiştiriyor.
“Bütün darbelerin yapılması, darbe ile darbecilerin alkışlanması, baştan ayağa yasaklar dolu bir anayasanın en büyük sebeplerinden birisi budur.
Dipnot:
1- Hutbe-i Şâmiye, Yeni Asya Neşriyat, İstanbul, 1999, s. 94-95.