AKP’ye iş yapan araştırma şirketlerinin anketlerinde dahi “cumhur ittifakı”nın oy oranının yüzde 42-43’te kaldığı vetirede, muhalefetin “seçim ittifakı”yla işbirliğine gitmesiyle iktidar cenâhının “baskın seçim” oyunu bozuluyor; hesapları altüst oluyor. 

Türkiye’nin başta ekonomi ve dış politika olmak üzere çıkmaza girdiği itirafıyla “mecburen” iki ay içinde apar topar gidilen “baskın seçim” sath-ı mâilinde iktidar cephesi sözcülerinin “benzemezler ittifakı”, “ilkesizler ittifakı” türü ölçüsüzce ve seviyesizce karalamaları bunun dışavurumu.

Oysa “demokrasi ittifakı”nı yapan söz konusu partiler, 16 Nisan referandumunda, demokratik sistemi tümüyle devre dışı bıraktıran, cumhurbaşkanına Meclis’i feshettiren, devlet harcamalarını denetleme ve bütçeyi yapma yetkisini Meclis’ten alan, tek başına cumhurbaşkanı kararnâmesiyle Meclis’in yasama yetkisini gasbeden, yargıyı parti genel başkanı olan cumhurbaşkanına bağlayan “cumhurbaşkanlığı hükûmet modeli” paravanındaki “tek adamlık otoriter sistemi”ne karşı çıkmışlar; demokratik parlamenter sistem içinde Meclis’in yasama yetkisinin iâdesini, yargı bağımsızlığını ve tarafsızlığını savunmuşlardı.

Nitekim, son “seçim ittifakı” ve işbirliğini de bu temel esaslar üzerinde kurmaktalar. 

“UCÛBE SİSTEM” YERİNE DEMOKRASİ

“Millet ittifakı”nın “temel ilkeler deklarasyonu”nun başında parlamenter sisteme dönüşle “tek adamlık yönetimi”ne karşı katılımcı demokrasi, adalet, yargı bağımsızlığı ve tarafsızlığı ekseninde kuvvetler ayrılığı, kutuplaşma ve ayrıştırma siyasetine karşı uzlaşmayla bütünleşme ve “ekonomide âdil paylaşım”ın olması önemli. 

“Millet ittifakı” “seçim işbirliği”yle, yüzde on antidemokratik barajın aşılmasının yanısıra Meclis’te öncelikle salt çoğunluğun sağlanması ve ârızaları giderilmiş demokratik parlamenter sisteme geçişin önünün açılması hedefleniyor. 

Öncelikle barajı aşan partilerin, aşamayanların oylarını gaspıyla millî irâdenin doğru tecellisinin engellendiği çarpık tablonun önüne geçiliyor.   

16 Nisan 2017 referandumundan bu yana fiilen uygulanan, yürütmenin yanısıra yasamayı ve yargıyı güdümüne alan tek adam yönetiminin tahribatını tâmir etmek, demokratik parlamenter sisteme geçişi sağlamak büyük ehemmiyet taşıyor. 

KUMPASLARIN “SİYASî ECEL”E FAYDASI YOK!

İktidara ilişik yorumcuların da değerlendirmesiyle “ittifak’la muhalefet, seçime ayrı ayrı girmeye oranla 86 milletvekili daha fazla çıkarırken, Ak Parti ve MHP ittifakının milletvekili sayısı 297’de kalacak.”

Böylece, darbeden kalma antidemokratik yüzde on barajının aşılmasıyla, İyi Parti’nin yanısıra SP ve DP de Meclis’te temsil edilecek, grup kurma imkanı hasıl olacak; “temsilde adâlet” kısmen de olsa sağlanacak, seçmen irâdesi zayi olmayacak; böylece haksızlıklar bir nebze olsun giderilecek. 

Özetle, muhalefet için kurulan kumpas boşa çıkacak. İktidar sözcülerinin, “Parlamentoda hatırı sayılır bir çoğunluk elde edip Cumhurbaşkanının yukarıda elini ayağını bağlı tutmak istiyorlar!” tepkisiyle büyük kin ve gayzla, ağır hakaretlerle demokrasi için “millet ittifakı”ndan korkuları ve tahkirleri bundan…

Ancak korkunun ecele faydası olmadığı gibi,“siyasî kumpaslar”ın da siyasî ecele faydası yok…