"Ümitvar olunuz, şu istikbal inkılâbı içinde en yüksek gür sada İslâm'ın sadası olacaktır."

Piyasalar

“İmam-ı Gazali’yi, Bediüzzaman’ı bırakın bırakın, meal okuyun!”

Ali FERŞADOĞLU
18 Temmuz 2017, Salı 08:00
14 Temmuz 2017 tarihinde Diyanet İşleri Başkanlığı’nın ve yüz binlerce cami ve hutbelerin alet edildiği devlet hutbesindeki çelişkiler yanında, şunlara ne demeli?

“Bu ihanet girişimi bir kez daha gösterdi ki, bizlere düşen vazife, yüce dinimizi sahih kaynaklardan öğrenmektir. İslâm’ı Kur’ân ve sünnetin rehberliğinde en güzel şekilde yaşamaktır. Tarih boyunca medeniyetler kuran ana yoldan sapmamaktır. Din gibi yüce bir hakikati şahıslar üzerine bina etmemektir. Bu tür ihanet ve kötülüklere bir daha maruz kalmamak, maslahat rengine bürünmüş mefsedet hareketlerine boyun eğmemek için bilgi ve hikmet yolundan ayrılmamaktadır.”

Peki, Müslümanlar dinlerini İmam-ı Gazali (ra), İmam-Rabbani (ra), A. Kadiri Geylani (ra), Şah-ı Nakşibend (ra), Mevlânâ Halidi Bağdadî (ra), Bediüzzaman (ra) gibi onlarca müceddidden, yüzlerce müçtehidden, binler âlim ve mütefekkirlerden öğrenmedi mi, öğrenmiyor mu?

Dinimizi bize öğreten ve Kudsî kaynağımız Kur’ân’ın, “Verrasihune fil ilmi! / İlimde derinlik sahibi olan” (Al-i İmran Sûresi, 7) yönlendirdiği şahısların üzerine sünger çekip; insanları “Kur’ân Müslümanlığı” gibi ne olduğu belli olmayan bir akıma doğru yönlendirmek, ne dehşetli bir çelişkidir!

Şöyle ki: “Kur’ân Müslümanlığı” denen akım “Müçtehid, müceddidleri bırakın, dininizi kudsî kaynaklardan öğrenin” derken, Türkler, Kürdler ve sairleri Arapça bilmediğine göre, “mealleri” tavsiye ediyorlar?

Yani, meallerin manaları nasıl kısırlaştırdıkları ayrı bir inceleme mevzuu da, “mealleri hazırlayan şahıslar” değil mi? Yoksa “mealciler kudsî kaynak” mı!

 *

Diyanet İşleri Başkanlığının eserlerini bastırdığı ve sayın Başkanının sitayişle bahsettiği Bediüzzaman şöyle demiştir:

“Bu zamanda bu gibi içtihadlar, Semâvî değil, ancak arzî içtihadlardır. Bu gibi içtihadlarla Hâlık-ı Semâvat ve Arzın hükümlerinde yapılan tasarrufat merduttur.

“Meselâ, bazı gafiller, hutbenin Türkçe okunmasını istihsan ediyorlar ki, halkın bilhassa siyasî ahvalden haberleri olsun. Halbuki bu gibi ahval-i siyasiye yalandan, hileden, şeytanî fikirlerden hâli değildir. Hutbe makamı ise, ahkâm-ı İlâhiyenin tebliği için ittihaz edilmiş bir makamdır.”1

Dipnot:  

1- Mesnevî-i Nuriye, Yeni Asya Neşriyat, İstanbul, 1999, s. 78.

 

Okunma Sayısı: 6888
YASAL UYARI: Sitemizde yayınlanan haber ve yazıların tüm hakları Yeni Asya Gazetesi'ne aittir. Hiçbir haber veya yazının tamamı, kaynak gösterilse dahi özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan haber veya yazının bir bölümü, alıntılanan haber veya yazıya aktif link verilerek kullanılabilir.

Yorumlar

(*)

(*)

(*)

Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış, Türkçe karakter kullanılmayan ve tamamı büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır. İstendiğinde yasal kurumlara verilebilmesi için IP adresiniz kaydedilmektedir.
  • Abdullah TUNÇ

    18.7.2017 15:42:39

    Sahih kaynaklar nelerdir? Bir listesini çıkarsınlar,ona göre konuşalım.Bizim bildiğimiz dört tane şer'i kaynak vardır.1-Kur'an,2-Hadis,3-İcma-ı ümmet,4-Kıyası fukaha. Yukarıdaki açıklamada sahih kaynaklardan dininiz öğrenin deniliyor. Bu sahih kaynaklar hangileridir? Bu belirttiğimiz dört kaynağın haricinde kaynaklar mı var biz mi bilmiyoruz. Açıkça yazsınlar,aydınlanalım...Aslında sorun, doğru islamiyet ve islamiyete layık doğruluğu bilip yaşamamaktır. Tarihe nazar edildiğinde doğru anlayanlar ile yanlış anlayanlar görülecektir. Hz. Ali (R.A) kur'anın tevili hakkındaki anlayışı,İmam bin Hambel'in Kur'an mahluk değildir görüşü, Yavuz S. Selim ile Memlük hühümdarı Kurtbayın bir hadisi farklı yorumlamaları,Bediüzzaman'ın, '' Vemenlemyahküm' ile başlayan üç ayeti kerimeyi izah etmesi,ve başkalarının anlayışı,gibi daha çok tarihi hadiseler islamiyeti doğru anlayanlar ile yanlış anlayanların durumunu ortaya koyuyor. İnceleyip ona göre hüküm verilmelidir.

(*)

Namaz Vakitleri

  • İmsak

  • Güneş

  • Öğle

  • İkindi

  • Akşam

  • Yatsı