İnsanlık buradan başlar.
Kimse kimseye karışmaz.
Gökyüzüne korkusuz bakılır buradan.
Çocuklar masal gibi...
Aşklar hep diri burada...
Bir efsane bestesi hürriyet...
Gökten herkese elmalar düşer.
Herkes kendi kerevetine çıkar.
Zincirler çözülür.
Ağıtlar diner.
Zulüm siner.
Hürriyet iyi bi’ şey kardeşler...
* İstibdata âşık olanlar bilsinler ki insanlık müstebitlere değil; hürriyete âşık...
* Sordular: “Hürriyet mi ekmek mi?” Bazıları hürriyet dedi bazıları ekmek... Hürriyet diyenlerin karnı doydu; yüzü güldü. Ekmek diyenler aç, susuz, perişan...
* Bir nicedir tercihimiz ekmek... Netice: Ne ekmek... ne hürriyet...
* Yeter ki hürriyet olsun; bahar gelir oraya.
***
Bir bilet lütfen!
Otobüs, uçak, tren...
Acilen, kâmilen, hemen;
Hürriyete giden...
***
Hürriyet Özlemi
Uzak bir türkü gibi hürriyet...
Belki bin bir kokulu kır çiçekleri...
Belki semaverden dökülen çay...
Belki sorgusuz sualsiz bir yolculuk...
Belki çok mütevazı bir tebessüm...
Adını duyunca kendimden geçtiğim...
Temmuzlarda içtiğim karlı bir kuyu suyu...
Bile bile düştüğüm uzun bir yol...
Çöz çöz güzelleşen bir bilmece...
İçi hatıra dolu bir çekmece...
Çocukluğum çıkıp gelmiş!
Gençliğim giymiş kuşanmış:
“Haydi, uzaklara gidelim.” diyor.
Durmadan gülen bir dolunay...
Kötülük can çekişiyor.
Bir ipek gibi yüzümü okşuyor zaman.
Aman, aman canım hürriyet!
Bir görün, bir sürün ruhuma şöyle!
Uzaktan, yakından bir yerlerden el et!
Uzak mısın, yakın mısın söyle!
Hürriyet, hürriyet, hürriyet...
***
*Hürriyeti soluduğun her yer güzel; hürriyetin solduğu yerlerde insan eğleşmez.
* Hürriyet hariç ne istersen iste, diyorlar.
* Hürriyet dışında her şeyleri vardı!
* Aman ha! Hürriyetin başına bir iş gelmesin. Hürriyetsizlik; “insanlıksızlığın” ta kendisidir. Hürriyet o kadar tatlı, berrak, şeffaf, lâtif, nâzik, nazif bir şeydir ki... bana, baharın bütün renkleri, sesleri, zamanları gibi gelir.
* Hürriyeti sevmek; kendimizi sevmektir.
***
Nerede hürriyet varsa; orada idareciler yirmi dört saat halkının hizmetçisidir. Gelir dağılımında adalet vardır. Halkında, idarecisinde sükûnet hâkimdir. Okullarında dayatma eğitim müfredatı ve ortak sınav gibi garabet olmaz. Ve, evet... hürriyet varsa; evvelinde/temelinde kitapseverler yurdudur orası. Yoksa; insan insanın kurdu olur ve herkes yorulur.
***
Hürriyetin yollarını tıkamak; medeniyeti yani insanlığı tıkamaktır. Netice hüsrandır. Bunu bilmekte sonsuz fayda vardır. Yerimizde sayıyorsak -dönüp dönüp aynı yere ve hatta gerilere gidiyorsak- orada hürriyet yoktur ya da yaralı berelidir. Bu durumda cemiyet hastadır ve “kelime hekimlerine” ihtiyaç vardır. Bu kapıyı da sanatçılar aralar.
***
Gök mavisi bir hürriyet;
Bütün aradığım...