*Ölmeden önce yapacağınız tek şey: İnsanlık.

*İnsanca konuşmadıktan sonra... “nece” konuşursak konuşalım; ne fark eder ki!

*Gazeteler sadece futbol yazsa bari; bu ne kadar futbol haberi... Futbolla mı kalkınıyor ülkeler... İfrat, israf, abartma, şişirme olmuyor mu bu kadarı!

*Her tarafı risk dünyanın; her tarafı ölüm...

*Bir tarafından görerek değil; her tarafından görerek hakikata ulaşabiliriz.

*Ölümü es geçince; hayatı da pas geçtik.

*En büyük makamın “makamsızlık” olduğunu gördüm; kimse göz dikmiyor oraya.

*Yarın, yarın deyip duruyorsun da yarın yok ki; düne takılıp kalmışsın dün yok ki...

*Bu arada; kendinle aran nasıl?!...

*Bir de; perde nerde diyenler var ki bilseler ki perde; gözlerinin önünde!

*Çok zaman uzağında yaşıyoruz kendimizin!

*Her top atana top atarsak; top atarız!

*Ve şu ân nefes alıyoruz ya... Ve ne çok şu ânı unutturan nelerin peşindeyiz! Yakamıza yapışan ve bizimle hiç ilgisi olmayan nelerin kaygısındayız! Hayatı ıskalama lüksümüz yok ki...

*Hem yıldızları görmek istiyorsun hem geceden korkuyorsun!

*Uyan da sabahı uyandır; ve uyandığın her ân sabahtır.

*Bunca gürültü ortasında; yaşamayı unutur insan; susss!

*Ya bir şeyler bırak git; ya da bırak git!

*Şimdi; sonsuzluktur.

*“Yaşamak” kokan kelimeler, eksik olmasın ceplerinden.

*Itırlı hikâyeler gibi yaşamak... Hikâyesi olmak... Hayatın rumuzlarını okumak... Hayata dokunmak yani... Biraz şiir katmak hayata ve bir emanet bu hayat nihayet... Niyetini hiç değilse kendine açık et. 

*Gökdelenler mi, gönül delenler mi? Piramitler gibi Firavun kompleksleri...

*Olmadığım zamanların boşluğu odalarda;

Yankılanır mı acaba!

*Yansımıyorsun aynalara;

Git... kendini ara!

*Madem ki her ân ölebiliriz; o zaman her ân yaşayalım!

*Belki de bugün hiç yaşamadın!

*Arkadaşlar da kitaplar da ilâçlar gibidir; bazısının yan tesiri bazısının can tesiri öne çıkar!

*Aç gözünü; açgözlü olma!

*Şu ân dünyada demokrasinin olduğu bir adres verebilir misiniz?!...

*Artık şu “demsiz/densiz” gündemler değişsin için; için için bir gayretin içine girelim.

*Öyleleri var ki mezarları bilinmiyor, fakat hayatın hakkını vermişler. Ne gam...

*Yetmiyor;

Bulduklarımız;

Aradıklarımıza...

Arıyoruz.

*En yakınlarımızla yakınlığımız yoksa; yakınmanın sırasıdır.

*İnsan insana ufuktur.

*Artık hayata geçir; şu okuduklarını!

*Açıl hürriyet açıl; âcilen...

*Yalnızlığın en kalabalık çağındayız.

*İnsan kabalaştıkça; insanlık inceldiği yerden kopuyor!

*Bu kadar, işte; zorlama;

Bu; kader...

*Dalından düşmeden bir şeyler söyle!

*Para ve Nara isimli bir roman çağımızı ne “vahşi” anlatır/dı!  

*Paketten hürriyet çıkmaz, çünkü hürriyet pakete sığmaz!

*Bir rüya bu dünya; mutlaka...

Mutlaka uyanacağız bir gün!

*Hatırı var her nefesin;

Hatırında olsun!

*Sana bir sen lâzım.

*Tecrübe tecrübe; tercüme oluyoruz zahir!

*Yo, yo; uyandırmalıyım sabahı;

Yıkansın dünyanın günahı.

*“Sıradan” olursan... sıra—dan çıkarırlar; sen yine de sıraya girme!

*Topa, tüfeğe yakınlık; kaleme, kâğıda uzaklık... Ey dünya, nereye gidiyor bu iş?!

*Kalem de silâh gibi ruhsatlı olsaydı; epeyce bi’ kaçak kalem kullanan olacaktı! Biri de ben olacaktım her/halde! Yasak; merak uyandırır ya...

*Dolmakalem nezaketi, kurşunkalem yumuşaklığı, tebeşir zenginliği... 

*Çok zengin görüntüsü çağın; acılarımızı, açıklarımızı örtmeye yetmiyor.