Haliyle bunlarla, “siyaset” yoluyla başa çıkaramayız. Zira, bunlar ilim, fen ve teknoloji yoluyla gelir ve doğrudan doğruya iman esasları, İslâm şartları ve ahlâkına taarruz ederler.

Bediüzzaman, önce zaalarını teşhis ediyor, teşhisten sonra bu desiseleri, tuzakları boşa çıkaracak formülleri geliştiriyor. Risalei Nur Külliyatı; iman, Kur’ân ve sair meseleleri ele almış, ispat ve izah etmiştir. İslâmiyet de, Müslümanlık da anlaşılabilmesi, özümsenmesi için okunmalı ve öğrenilmelidir. O halde bir metin ve özellikle Risale-i Nur nasıl okunmalıdır?

● Risale-i Nur’u “anlayarak ve kabul ederek...” okumalı. (Bediüzzaman, Lem’alar, s. 171.)

● Dikkatle… Merakla okumalı. (Bediüzzaman, Mektubat, s. 480, Lem’alar, s. 366.)

● Beraber okumalısınız. (Bediüzzaman, Kastamonu Lâhikası s. 46.)

“…Gazete gibi okumayınız.” (Bediüzzaman, Mektubat, s. 46.)

●… Daima okumalıdır... (Bediüzzaman, Barla Lâhikası 43.) Yani tekrar, tekrar okumalıdır. Zira, sert taşı delen su damlası değil, damlanın tekrar tekrar düşmesidir! Katı kalpleri, taşlaşmış enaniyetleri delen daima okumak, tekrar tekrar okumaktır.

● Meyvenin Dördüncü Meselesini çok defa okuyunuz; kuvvei maneviyeniz kırılmasın.

(Emirdağ Lâhikâsı, s. 41.)

Tekrar çok tavsiye ediyorum, okuyun, okuyun. Okudukça, Risaleler feyzâver nurları saçıyorlar.

Okudukça iştiyak getiriyorlar,usanç vermiyorlar.

(Barla Lâhikası, s. 102.)

Risale-i Nuru “anlayarak ve kabul ederek” okumak rahmetin celbine vesile olmaktır. Kendimiz okumazsak, başkalarına nasıl okutabiliriz ki!