Türkiye, “demokrasi endeksi”nde 167 ülke arasında 90. sıralarda. “Tam ve yarı demokrasiler” hatta “kusurlu demokrasiler” kategorisinden düşüp “hibrit-karma otoriter rejimler” arasında.
AB Türkiye İlerleme Raporları’nda da dikkat çekilen basın ve ifâde özgürlüğündeki gerilemelerle “çok seslilik, bağımsız basın, oto sansür ve gazetecilere saldırılar”ın ölçü alındığı “basın özgürlüğü endeksi”nde 180 ülke arasında 150. sıralarda Tacikistan, Brunei ve Kongo gibi ülkeler kategorisinde yer alıyor.
Ve OHAL KHK’ları paravanında, demokrasi ve hukuk dışı emrivakilerle sorgusuz-sualsiz yargısız “mensubiyet, iltisak ve irtibat”la kamudan ve özel sektörden ihraçlarla, yine yargısız infazla bütün malvarlıklarına el konulan binin üzerinde özel vakıf, dernek, okul, dershane ve medya kuruluşunun TMSF’ye devri ve kapısına kilit vurulmasıyla, tepeden kayyum atanan on bini aşkın şirket/firma ve işyerinin akıbetinin de OHAL Komisyonu’na havale edilmesiyle Türkiye demokrasi ve hukukun askıya alındığı ülkeler sınıfında.
SOSYAL FELÂKET VE ÇÜRÜMEYE KARŞI
Görünen o ki, OHAL haksızlıklarını ve hukuksuzluklarını telâfi etmesi gereken OHAL Komisyonu, bu işleviyle idarî yargının yerine ikame edilmiş. Yargısız infazla 100 binlere dayatılan haksızlıkları ve hukuksuzlukları “yasallaştırma”da araç edilip kullanılıyor.
Bu haliyle “idârî işlem ve eylemlerin hukuka uygunluğu ve yargı denetimine tabi olması”nı esas alan Anayasanın 125. maddesindeki “idârenin bütün eylem ve işlemlerine yargı yolu açıktır” hükmü âdeta ortadan kaldırılmış.
Hukukçuların tesbitiyle, hukukun darbe dönemlerinden bile daha kötü duruma düştüğü ve kimsenin güvende olmadığı vartada “itirafçılar”ın, “gizli tanıklar”ın meydan aldığı bir ortam oluşturulmuş.
Cumhurbaşkanı’nın “at izi it izine karışmış!” ikrarıyla yargısız infazla insanların derdest edildiği vetirede milyonlarca vatandaş mağdur edilmiş.
Özellikle OHAL’in kalkmasıyla uygulamalarının sona ermesi gereken KHK’larla milyonların hukuksuzlukla mağduriyete uğramasıyla, “yarı-özgür ülke” statüsünden “özgür olmayan ülke” statüsüne gerileyen Türkiye’nin “insanî özgürlük endeksi” 162 ülke arasında 107. sıraya gerilemiş.
Bunun içindir ki öncelikle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin (AİHS) “işkence yasağı, zâlimane, insanlık dışı, küçük düşürücü muamele ve cezâlandırma”yla temel hakların ihlâline mukabil, “hukuk devleti”nin asgari şartı olan âdil yargılama hakkının temini, “mâsumiyet karinesi”yle “suçluluğu mahkeme kararıyla tesbitine kadar suçlu sayılamayacağı” ilkesine işlerlik kazandırılmalı.
ADALET, VİCDAN VE MERHAMETLE…
Bu hususta “OHAL sürecince 150 bin kişi kamudan ve özel sektörden binlerce kişi işinden edildi. Binlerce öğretmen ve akademisyen, eğitim hayatından ve akademik câmiadan uzaklaştırıldı. 17 bin kadın, 0-6 yaş arası 865 bebek ve 3 bin çocuk hâlâ cezâevlerinde mahkûm. Bu süreçten etkilenen milyonlarca insanımız KHK ve OHAL işlemlerinden derin yaralar almış, süreçten olumsuz etkilenmiş” değerlendirmesiyle vahim OHAL bilânçosuna dikkat çeken SP Genel Başkan Yardımcısı Birol Aydın’ın “Geç gelen adalet, adalet değildir. OHAL uygulamasının ürünü KHK mağduriyetleri hâlen devam ediyor. Yeni bir başlangıç için tertemiz bir sayfa açalım. Rehberimiz ise adalet, vicdan ve merhamet olsun!” çağrısı oldukça önemli. (gazeteler, 9.7.19)
Ve “Ey iman edenler! Allah için hakkı ayakta tutan, adaletle şahitlik eden kimseler olun. Bir topluluğa duyduğunuz kin, sizi âdil davranmamaya itmesin. Adaletli olun; bu, Allah korkusuna daha çok yakışan (bir davranış)tır. Allah´a isyandan sakının. Allah yaptıklarınızı hakkıyla bilmektedir. (Mâide Sûresi 8)” hükmüyle artık adalete dönülmeli.
Hukuka ve insan haklarına ağır hasar veren OHAL uygulamaları mutlaka yargıya açılmalı. Yoksa zulümle, adaletsizlikle hiçbir devlet ve devletlû âbâd olamaz ve olmamış…
***
NOT: Gerçek demokrasi ve hürriyet ortamında, hukukun üstünlüğü ve adaletle haksızlıkların ve hukuksuzlukların sona ermesi dileğiyle Kurban Bayramınızı tebrik eder; insanlık ve İslâm dünyası için sulh ve musâlemete vesile olmasını Cenâb-ı Erhamürrahiminden niyâz ederim. C.İ.