*
Her can; yoldaşını arar.
*
İnsanlığı muhabbet kurtaracak.
*
Hırslarımız dolu dizgin
Fakat
Adımız “ölü”ye çıkacak.
*
Gün gelir;
Ölüm de ölür.
Sana sonsuzluk kalır.
*
Uzak bir ihtimal de olsa... ihtimal ya?!...
*
Bir de...
Kader...
Her yer...
De!
*
Elimizde durmayan ve durmayacak zamanların kavgası yapılır mı?!...
*
Okullar var; eğitim yok!
Evler var; huzur yok!
Silâhlar var; barış yok!
Evlilikler var; aşk yok!
Hükûmetler var; iktidar yok!
Ballar var; tat yok!
Yollar var var; yolcu yok!
Sofralar var; misafir yok!
Bir hayatımız var da...
“Yaşamak” ne kadar az!
*
Saatleri bir saat ileri/geri oynatıyorlar; sen kendi saatine bak!
*
Zamanın sesini duyamayanlar;
Oyuncak saatlerle oynar!
*
Bir uyku gibi ağırlaşıyor her şey;
Annemin ninnilerini özledim!
*
Dünya böyle; nefeslerimiz çoğalırken azalıyor ömrümüz.
*
Her şey güzel olsun diyorsan... sen güzel ol!
*
Bırak gelgeç seçimleri
“Sen” diye biri var aynalarda;
Her nefes yeni—den seç kendini!
*
Bir gizli hikâyen varsa...
Kalbinin bir yerinde...
Açık et, dinleyelim;
Yoksa susman yerinde!
*
Bu ne kadar geveze haberler. Çağ, birdenbire mi kabalaştı, katılaştı. Hastalıkların bu kadar artmasında bu, ruhları derinden yaralayan görüntülerin, gürültülerin payını da bir bilseniz! Düşünmeden yaşamalara izin yok demek ki! Kader, dikkat çekiyor; nereye, diyor, ne haldesin?!...
*
Sanattan uzak dünya; savaşın, fukaralığın ortasında bulur kendini.
*
Geri kalmış ülkelerde diploma ve kişiler putlaştırılır.
*
Unutma; unutulursun!
*
Bir ülkenin adam olması için bütçesi ne olursa olsun önce öğretmenine aslan payını ayırmalı ki o ülke kurda kuşa yem olmasın! Benden söylemesi...
*
Söyle; yanlışını birilerinin;
Kavl-i leyyin ile...
Lisan-ı münasiple...
Yani dil güzelliği ile...
Ha, bir dakika;
Ya o huylar, haller sende de varsa?!...
Evinizde, ayna var mı ayna?!...
*
Seninle ne zaman mı ciddî ciddî konuşurum: İçin ve gözlerin aynı “samimî niyet” rengine büründüğünde...
*
İnsanlar ikiye ayrılır:
Yan etkisi olanlar;
Can etkisi olanlar.
Biri akılda kalır;
Biri akılda ve kalpte...
Aslında insanlar bire ayrılır.
Ve sizde insan olarak kalır.
Ötekini... geç!
*
Birçok gazete çıkmasa bir eksiklik olur mu; olmaz! Niye mi? “Gerçekleri yazarsam işimden olurum!” korkusuyla gazete çıksa ne; çıkmasa ne?!... Gelsin spor haberleri! Oh, ne rahat!
*
Zenginler vergi kaçırıyormuş! Ne kaçıracaklardı?!... Hoş; toplananların da çarçur edildiği ortada...
*
Dünyanın âcilen, kâmilen -paraya pula, çula değil- hürriyete ihtiyacı var!
*
Dünyamıza kandil gecelerinin aydınlığı dola...
*
Bütün çocuklar, bütün aşklar birbirine benzer; ikisi dünyayı gör(e)memenin, saflığın adıdır!
*
Ân Sayfası
Her ân... sonsuz sayfa önümüze açılan;
Ya karartılan ebedîyyen ya da aydınlatılan...
...ve şu ân...
Ne; şu ân?!...