Üstad Hazretleri kendisine talebeleri tarafından gönderilen yazılmış kitaplardan memnuniyetini bildiriyor hem de bunu rüyasında gördüğünü şu şekilde anlatıyor:
“Aziz, sıddık, mübarek, masum kardeşlerim, (...) manevî meclisimizi ziynetlendiren kalem hediyenizi aldık. Bu hediye, Risale-i Nur hizmeti noktasından ne derece ehemmiyetli olduğunu bugünlerde başıma gelen ve rüyama giren bir hadiseyle anlayınız. Şöyle ki: Bu çok kıymettar manevî hediyeyi almazdan üç gün evvel, aynen hediyeniz Kastamonu’ya geleceği anında rüyada görüyorum ki, terfi-i makam ve rütbe için bizlere bir ferman-ı şâhâne manevî bir cânipten geliyor, kemal-i hürmetle ellerinden tutup bize getiriyordular. Biz baktık ki, o ferman-ı âli Kur’ân-ı Azîmüşşân olarak çıktı. O halde bu mana kalbe geldi: Demek Kur’ân yüzünden Risale-i Nur’un şahs-ı manevisi ve biz şakirtleri, bir terfi ve terakki fermanını âlem-i gayptan alacağız. Şimdi tabiri ise, o fermanı temsil eden masumların kalemiyle manevî tefsir-i Kur’ân’ı aldığımızdır. Bu rüyanın şimdiki tabiri çıkmadan bir iki saat evvel Feyzi ile Emin’in gösterdikleri tabir dahi haktır ve ehemmiyetlidir.” 18
Binbaşı Muhyiddin Üstada hitaben yazdığı bir mektupta gördüğü bir rüyasını ve tabirini şöyle anlatmış: “Çok muhterem Üstadımız Efendimiz, Bin üç yüz yirmi bir tarihinde, Mu’cizat-ı Ahmediyeyi (Aleyhissalâtü Vesselâm) ve Keramet-i Gavsiye Risalelerini âlem-i menamda görmüştüm. Bunun hikmetini şimdiye kadar anlayamamıştım. Gördüğüm rüya aynen şöyle idi: Tarih-i mezkûrda, Ceziretü’l-Arabın Necid kıt’asının Bilâd-ı Kasîm’de, bir gece rüyamda, üç güneşin tulû etmiş olduğunu gördüm. Yanımda tanıyamadığım bir zata sordum: ‘Bu üç güneş nasıl olur?’ dedim. Yanımdaki zat: ‘Bu güneşin birisi Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâmın güneşi, diğeri Gavs-ı Geylânî’nin; üçüncüsü de, diğer bir güneştir.’ Üçüncü güneşin Risale-i Nur olduğunu şimdi bildim. Evet, üç nur-u âzam olan güneşlerin-Allahu â’lem-tabiri şu olmak gerektir.
Güneşlerin birincisi: Bu asırda Risale-i Nur’dur ve en parlak bir nuru da Mu’cizat-ı Ahmediye Aleyhissalâtü Vesselâm namındaki Risale-i harikadır.
İkincisi: Hazret-i İsâ’nın din-i hakikîsinden çıkan nur-u semavi güneşidir.
Üçüncüsü: Tarikatlar ruhunda ve tasavvuf menbaından çıkacak bir güneştir ki, şimdi Şeyh-i Geylânî timsaliyle o mana gösterilmiş. Risale-i Nur’a işaret eden otuz üç âyet-i Kur’âniyenin en birinci âyeti olan Âyetü’n-Nûr on vecihle Risale-i Nur’a işaret ettiği Birinci Şuâ Risalesi’nde gözümle gördüm, isteyen görebilir. 19
“Ahmed’in rüyası çok mübarek ve güzeldir. Hazret-i İsâ’nın (as) kuvvetli sâdâsını işitmek, İsevîlerden kuvvetli bir imdat Hizbü’l-Kur’ân’a iltihak etmeye işaret olabilir.” 20
Köroğlu Ahmed’in rüyası ve çıkması
Hafız Ali’nin mektubunda bazılara hitaben yazdığımız bir mektupla ve hadise-i hazıra dair, hafif geçeceğine ait son mektup, bugünden bir hafta evvel postaya verilmiş. Hafız Ali, yoldaki o iki mektubu okumuş gibi mektubunu yazması, sadâkatının bir lem’a-i kerameti olduğu gibi, aynı günde-hiç vukubulmamış-yanıma ehemmiyetli büyük bir memur-u siyasî gelmesini, Nazif’in arkadaşlarından Köroğlu Ahmed rüyada aynen görüp, o memurdan üç saat evvel rüyayı bize hikâye edip tabir istedi; tabiri, tevilsiz çıktı. 21
Dipnotlar:
18- Bediüzzaman Said Nursî, Kastamonu Lâhikası, 80-81
19- A.g.e, s. 82.
20- A.g.e, s. 90.
21- A.g.e, s. 96.