Bilindiği gibi, geçtiğimiz hafta Merkez Bankası, Ocak ayında yüzde 8 olan ve krizle birlikte yüzde 17.25’e yükselen faizleri bir defada 6.25 puan artışla yüzde 24’e çıkardı. Bunun üzerine, daha önce her fırsatta “faize karşı olduğu”nu tekrarlayan Cumhurbaşkanı, “Özel bankalarda faizin yüze 50’ye çıktığı ortamda reel sektör nasıl ayakta kalır; faiz sebeptir, enflasyon neticedir” diye ekonomik kriz bahaneli yüksek faizden şikâyetlerini sıraladı. (Gazeteler, 14.9.18)

Ardından da “Faiz konusundaki hassasiyetim aynıdır; Merkez Bankası bağımsız ya, o kendi kararını kendi alır” diye faizlerin kat kat fahiş artışını Merkez Bankası’na yükledi. Partisinin il başkanları toplantısında, “Merkez Bankası’nın enflasyon tahmininin doğru çıktığını hiç görmedim” deyip eleştirdi.

İktidar, faizin ekonomiyi, ticareti, toplum ahlâkını dejenere ettiğine inanıyorsa, neden Merkez Bankası’nın faizi bu oranda arttırmasına izin veriyor? 

Seçilmiş belediye başkanlarını istifa ettiren, “bağımsız” rektörleri, üst düzey bürokratları görevden alan Cumhurbaşkanı, neden “bir kararnâme ile Merkez Bankası yönetimini görevden almayıp “Merkez Bankası’nın bağımsızlığı”nı gerekçe gösteriyor?

Yok, Hazine ve Maliye Bakanı’nın “Merkez Bankası gerekli adımı attı” ikrarıyla faiz kendilerine göre “artık bir zorunluluk” ise, neden bir yandan “örtülü olur”la tarihinin en yüksek faiz politikalarını uygularken, diğer yandan kamuoyuna karşı hâlâ “faize karşı oldukları”nı söylüyorlar? Ve “iktidara ilişik medya” kalemşorları ve yorumcuları, bu fahiş faizi “iktidarın bir başarısı” (!) olarak sunma garabetine düşüyorlar?

Ne diyelim, belki de onlar da öyle yazmak ya da söylemek “zorundalar!”