*

Dönüş: Sorular mı çok ağır! Dersleri mi çalışmadık! Kan ter içinde kaldık! Kitaplara dönelim!

*

Şeyler: Bir ömür yetmez bu dünyaya; didinip durma! Mal mülk, diploma... Baksana önüne, arkana: Acılar, ayrılıklar, ölüm. Bunlar bildiğin şeyler; olsun; yine de kulak ver. Neyler insan böyle neyler... Şeyler, şeyler, şeyler...

*

Tavsiye mektubu: Uğraşma benimle! Bunca yıl bu kendimle ben baş edemedim; sen hiç... Yorulma diye söylüyorum. Yoksa... hoş geldin sefalar getirdin!

*

Tosya’ya giderken: Gürültülü dünya sus biraz! Tuhaf değil mi rahat edelim derken huzur ağır yaralandı. Tosya-pirinç meseli yerini buldu zahir!

*

Metruk: Metruk yanlarımız yok mu?!...

*

Kekeme: Daha çok kelime toplayacağız. Anlamak, anlatmak, anlaşılmak öyle kolay mı; bu kekeme eğitim bizi kelimesiz bıraktı. 

*

Kâr-zarar: Ne yaparsan yap; sana kalacak! 

*

Seyir defteri: Sen bana birkaç saatliğine katlanamıyorsun ya ben ne yapayım?!... Bunca yıllık kendimi idare etmeye çalışıyorum.

*

Kara sevda: Bana, akıl hastası, demiş, sevdiğim. Sevende akıl mı kalır, sevdiğim!

*

Kim’lik: Çocuk -on iki yılda on iki kitap okumadan- diploma alıyor. Sonuç?!... Sorun kendisine bakalım: “İnsan nedir, sen kimsin?!...” diye; cevap verebilecek mi?!...

*

Haksız kazanç: Bankalar mı?!... Dünya niye fukara; üç beş aile dışında?!... Paradan para kazanmak ne demek! Hele bizde; en kazançlı kesim...

*

Sav/A.Ş: Hayattan zevk almayanların çıkardığı... Ölümlerden rant elde edilen...

*

Yüz göz olmak: Yüz, göz aşkları mıdır; 

Çok geçmeden... 

Yüz göz olunan?!...

*

Güzel: O güzel; ne güzel öyle;

Gülmesi bitmiyor!

*

Uyanmak: Kendini uykuya, gaflete, yatağa beğendirdiğin yeter; uyan!

*

Okumak: Oku’mayı sev ki... okuma’yı sevesin.

*

Uyku: Uyku kırk kantar; uyudukça artar, derdi, rahmetli [annemin bizi uyandırırken söylediklerinden biri...] (Bir de bu uykunun hammaddesi, ham- manası nedir, nedir ki böylesine tatlı! Bir babaannemin dediği tekerleme bilmeceyi hatırladım: “Çarşıdan alınmaz,/ yağlığa konulmaz, /ondan tatlı hiç bi şey olmaz!”)

*

Kanun hükmünde tavsiye: Kitapları değil; silâhları yasaklayın.

*

İki dünya: Gerçeği var ki buraya “yalan dünya” diyoruz.

*

Hedef: Kitaba, kitaba, kitaba koşacağız;

Cehaleti, fukaralığı, silâhı vuracağız.

*

Soru işareti: Noktalama işaretlerinden en çok paslananı!

*

Ünlem işareti: Hayretimizin ölmediğini gösteren...

*

Duvar: Bu duvarları aşıp yeni yeni duyarlara/diyarlara ulaşmanın yollarını açacak yolları bulalım!

Rusya’nın “Utanç Duvarları”nı yapanlar yapmış olsaydı... bizim duvarlar da yıkılırdı belki! Bizimkiler “muhkem” çıktı!

*

Ves ve se: İnsanı en yoran şey-lerden...

*

Kendini bilmek: Çok şeyi okuyup yazıyorsun da... ya kendini?

*

Yalancı aşk: Bu kadar sıkı fıkı aşklar varsa...

Bu ayrılıklar ne?!...

*

Kâinatın mayası: Sevgiyi bir kenara bırakınca... patır patır dökülüyor insanlık.

*

Adres: Papatya; her yerde... papatya...

Kelebek; her yerde... kelebek...

İnsan da her yerde... insan olmalı!

*

Gece: Gece bir bilmeceyse... çözelim.

*

Gürültü: Niye öfkeli konuşuyorsunuz ki... Kelimeleriniz yetersiz; anladım! Konuşun, konuşun; nasıl olsa gürültüleri duymuyorum!

*

Dostluk: Hatıraları, hayatı demlediklerimiz...

*

Sofrakâr: Para kazanmaktan harcamaya vakit bulamayanlar var. Niye çalışırlar bilmem. Yunus bunlara ne diyor: ”Yunus Emre’m ye, yedir; / Bir gönül ele getir.”

*

Yaşamak: Nasıl anılmak istiyorsan; öyle yaşa.

*

Okulları okutmak: Okulların... “okutulması” gerektiğini -her iki anlamda- kabullensek... şöyle bir etrafa, geçmişe, geleceğe, ...ve, ve, ve... şimdiye bakacağız da... bilmem ki! Ki, ki, ki...