Olumlu ve olumsuz bakış, bütün bakış şekillerini kapsar ve açıklar aslında. Müsbet bakış harfî, melekutî; menfî bakış ise ismî, mülkî ve felsefî bakışı ifade eder. 

Nesneleri “idrak-algılama” biçimine, yani taktığımız gözlüğün renk ve mahiyetine göre kıymetlendiririz. Nazar ve niyetimiz sevgiyi nefrete, nefreti sevgiye; üzüntüyü sevince, sevinci eleme; korkuyu cesarete, cesareti korkaklığa; ağlamayı gülmeye, gülmeyi ağlamaya; günahı sevaba, sevabı günaha çevirir. 

Nötr bir olayı, olumlu veya olumsuz; olumsuzu olumlu veyahut olumluyu olumsuz görebiliriz. Meselâ, “Oh bardağın yarısı dolu!” veya “Vah, yarısı boş!” dememiz gibi. Böylece en olumsuz bir şeyde bile, müsbet bir taraf bulabiliriz. 

Olumlu bakan, olumlu düşünür; olumlu düşünen zihninin tarlasına güzel kelimeler, manalar eker. Olumsuz düşünen negatif anlamlar eker. Müsbet bakış, pozitif enerji; menfi bakış ise negatif enerji verir. 

Olumlu bakış, “Güzel gören güzel düşünür. Güzel düşünen hayatından lezzet alır” 1 şeklinde formüle edilmiştir. Sıkıntı, üzüntü gibi olumsuzlukların kaynağı yanlış bozuk niyet, yanlış bakış açısıdır. Bizi durduran, gücümüzü kıran da bu bakıştır. “Yapamam, başaramam” tarzında negatif yaklaşımlar, peşinen başarısızlığa şartlanmaktır. Bu durumda arzuladığımız, olmasını istediğimiz şeyi gerçekten yapamayız. Olumlu bakış, sevgi, ihlâs, saygı, şefkat ve merhamet gibi duyguların karışımından oluşan bir enerjidir. 

Olumsuz bakış ise, kin, nefret, haset, öfke ve düşmanlık gibi hasletlerin birleşmesinden hâsıl olan bir güçtür. Olumsuz bakışın da mutsuzluk ve huzursuzluk kaynağı olacağı aşikârdır. 

Olumlu bakışla “Yaparım, ederim, başarırım” diyerek beynimizi başarıya motive edip programlayabiliriz. 

Olumlu bakış ve niyetlerimizin hayatımızı etkilediğini söyleyen Sosyolog Antony Robbins; “Mümkün olsa bütün cümlelerimi olumlu kurarım. Çünkü beyin uygulamaya yönelik sadece pozitif cümleleri algılayabilmektedir” der. Bunu Jim Dorman ise “Olumsuz düşünme inancı yok eder” 2 şeklinde ifade eder. 

Olumlu bakan, dünyayı neşeli ve güler görür. Ağlayanın, dünyayı ağlar gördüğü gibi. Her şeyin çürüyüp yok olduğunu düşünen, başta kendi ruhunu yok etmiştir. Çürüyüp yok olduğunu düşündüğü şeylerle birlikte kendisi de adım adım darağacına doğru sürüklenmektedir. 

İman, bizatihi harfî, melekûtî bakıştır. İman pozitif bir enerji üretim ünitesidir. İmanlı bakış, olumlu düşünceyi, olumlu düşünce pozitif enerjiyi üretir. Bu da hem ferdî, hem de toplumsal gelişmeyi sağlar. 

Dipnotlar:

1- Bediüzzaman, Mektubat, s. 367. 2- Norman Vicent Peale, Olumlu Düşünmenin Gücü, Sistem Yay., İst., 2001, s. 39.