Şimdi bu soruları kendi kendimize soralım ve cevaplarını da hep birlikte bulmaya çalışalım:
Asıl gerekli olan konu; iç güzelliğimizi nasıl sağlayabiliriz? Sevgi pırıltılarını nasıl oluşturabiliriz? Başka bir ifadeyle, dışını rahatlıkla süsleyen bir insan, içini de o kolaylıkta süsleyebilir mi? Evet, bu soruların cevabını verebilmemiz için evvelâ güçlü bir iradeye sahip olmamız gerekir. Elbette içimizi güzelleştirebilir, pırıl pırıl süsleyebilir ve sevgi adamı olup hem kendimize ve hem de topluma huzur ve mutluluk sunabiliriz. Şimdi aklınıza şöyle bir soru gelebilir: Bunu nasıl yapabiliriz?
Ne kadar güzel ve ne kadar mükemmel yaratıldığımızın, iç güzelliğimizin ne kadar kusursuz, dengeli ve harika bir san’at eseri olduğunun farkına varmakla çözeriz. Bu yüzden, evvelâ nazarlarımızı kendi yaradılışımıza çevirmemiz lâzımdır. Akabinde, canlılar içinde ne kadar ayrıcalıklı olduğumuzu (bu arada insanın varlıklar içinde “eşref-i mahlukat” olarak yaratıldığını unutmayın), her şeyin bizlere hizmet ettiğini görmemiz, aklımızı küçük bir kâinat olan kendi dünyamıza çevirmemiz gerekir. Bu dünyaya Yüce Rabbimizin ne kadar masraf ettiğini tahayyül ederek, örneğin gözümüzün, dilimizin, aklımızın ve diğer organlarımızın paha biçilmez değerleri  karşısında bizlerden ne istediğini yakalamaya çalışmalıyız.
Niçin bütün kâinat bize hizmet ettiriliyor? Neden binlerce nimetler önümüze seriliyor? Vücut sarayındaki akılları durduran intizamın, düzenin ve iç âhengin yaratıcısı bizlere ne anlatmak istiyor ve hangi mesajı vermeye çalışıyor? İşte bizler kendimizi tanımakla ve kendimizi anlamakla, ne için yaşadığımızı, neden var olduğumuzu keşfetmekle çok önemli bir noktaya geliriz. Bunu da ancak bir kul olduğumuzun bilinciyle anlarız. Kâinatı yaratan kudret sahibinin bir kulu olduğumuzun farkına varan bizler, bu vesileyle de, ne için yaşadığımızı ve nereye, kimin huzuruna gideceğimizi de anlamış oluruz. İşte bu anlayış, bizlerin iç dünyasında müthiş inkılaplar yaparak, kendimize çeki-düzen vermemizi, kendimizi Yüce Rabbimizin emirlerine göre hazırlamamızı, kirlerden temizlenmemizi sağlamaktadır. Zaten ibadetlerin esas mânâsı da budur. Bu ise, ebedî, pırıl pırıl bir iç güzellik ve sevgi adamlığı oluşturur.
Hasılı kelâm; iç güzelliğin zirveye çıkardığı sevgi ve gönül önderlerimiz, dünyanın her yerinde yaşamışlardır. Bunlar sevgi, saygı, dayanışma ve kardeşlik tohumları ekerek, toplumda gönül bahçeleri oluşturmuşlardır. Mevlâna, Yunus Emre, Hacı Bektaş-ı Veli, Bediüzzaman Said Nursî gibi günümüz ilim ve fikir adamı bilge insanlarımıza karşı vefa borcumuzu, bizleri sahil-i selâmete çıkaran eserlerini okuyarak ve gittikleri hak yolda onların takipçisi olarak, hayatlarını, felsefelerini ve hizmetlerini çok iyi okuyup, iç güzelliğe nasıl erdiklerine dikkat etmemizle ödemiş oluruz. Unutmayın, en büyük güzelliğimiz içimizdeki sevgidir. Sevgi adeta havai fişek gibi bütün dünyamızı renk renk aydınlatan bir güç ve güzelliktir. Sevdikçe sevilecek, sevildikçe iç güzelliğimiz artacak ve daha da olgunlaşıp rahatlayacağız. Allah’ı sevin. Allah’ı seven insanları da sever. Huzur, mutluluk, haz ve lezzet sevgidedir.