Geçtiğimiz hafta açıklanan Gallup araştırma şirketinin “üzüntü, endişe, fiziksel acı, kızgınlık ve stres”in ölçüldüğü “2019 yılı Küresel Memnuniyet Araştırması”nın “mutluluk endeksi” raporunda Türkiye, darbe yönetiminin bulunduğu Mısır, Afrika ülkesi Çad, felâketler ülkesi Nepal ve Bengladeş’in gerisinde listenin sondan dördüncü sırasında yer alıyor; iç savaşın olduğu Yemen ve Afganistan’la aynı kategoride vatandaşları en mutsuz ülkelerin başında geliyor.

Aslında bu araştırma, Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) Şubat 2019’da yaptığı, ekonomik çalkantılar, siyasi krizler, Türkiye’de mutlu insanların oranında gerilemeyle “mutluluk oranı”nın gerilediği araştırmasıyla birlikte değerlendirildiğinde vahamet ortaya çıkıyor.

Ne var ki bütün bunlara rağmen, hâlâ siyasî rant uğuruna “kimlik siyaseti”yle tahrikler tam gaz devam ediliyor.

Allah iz’an ve insaf versin…

“Şirketlerin tasfiyesi”nden rahatsızlık! 

Seçim sayımları karambolunda gürültüye gelen birçok önemli gelişmeden biri de Ankara Belediye Başkanı Mansur Yavaş’ın, “belediye şirketlerinin şeffaf yönetilmesi ve denetlemesi”ne ilişkin şirketlerin çoğunun tasfiyesi tâlimatı geliyor.

Ne var ki, Belediye Başkanı’nın “Bundan sonra mümkün olduğu kadar belediyenin ihâlelerini belediye kendisi yapacak. Şirketlere ihâle vermek suretiyle, onların da başkalarına ihâleyi vermesinin önüne geçiyoruz” teminatıyla, sözkonusu şirketlerin yönetim kurulları değiştikten sonra tasfiyelerin gerçekleşip, ihâlelerin artık şirketler üzerinden değil doğrudan Büyükşehir Belediyesi üzerinden yapılması önerisine, Belediye Meclisi’nde iktidar partisi grupları garip bir biçimde tepki gösterip teklife karşı çıkıyorlar!

Ve Yavaş’ın, açık açık “Zarar eden şirketlerin yöneticilerinin görevine devamını istiyorsunuz. Kanunun belediye başkanına verdiği temsiliyet yetkisini kimse alamaz, bunu bana Ankara halkı vermiştir” ifâdeleriyle gösterdiği kararlılığa karşı AKP ile MHP gruplarının, sözkonusu şirketlerin tasfiyesini daha ilk toplantıda ret edip Meclisi tıkamaya ve çalıştırmamaya çalıştırmaya yeltenmeleri “rant endişesi”ni açığa çıkarıyor.

 Hani “cezâlar affedilmiş”ti?

Seçimden sonra siyasi iktidarın “herkes ucuz sebze ve meyve yesin” diye alây-ı vâlâ ile açtığı “tanzim satış çadırları”nın peşpeşe kapatılmasıyla kalınmıyor; binlerce hafif ticarî araç sahibinin yine büyük para cezâlarıyla karşılaştığı belirtiliyor.

Özellikle 31 Mart yerel seçimleri sonrası İstanbul’da Fatih Sultan Mehmet Köprüsü’den geçen ağır vasıta araç cezâlarıyla ilgili olarak vatandaşların hiçbir uyarı almadan yine trafik cezâlarıyla karşılaşmaları tedirginliği arttırıyor.

Zira yılbaşından bu yana süren uygulamada, aks aralığı belli bir uzunluğun üstünde olan 1. sınıf kamyonet yazan araçlara her geçiş için 1.132 lira ceza kesilirken, piyasa değeri 40-50 bin lira olan bir araç için gelen cezâ tutarı 70 bin lirayı buluyor.

Oysa iktidar partisinin İstanbul adayı Binali Yıldırım, seçimden önce Ulaştırma Bakanlığı’nın yeni düzenleme yapması gerektiğini söyleyip, bu cezâların affedileceği vaadini vermişti. Buna rağmen, binlerce kişiye yeniden cezâ tebligatının yapılması, “kesilmeyecek” denilen cezâların tekrar kesilmeye başlanması, seçim öncesinde büyük vaatlerle “affedilip kaldırıldığı” bildirilen cezâların seçim sonrasında geri gelmesi, Bediüzzaman’ın “Zaman olur zıt, zıddını saklarmış. Lisân-ı siyasette lâfız mânânın zıddıdır” hakikatini bir defa daha okutturuyor. (Eski Said Dönemi Eserleri, 663)

SÖZÜN ÖZÜ

“Siyâset-i hâzıra, o kadar çok yalan ve hîle ve şeytânât (şeytanlıklar) içine girmiş ki, vesvese-i şeyâtîn (şeytanların verdiği şüphe ve kuruntular) hükmüne geçmiştir.

Bediüzzaman, (Sözler, 27. Söz, 445)