Felâketlerin peşpeşe geldiği, ağır ekonomik krizin, yükselen işsizliğin, yargının bağımlılığı ve taraflılığıyla haksızlıklarla hukuksuzlukların toplumda travmalar meydana getirdiği, başta İdlib olmak üzere dış politika çıkmazının sürdüğü ve bir “hârici rapor”la “darbe söylenti”lerinin ortaya atıldığı vartada, Trump’ın Netanyahu’yla 24 Ocak’ta duyurduğu “yüzyılın planı” tartışması devam ediyor.
BM kararları ve uluslar arası hukuk çiğnenerek İsrail’in işgalini “meşrûlaştıran”, yasadışı Yahudi yerleşim birimlerini kalıcılaştırarak Filistin’i toptan ilhakla Nil’den Fırat’a Suriye, Irak ve Türkiye topraklarını kapsayan “büyük İsrail” ütopyasına zemin hazırlayan ve Filistin’i İsrail’e peşkeş çeken “plân”n vahametinin başında “Doğu Kudüs” üzerinden yapılan çarpıtma geliyor.
Birleşik Kudüs yutturmacasıyla Kudüs bütünüyle İsrail’e ilhakı oldubittiye getiriliyor. Kudüs’ü ve Filistin’in yüzde 88’ini işgal zorbalığı ve zulmü “yasallaştırılmak” isteniyor.
80 sayfalık “Filistin’in İsrail’e ilhak plânı’nda bir yandan “Doğu Kudüs”ten söz edilirken, diğer yandan açık açık “Birleşik Kudüs İsrail devletinin başşehridir” deniliyor, kadim şehrin bütünü İsrail’e bahşedilirken, Kudüs’ün dışındaki köylerden itibaren kırsal kısmı Filistin’e bırakılıyor…
KUDÜS FİLİSTİN’İN BAŞŞEHRİ
Oysa BM Güvenlik Konseyi’nin 1967 tarihli 242 sayılı ve 20 Ağustos 1980 yılında kabul ettiği 470 ve 478 sayılı kararlarıyla Kudüs’ün Filistin’in başşehri olduğu karar altına alınmış.
Bu bakımdan, BM’nin 1998’de “Kudüs Filistin’in başşehridir” kararıyla İsrail’in Kudüs’ü başşehir ilânını kınayan ve Kudüs’e taşınan büyükelçiliklerin derhal geri çekilmelerini esas alan çağrısı büyük önem taşıyor.
Bu arada 1982’den beri Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu (UNESCO) tarafından korunan “Dünya Mirası” listesine kayıtlı olan kadim Kudüs Şehri’nin “dünya çapındaki olağanüstü değerinin ve bu dünya mirasının korunması” gereğinin yeniden vurgulanması gerekiyor.
Bunun içindir ki, 1904 tarihli Lahey Konvansiyonu’nun “kutsal mekânların insanlık tarihindeki yeri dolayısıyla korunması” ve 1907 tarihli Lahey Konvansiyonu’nun “ibâdet yerlerinin kuşatma ve bombalanmasının yasaklanması” hükümlerinin uygulanması; bu kapsamda, Kudüs’teki Osmanlı ve İslâm eserlerinin korunması çerçevesinde Türkiye’nin başını çektiği bir uluslar arası komite oluşturularak “Kudüs’teki kutsal mekânların korunması” teminatının gereği yerine getirilmeli.
ANLAŞMALAR İPTAL EDİLMELİ
Ve öncelikle 1982’de İsrail’in Kudüs’ü başşehir İlânını kabul etmeyen Tel Aviv’deki Büyükelçiliği maslahatgüzâr seviyesine indiren Türkiye, uluslar arası mercilerde Kudüs’ün statüsünü değiştiren bütün dayatmaları “geçersiz ve yasa dışı” ilân eden BM kararlarını mesned yapıp dikkat çekmeli.
Ayrıca İslâm İşbirliği Teşkilâtının, İsrail’i hedef alan topyekûn ambargo kararlarını izlemekle etmekle görevli Siyonizme Karşı Ambargo Takip Komitesi’ne işlerlik kazandırmasına, Filistin meselesinin Bağlantısız Devletler Topluluğu, Afrika Birliği, Amerikan Devletleri Örgütü ve Şanghay İşbirliği Örgütü ile diğer beynelmilel plâtformlarda gündeme getirilmesine çalışılmalı.
Ankara, artık İsrail’in işine gelen “katil İsrail!”, “Ey Netanyahu!” türü akıbetsiz restlerle, kuru kınamalarla kalmamalı; sadece “söylem”le yetinmeyip “icraat”la İsrail’i caydırmalı. İsrail’le enerjiden telekomünikasyona, tarımdan, tohumdan, savunma sanayiine, silâh alımı ihâlelerine varan ve kat kat artan ekonomik-ticarî işbirliklerini iptal etmeli, en azından askıya almalı.