Yüzyılımız, “bilgi ve iletişim çağı” olarak vasıflandırılır. Zira kitle iletişim, mutbuat/ basın-yayın vasıtaları (yazılı, sesli, görüntülü kitap, gazete, dergi, radyo, tv, telefon, video, kamera, sinema-film, internet, vs.) girmediği mekân yok gibi.
Fikrî, imanî, ilmi, teknik, sosyal, kültürel, ekonomik tartışmalar, müzakereler, mücadeleler, hatta savaşlar büyük çapta ve ilk önce Üstadın tabiriyle “matbuat” yoluyla yapılıyor!
● İlk haberci Hz. Adem’dir (as). Habir-i Mutlak ve Mütekellim-i Ezeli’den gelen emir ve nehiyleri, ona indirilen 10 sayfa ile haber verdi.
● Kur’ân “kıssa”, yani, peygamber ve kavimlerinin (doğru haberlerini) verir.
● Peygamberimiz (asm), Mütekellim-i Ezeli’den aldığı “müjdeleyici ve sakındırıcı” vahyi, hikmetli, yumuşak üslûp, kavl-i leyyin ile, mektuplar, mektuplarla zamanın kral, imparator ve reislerine de tebliğ etmiştir.
● Bediüzzaman; Mektubat ve Kastamonu, Emirdağ, Barla Lâhikaları’yla tebliğ dersini de Rasulullah’tan (asm) almıştır.
İşte İttihad da, Yeni Asya da, Kur’ân, iman hakikatleri Risale-i Nurlar’ı neşreden haftalık ve günlük birer lâhikadır.
Risale-i Nur’un matbuattaki dili olan İttihad ve sonrasında Yeni Asya, “Habir, Mürsil, Rab, Mütekellim” başta olmak üzere Esma-i Hüsna endeksli yürütmeye çalışıyor.
BEDİÜZZAMAN’IN GÖRÜŞLERİ IŞIĞINDA GAZETENİN FONKSİYONU
Gazete; ibret verici hâdiseleri, milletin gözü-kulağı olarak insanlara ulaştıran en önemli günlük vasıtalardan birisidir.
Ancak, gazetenin fonksiyonu, “haber” ile sınırlı değildir. Her türlü kültür alış verişi, ticârî ve ekonomik haberleşme de ilgi alanına girer.
Bugün, teknolojik harikalara binen bir haberin on dakikada dünyayı dolaşması, gazetelerin önemini yorum, haberin objektif ve çok boyutlu olarak sunulmasını öne çıkarmıştır.
Matbuatın (basın yayının), temel fonksiyonunu şöyle belirler:
1- Gidişattaki müsbet-menfi (olumlu ve olumsuz) gelişmeleri duyurup halkı bilgilendirmek;
2- Hatîb-i umumî ve mürebbî-i efkâr olmak.1
Dipnot:
1- Said Dönem Eserleri, Nutuk, Yeni Asya Neşriyat, Mart 2009, s. 187.