Tam da “baskın seçim”e gidilirken 12 Mayıs’ta sosyal medyada ortaya attığı “genel af” çağrısında, öncelikle “çocuk istismarcıları, tecâvüzcüler, kadın katilleri, PKK’lılar, FETÖ’cüler’ dışında kalan bütün suçlara genel af isteyip, özellikle “zimmet, rüşvet, irtikab, ihaleye fesat karıştırma” türünden suçları işleyenleri af kapsamına alması dikkat çekmişti. 

Zira bu teklife göre, yolsuzluk yapanlar, kamu malını yağmalayanlar, milletten toplanan para ve kaynakları yerinde ve doğru olarak kullanmayıp çar-çur edenler Bahçeli tarafından kader kurbanı, gariban ve mağdur sayılıp affediliyor; hırsızlar ve dolandırıcılar kurtarılıyor. 

Üstü örtülen, doğru dürüst araştırması, soruşturması ve kovuşturması bile yapılmadan rafa kaldırılan yolsuzluk iddiaları ıskartaya çıkartılıyor, yolsuzluk – rüşvet suçunu işleyenler peşinen “affediliyor.”  

AF ISRARININ İSTİFHAMLARI…

Diğer yandan, Twitterdaki af teklifinin kamuoyunda pek yankı uyandırmaması üzerine bu kez “Terörden tutuklular için gayret göstereceğiniz yerde 235 bin gariban var. Cezâevindeki hayat, insan onuruyla pek bağdaşmayan bir hayattır. Bu zemini işledikleri takdirde Türkiye, büyük bir felâkete sürüklenebilir. Gezi olaylarından çok daha korkunç ve çok daha gaddar olur. Seçime bir hafta 10 gün kala bir talimat ile isyan başlatırlar ise ne olur?” diye bu kez cezâevlerinin “insan onuruyla bağdaşmayan” kötü vaziyetinden söz etmesi, mevzubahis haksızlık, hukuksuzluk ve mağduriyetlerin “işletilmesi”yle patlayacak “isyan”la “büyük felâket”ten ve “isyan” tehdidinden bahis açması aslında kayıtsız şartsız destek verdiği on altı yıllık iktidarın örtülü bir eleştirisi. 

Keza Bahçeli’nin, mevcut kapasitesi 200 bin olan, ancak Adalet Bakanlığı’nın bu yılın sonunda 275 bine ulaşacağını öngördüğü, koğuşlarında bir yatakta birden fazla tutuklu veya hükümlünün kalmak zorunda olduğu, on binlerce vatandaşın henüz hüküm giymediği halde tutuklu kaldığı cezâevlerinin insanî şartlardan mahrum, kapasitesinin kat kat üstünde dolup taşan ve âdeta insanların istif edildiği hal-i pürmelâlinin ikrarı oluyor. 

Aslında, AKP hükûmetlerinin ülkenin dört bir tarafında cezâevi inşaatları yapması ve bu yılın sonuna kadar 45 cezâevinin hizmete girecek olması da bu ikrarın itirafı. 

Ancak Türkiye’nin cezâevleri sorununa daha mâkul ve âdil çözümler yerine, en son “Ramazan Bayramı öncesinde iktidar adım atarsa af çıkmasında yarar var” diyeen Bahçeli’nin, “seçim ittifakı” yaptığı AKP hükûmetine çağrısı, sorunun çözümünün ötesinde başka maksatları amaçladığına dair soru işâretlerini sözkonusu ediyor. 

Cumhurbaşkanı’nın, Başbakan’ın, Adalet Bakanı’nın, hükûmet sözcüsünün “gündemimizde yok” açıklamalarına rağmen, af önerisini tekrarlaması, istifhamları arttırıyor. 

YİNE BİR KATAKULLİ Mİ?

Gerçekten, hükûmetin “gündemimizde yok” açıklamasına rağmen niçin ısrarla gündeme getiriyor? Affın çıkacağı merci Twitter değil, Meclis olduğuna göre, Meclis’te grup önerisi bile vermeyen MHP milletvekilleri, muhalefetin itirazına rağmen neden AKP grubu ile Meclis’i tatile soktular? 

Sonra, “seçim ittifakı” yaptığı iktidarın her önerisini dikkate aldığı bir partinin genel başkanı, neden Cumhurbaşkanı’yla, Başbakan’la, iktidar partisiyle konuşmadan böyle önemli bir ”teklif”i sosyal medyada ortaya atıyor? Niye o iş hallolmadan Meclis’in tatile sokulmasına el kaldırıyorlar? Niçin durup dururken cezâevlerindeki on binlerce “kader kurbanı” ve âileleri beklentiye sokulup duygularıyla oynanıyor?

Görünen o ki, Meclis’te “millet ittifakı”na ve muhalefete karşı çoğunluğu kaybetmekle karşı karşıya kalan “iktidar cephesi”, iktidar koltuğunu kaybetmemek hesâbına yeni bir politik rant oyunu peşinde. Tam da seçimden önce ortaya atılan “af önerisi” üzerinden yüz binlerce tutuklu – mahkûm ve yakını beklentiye sokulup “seçimden sonra af çıkacağı” havası pompalanıyor.  

Bundandır ki, “kader kurbanları” paravanında, AKP iktidarını da rahatsız etmeyecek şekilde, zimmet, rüşvet, irtikab, ihâleye fesat karıştırma, yolsuzluk, dolandırıcılık suçlarını işleyenleri kapsamına alan “af” ısrarla gündemde tutuluyor.