Özellikle İskece’de çok hatıralarım var. Bizim gittiğimiz zamanda İskece’de eski gelenek üzerine Müslümanların seçtikleri bir müftü, bir de hükümet tarafından atanmış bir müftü vardı. Mütekabiliyet esasına göre (Patrikhanede seçimlere Türkiye karışmadığı gibi)

Yunan hükümetinin müftü ataması doğru değildi. Buna rağmen, her ülkede olduğu gibi Yunanistan’da da azınlık durumunda olan Müslüman Türklerin bir çok problemleri vardı. Yunan hükümeti İskece’deki tarihî Tabakhane Camii’ni bir oldu bittiyle getirerek yıkıp yerle bir etti. Yerini park haline getirdi. Bizzat yaşlı müftü beni caminin yerine götürüp, gösterdi. Yaşlı gözleri ile bana yıkılan camiyi medreseyi ve müştemilatını anlatmıştı.

Müslüman soydaşlarımızın itibarı daha çok kendi seçtikleri müftüye idi. Vakılarla alâkalı, dinî mevzularla alâkalı işlemlerini daha çok seçilmiş müftü; Mustafa Efendi ile halletmeye çalışıyorlardı.

Mustafa Efendi zamanında Osmanlı medreselerinde okumuş ilim, takva sahibi yaşlı nüktedan bir insandı. (Allah rahmet eylesin) Onun yardımcısı oğlu Mehmet Emin Ağa hafız idi. Babasının ölümünden sonra yerine müftü olarak oğlu seçilmişti. Zaman zaman Türkiye’ye gelir, devlet yetkilileri ile görüşür, Türk televizyonlarında sarığı ve cübbesi ile konuşmalar yapardı. (O da vefat etti. Rabbim rahmet eylesin) Biz orada iken Ahmet Faikoğlu müftülükte çalışıyordu.

Sonradan Türklerin milletvekili seçildi. Müftü Efendi hayat tecrübesi olan, görmüş, geçirmiş bir insandı. Çoğu kere yaptığı dinî konuşmalarında orada yaşayan Türk soydaşlarımıza: “Türkçeyi mutlaka konuşun, çocuklarınıza öğretmeyi asla ihmal etmeyin” diyerek tembihatta bulunurdu.

Bir gün müftülükte makamında oturuyorduk. Bize nasihat babında bir kıssa anlattı. “Asla fetva verirken şeriattan ayrılmayın. Özde, sözde doğru olun. Adam kayırmayın. Allah’ın (cc) dinini tebliğ ederken en küçük bir sapmada bulunmayın.”

Mütebessim yüzü ile bize şöyle bir kıssa anlattı: “Bir zamanlar Köyün camisinde İmam sabah namazı kıldıracak. Kalabalık bir cemaat var. Sünnetler kılınır. Müezzin kamet eder, İmam mihraba geçer namazı kıldırır. Namazın sonunda sağa selâm verecekken önce sol tarafa, sonrada sağ tarafa selâm verir. Cemaat imam efendiye, ‘hocam dalgın mıydınız, şaşırdınız mı? Sağa selâm verecek yerde, sola selâm verdiniz’ deyince, İmam, “hayır şaşırmadım. Mihraba geçerken baktım köyün muhtarı sol tarafta idi onun için önce o taraf selâm verdim.” der.

Muhterem imam efendilerimizi tenzih ederim. Bütün hocalar böyledir demek istemiyorum.

Ancak az sayıda olsa da, bugün “muhtarın olduğu tarafa” önce selâm veren maalesef tabansız ve tutarsız imamlar da vardır. Merhum müftü bize; “çocuklar sakın sizlerde muhtarın olduğu tarafa selâm verenlerden olmayın. Yükünüz çok ağır. Unutmayınız Hz. Muhammed (asm) Efendimizin varisisiniz. Onu temsil edeceksiniz. Ne pahasına olursa olsun, dinden, şeriatın ahkâmından Hz. Muhammed (asm) Efendimiz’in sünnetlerinden hiçbir surette ayrılmayın, taviz vermeyiniz. İmamlık kutsal bir meslektir. Kutsal olduğu kadar da mesuliyeti çok ağır olan bir meslektir.”

Merhum Müftü Efendi’nin bizlere anlattığı bu kıssa bütün hoca efendilerimize bir hatıra olsun. Hz. Allah bizleri din ve şeriat yolundan ayırmasın. Amin…

Cümleniz Mevlâya emanet olunuz.

Arka taraf soldan sağa; Arap Hafız Kemal, İskece Mütüsü Mustafa Ağa, Ali Sandıkçıoğlu. Ön taraf soldan sağa; Muzaffer Erdinç, Mütü Yardımcısı Hafız Mehmet Emin Ağa. Yunanistan’ın Şahinli Kasabası