“Su uyur, düşman uyumaz” atasözü boş yere söylenmiş bir söz değil. Atalarımız bin yaşamış, bir söylemişler. Gerçi, bizim ne kimseye düşmanlığımız olur ne de düşmanımız.
Ankara Kocatepe Camii’nde 8 Ekim 2017’de okunacak olan Bediüzzaman Mevlidi’nin her türlü hazırlıkları yapılmışken; bunca masraf edilmişken ve gereken başvurular yapılıp izinler alınmışken son anda, verilen iznin iptal edilmesi pek de tesadüfî bir hadise değildir.
Her ne kadar güvenlik tedbirleri, asayiş mevzuatı gerekçe olarak öne çıksa da, esas mesele başka olsa gerektir.
Biri veyahut birileri, -hafî ya da cehren- bizi gözetliyor; başımıza bir gaile açmak için hazır hâlde bekliyor. Bu zihniyete sahip kimseler, bizi iyi biliyor.
Bu ülkedeki Risale-i Nur hakikatini, Nurculuk Ekolünü; bu dâvânın müdafii muhabbet fedaisi Nur Talebelerini dünüyle-bugünüyle, daima, asayişe yardımcı olucu tutumuyla devlet çok iyi biliyor.
Bu insanların, devlete, “Benim devletim” anlayışıyla baktığını da…
Zira Nurcuların; bilhassa, Yeni Asya okuyucularının asayişe aykırı herhangi bir davranışta bulunmadığını ve devletini lüzumsuz meşgul etmediğini ve etmeyeceğini -insaf sahibi- dost düşman herkes bilir.
Hiçbir Nur Talebesinin asayişi ihlâl ettiği, bu yüzden tecziye edildiği görülmemiş; bu manada bir vukuat, emniyetin zabıt varakalarına geçmemiştir.
Gelin görün ki, fitne, hiçbir zaman durmuyor; zaman zaman el altından vuruyor.
Bendeniz de, organize edilen bu mevlid-i şerifin durdurulmasında bizi gözetleyen menhus bir gözün; dost görünür dessas bir yüzün ilgili makamları yanılttığı, onları siyasî mülâhazalarla iğfal ettiği ve endişeye sevk ettiği; böylece, kendi nezdinde mahfuz bir maksada hizmet ettiği kanaati kuvvetli.
Bu, bir bakış açısı.
Bir diğer husus: Söz konusu engelleme, her ne kadar “mevlidi engelleme” gibi görünse de, bilâkis, mevlide iştirak etmek isteyen, etme niyetinde olan insanların engellenmiş olduğu; onları, böylesi hayr-ı azim bir programdan mahrum bıraktığı gerçeği.
Her zaman olduğu gibi, herkes için; hususan, son zamanlarda ülkemizde yaşanan sıkıntılı atmosfer dikkate alındığında, Müslüman halkımız için önemli bir moral program mahiyeti taşıyan mevlide iştirak edecek olan potansiyel kitle, sadece Nur Talebeleri olmayacak; her kesimden Peygamber sevdalısı, şüheda yanığı, Bediüzzaman hürmetlisi pek çok mü’min ve mü’mine idi.
Ne yazık ki olmadı, Kocatepe dolmadı!
Ne yapalım; elbette olsaydı iyi olacaktı, ama olamadı.
Rabbimiz, bize; “Olur ki hoşlanmadığınız bir şey sizin için hayırlı olur” (Bakara, 216) buyurmuyor mu?
“Elhayru fî mahtârahullah.”
(Hayır, Allah Teâlâ’nın ihtiyar buyurduğu husustadır.)