GAP’sız bir Türkiye çapsız bir Türkiye’dir.

*

Kişilerin öne çıktığı yerde 

kişilikler geride kalır.

*

Siyaset dışı bir parti kurmalı; orada san’at-edebiyat 

konuşmalı...

*

Siyaset geriyor ve yoruyor; sonuç: Sonuçsuz şeyler...

*

Başarısızlığın ne olduğunu biliyorum galiba: Dünyaya sahip olmaya çalışmak...

*

Dengesiz gelir dağılımı dünyanın dengesini alt üst ediyor. Herkes diken üstünde... Fani dünyada bu açgözlü körleri 

anlamış değilim!

*

Hayatın arkında olanlar; 

farkında olanlardır.

*

Apartman katları kadar; kitap rafları yükselmiyorsa; irtifa 

kaybediyoruz, demektir!

*

Ortalığa düşme;

Sen de ortalık olursun;

İstersen dene[me!]

*

Eni konu kısacık dünya;

Eee, bu bitmeyen kavgalar niye?!

*

Ve her şey insan için...

Suların serinliği...

Hafifliği rüzgârın...

Yalnız... bir şey var;

birileri durmadan neden;

Neden huzuru kurcalar?!...

...

Silâhta sihir yok; zehir var. 

Şiir hiç yok. 

*

Zaman “söz” zamanı... Bakmayın rütbelerin görüntüsüne, silâhların gürültüsüne; siz sözünüzü yükseltin; insan/lık duyacak!

*

Sefillik varsa orada; sivillik kovulmuştur oradan.

*

Aklım yetti yeteli böyle;

Dünya hep karışık yani!

(Karışınca) karıştırıyoruz 

her şeyi.

Halbuki mevsimler 

tam da bize göre...

Papatyalar, sular

 istediğimiz gibi...

Gün batımları, dağlar, ovalar...

Kuşların ötüşü... 

her şey bize göre...

... dokunma-sak, ah!

*

Ne peki; kolay yolu... yolları kolay kılmanın?!... 

*

Şehirler bina yorgunu...

Asfalt karası...

Şehirler zindan...

Şehirler tenha...

*

Hayat tekrara mı başladı;

Aynı zamanlar mı etrafımda...

Dostlar tekrara mı başladı;

Tamamlıyorum yarım hikâyelerini.

*

“Takım” tutmam;

Tutup kendimi uyutamam.

Ha, bir “iş miş” olsa... tamam.

...miş gibi yaşayamam,