Demokrat Parti ile başlayıp, Adalet Partisi, Doğru Yol Partisi ve yine DP ile yoluna devam eden bu çizgi nasıl oldu da siyasî hayatta geri plana atıldı?

Tarihin sayfalarını biraz geriye doğru çevirdiğimizde, Demokratlar milletin bağrından çıkıp her seçimde milletin teveccühünü kazanarak iktidara gelmiş olmalarına rağmen, bazı güçler tarafından engellenmişlerdir.

1946 seçimlerinde açık oy, gizli tasnif gibi ucube bir yolla önleri kesilmek istenen Demokratlar her türlü engellemeye rağmen 60’a yakın milletvekili çıkarmayı başarmıştır.

Ancak bazı eller devreye girip, 1946’da DP’den mebus seçilen Fevzi Paşa’nın başını çektiği Millet Partisi’ni kurarak (1948) DP’yi ikiye böldü. Fakat Fevzi Paşa’nın 1950 seçimlerine bir ay kala (Nisan ayında) ölmesi üzerine Demokratları bölmek için kurdurulan partisi de dağıldı.

Demokratlar 14 Mayıs 1950’de yapılan seçimde halkın iradesiyle tek başına iktidar oldular. Ve ilk icraat olarak da 1932’den beri Türkçe okunan Ezan-ı Muhammedi’yi aslî haline çevirdiler.

Ancak önemli bir ayrıntı; bu icraatını propaganda aracı olarak kullanmadı. İşte Demokratların din hizmetine bakışındaki önemli bir fark.

Girdiği seçimlerde başarı sağlayan Demokratlar, 27 Mayıs 1960’ta yapılan askerî darbe ile iktidardan uzaklaştırıldılar. İhtilâl için bahane aradılar. Gerçek sebebin birincisi 1926’dan beri engellemek için bütün güçlerini sarf ettikleri Risale-i Nurlar’ın basımını serbest bırakan kanunun çıkarılması (1956). İkincisi ezanın tekrar aslî hali olan Arapça olarak okutulması. Üçüncüsü de Osmanlı hanedanı mensuplarına tekrar yurda giriş izni veren kanunun çıkarılmasıydı.

İhtilâl ile birlikte 3 güzide vatan evlâdı olan Adnan Menderes, Fatin Rüştü Zorlu ve Hasan Polatkan’ın hunharca idamlarından sonra emellerine ulaştıklarını sanan dikta taraftarları DP’yi kapattılar, mal varlıklarına da el koydular.

Siyasette ve ülke idaresini zorlamayla ele geçireceklerini sananlar gönüllerde tutuşan Demokrat misyonun seçmeninin kalplerini nasıl fethedileceğini unutmuşlardı. Adnan Menderes ve arkadaşlarının idamından sonra Demokratlar, kurulan Adalet Partisi ve onun lideri Süleyman Demirel ile kalp ve gönül bağlarını tekrar bağlayarak coştular.

Demokratların 1965 ve 1969 seçimlerindeki başarısı darbecileri memnun etmedi. 1971 yılında askerî muhtıra ile meclisi kapatmak istediler. Demokratları meşrû seçim yoluyla indiremeyeceklerini anlayanlar, Adalet Partisi’ni içeriden devirme planları yaptı ve bir “Siyasal İslâm” partisi kurdurularak içeriden bölme çalışmalarına başladılar. Bu iş için en uygun kişi kapatılan “Nizam Partisi” genel başkanı Necmettin Erbakan’dı.

Demokratları bölme planlarına alet olan Necmettin Erbakan, 1971 muhtırası sırasında partisini kapatıp İsviçre’ye gitmişti. O zamanki Hava Kuvvetleri Komutanı Muhsin Batur, Erbakan’ı Türkiye’ye getirerek MSP’yi kurdurdular. Aynı planlar hep devam etti, maalesef...