Konunun uzmanlarının “son yılların en sert eleştirel ve olumsuz raporu” olarak nitelendirdikleri raporda “ilerleme” bir yana, öncelikle medyaya dayatmalar kaygı verici olarak tanımlanıp, demokratikleşme ve hukuk devletinin gerilediği not edilmiş.

Mesela tutuklu gazetecilerin derhal serbest bırakılması, gazetecilere yönelik saldırı, tehdit ve sindirmenin her türüne karşı eyleme geçilmesi, soruşturulması, aktif şekilde önlenmesi, medya ve internette özgür konuşmayı perdeleyen gergin siyasi havanın dağıtılması isteniyor.

Cumhurbaşkanı’nın Anayasa Mahkemesi kararına verdiği tepki eleştirilirken, “Türk liderliğindeki artan otoriter eğilimleri derin üzüntüyle karşılıyoruz” deniliyor

“DEMOKRASİ VE HUKUKTA GERİLEME!”

Cumhurbaşkanı’nın, “Ne Avrupa’da ne de diğer ülkelerde, Türkiye’deki kadar özgür bir medya yok” dediği; Başbakan’ın Brüksel’deki son AB zirvesinde özellikle basın özgürlüğü eleştirilerine “Türkiye’de basın özgürlüğünün olduğu” cevabına karşılık; AP’nin çok sayıda gazeteye sert ve yasadışı şekilde el konulmasını açıkça kınayıp ciddî uyarılar yapması oldukça anlamlı.

Bu meyanda, “barış için bildiri imzaladıkları gerekçesiyle binden fazla akademisyenin sindirme ve kovuşturmaya uğramasının üzüntü kaynağı” olarak kaydedilmesi, raportaki tesbitlerden.

Keza PKK’nın güvenlik güçlerine saldırıları kınanıp örgüte yine silâh bırakma çağrısının yapıldığı AP raporunda, “Kürt sorunu’na şiddete dayalı çözüm yok” mesajıyla “Türkiye’nin meşru hakkı” olarak belirtilen terörle mücadele için “toplu cezâlandırma halini almamalı” ikazı, son dönemde buzdolabına kaldırılan “çözüm süreci”ne ışık tutması açısından dikkate değer.

Bu kapsamda ‘terörle mücadele’ alanındaki yasal mevzuatın AİHM kararlarıyla uyumlu hale getirilmesi önerisi de fevkalâde önemli.

Yine Türkiye’de “Yolsuzluklarla mücadeledeki yetersizlik” nazara verilip, “Türk hükümeti yolsuzlukla her seviyede mücadele niyetini açık ve tutarlı sinyallerle vermeli” cümlesi, ülkenin bir başka problemini ortaya koyuyor.

Ne var ki, her fırsatta rest çekip meydan okumalarla “Şanghay Örgütüne gireriz!”, “Başka kulvara atlarız!“, “AB olmazsa ‘Ankara kriterleri’ der yolumuza devam ederiz!” garip söylemleriyle baştan beri AB projesine mesâfeli durup, sâdece iç politikaya dönük konjonktürel hesâplarla bakan AKP iktidarı, AB’den gelen bu son çağrıya da bigâne…

“İÂDE” DEĞİL GEREĞİ YAPILMALI

Ankara rapordaki demokrasi, hukukun üstünlüğü ve ifâde özgürlüğü uyarılarına karşı tecâhül-ü âriflik yapıyor, “teğet” geçiyor.

Türkiye’nin AB’ye girmeye ‘’ehil’’ olduğunu yineleyen AB kaynaklarının, Türkiye ile yürütülen tam üyelik sürecini müzâkerelerin gidişatının belirleyeceğini Ankara’ya iletmesine mukabil, AB Bakanı ve Başmüzâkereci Bozkır’ın peşinen “Bu AB’nin raporu da yok hükmünde, geçersiz sayacağız. Raporu, daimi temsilcimiz AP’ye iâde edecek” tepkisi, AKP iktidarında Ankara’nın “AB kırılganlığı”nı bir defa daha açığa çıkarıyor.

AP, Türkiye’nin başta yargı, temel haklar, adâlet, özgürlük ve güvenlik alanları olmak üzere kilit alanlarda âcil reformlara ihtiyacı olduğunu tekrarlıyor.

Ankara’nın cevabı, AB’nin demokrasi, hukuk ve özgürlükler eksenindeki raporunu iâde değil, gereği için demokratik reformları âcilen hayata geçirmek olmalı…