Almanya’nın ardından Hollanda ile tırmandırılıp diğer Avrupa ülkeleriyle devam eden ve zararı en çok Türkiye’ye olan “krizler”in sun’iliği gün geçtikçe açığa çıkıyor.
Muhatap olunan densizliklere uluslar arası zeminde güçlü diplomatik mücadele ve tavır yerine bakanların peşpeşe gönderilmesi, karşılıklı söz düellosuyla tetiklenen kontrollü “krizler”le, “etkisiz yaptırımlar”la iç kamuoyunu oyalama oyunu oynanıyor.
Oysa içe yönelik günübirlik konjonktürel politik rant hesaplarının Türkiye’ye ve Türkiye’nin “AB projesi”ne mâliyeti oldukça yüksek.
AKP iktidarı, “AB hedefi” vaadi ile iktidara gelmişti. İlk AKP hükümetinin kurulduğu 16 Kasım 2002’de iktidar partisinin Genel Başkanı Erdoğan’ın imzasıyla deklare edilen “Âcil Eylem Plânında, temel hak ve özgürlüklerle, evrensel düzeyde kabul edilmiş AB standartları ve kriterleri çerçevesinde süratle reformların yapılacağı” taahhüd edilmişti.
AGRESİF VE SUÇLAYICI ÇIKIŞLAR!
19 Aralık 2004’te Brüksel’den dönen dönemin Başbakanı Erdoğan, Ankara Kızılay’daki şölende gün ortasında atılan havai fişekler eşliğindeki heyecanlı kutlamada, “Aydınlık yarınların çağdaş Türkiye’si için çıktığımız yolda hamdolsun, müzâkere süreci tarihini almış bulunuyoruz; hayırlı olsun; sene 1963 ve sene 2004 17 Aralık. Birçok liderin AB yolunda gayreti oldu, hepsine hükümetim adına teşekkür ediyorum. Hamdolsun tarihi aldık, başarı halkımızın” demişti. (Sabah, 19. 12.04)
“Ekonomi çok daha farklı bir şekilde performans ortaya koyacak. Türkiye çağdaş ülkeler arasındaki yerini almaya başlayacak” müjdesiyle “AB Parlamentosu üyelerine, Komisyon başkan ve üyelerine, konseyin değerli devlet başkanlarına teşekkür ediyorum” diye konuşmuştu.
Şimdi bunların yerini, çoğu seçim telaşındaki Avrupalı siyasetçilere yönelik agresif, dışlayıcı ve suçlayıcı çıkışlar aldı.
Ve ilginçtir, “Hollanda’yı Srebrenitsa katliamından tanırız” diyen ve “Ey Rutte!” diye veryansın edip ağır ve sert sözler sarf eden Erdoğan, daha birkaç yıl önce Başbakanlığı döneminde ortak basın toplantısında Rutte’ye “Dostum” diye hitap edip “Hollanda’da yaşayan Türklerin de Hollanda’da gördükleri muamelenin diğer Avrupa ülkelerine göre daha iyi olduğunu” söylemişti. (gazeteler, 14.3.17)
O denli ki, “Bunlar Haçlı - Hilâl savaşını başlattılar; bunun başka izâhı yok!” tepkisiyle AB ile ilişkileri İslam-Hıristiyanlık karşıtlığı ve çatışması tehlikeli eksenine oturtuyor.
“GERÇEKLERİ GÖRMEMİZ LÂZIM”
Bundandır ki, hükümetin “Hollanda’yla ilişkileri askıya alalım” çağrısını değerlendiren siyasi iktidara yakın yazarlar bile iktidara “Realist olmak gerektiğini düşünüyorum. Tepkimizi koyduk. Eleştirimizi yaptık. Hollanda neden bu kötü kararı aldı. Bundan sonra bu konuya odaklanmamız lâzım, ‘gaza gelmeyin!” uyarısı yapıyorlar. Türkiye’nin ihracatının yarısını AB ülkelerine yaptığını, Hollanda’nın Türkiye’ye en çok yatırım yapan beş ülkeden birisi” olduğunu hatırlatıp “Bu gerçekleri de görmemiz lâzım” ifâdesiyle “sağduyu çağrısı”nda bulunuyorlar. (Sinan Burhan, Yeni Akit, 14.3.17
Nitekim, bundandır ki hükümette akl-ı selime doğru geri adımların alametleri görülüyor.
Ne var ki, en son Hollanda seçimleri öncesi bu ülke politikacılarının oylarını arttırmak ve Türkiye’dekilerin referandumda “evet”leri arttırmak hesâbına karşılıklı “krizleri” tahriklerinde açığa çıktığı gibi, diplomasiden uzak, kırıp döken, çoğu kez de “geri adımlar”la işi daha da zora sokan kavgalı, agresif çıkışlarla Türkiye’nin “AB projesi”nin çökertilmek istendiği âdeta sırıtıyor.
Ve AB karşıtı bazı “ırkçı” Avrupalı politikacılar üzerinden “AB’yi düşmanlaştırma” propagandasıyla; Türkiye’nin yarım asrı aşkın emek verdiği ”AB demokrasi ve medeniyet projesi” akamete uğratılıyor.
Ankara’dakilerin AB’ye veryansın edip esip gürleyen neticesiz söylem ve akıbetsiz politikalarından en çok Türkiye ve Avrupa’daki insanlarımız zarar görüyor.