Mersin okuma programı notları-1 MUSTAFA GÖNÜLLÜ

***

Urfa’da iki haftada bir Salı günleri talebe hizmetiyle ilgilenen Şanlıurfa Yeni Asya eğitim komisyonu toplanıyor. Ve talebe hizmetinde neler yapılabileceği meşveret ediliyor. Konu, ara tatildeki okuma programı idi. 

Nur medresesinde kalan talebeler ve Pazar grubumuz için ayrı ayrı programlar düzenlendi. Cemaatimiz ağabeylerinden sırf bu programlar için katkı yapanlar oldu. Ve Pazar ekibi için Mersin ilinde okuma programı yapılması düşünüldü. 

Pazar ekibimizle ilgilenen ağabeylerimiz ile birlikte bu mesele akıl süzgeçlerinden geçirildi. Meşveret sonucunda düşüncemize onay verdiler. Ve programın uygulanabilirlik aşaması bi’iznillah tamamlandı. 

Pazar ekibine de bu program aktarıldı ve müsait olanlar programa katılmayı talep etti. Eğitimci hocalarımızdan Sebahattin Yaşar ve Dr. Hasan Doğan programa iştirak edecekti. Öğrencilerden de 13 kişilik ekip oluştu. Ancak son saate kadar program ekibinde değişiklikler oldu. Bu tarz programlar gerçekten de kaderin mührünü üzerinde taşıyor. Programa katılabilecek kişiler, kader defterinde ‘’nasipli kişiler’’ olarak kayda geçiyor. 

40 yıllık arkadaş gibi... 

Pazar günü Şanlıurfa’dan Mersin’e otobüs biletlerimiz alınmıştı. Otogarda cemaat ağabeylerimiz bizi uğurlamaya gelmişlerdi. Davullar, zurnalar eşliğinde 14 kişilik bir ekip olarak yola koyulduk. Urfa’dan daha önce Mersin’e gitmiş olan Furkan arkadaşımızla birlikte 15 kişi olacaktık inşallah. 

Çoğu öğrenci birbirini ilk defa görmüş ve tanımış olmasına rağmen, sanki uzun yıllar birbiri ile arkadaşmış gibi oldukları fark ediliyordu yolculuk esnasında. 

Yolculuk devam ederken biz de Sebahattin Ağabey ile beraber programın muhtevasını hazırlamaya koyulduk. Kuralları genel olarak ortaya koymuştuk. 

Tevafuk ki, Pazar grubunun ilk elemanlarından Necmi Ağabey de bizle aynı otobüste yolculuk ediyordu. Onunla tanıştık ve çok memnun olduk.

Yolculuk bittiğinde ve Mersin’e vardığımızda saat 00.00 idi. Oradaki ağabeylerimiz dört araba ile gelip bizi Nur dershanesine getirdiler. Oradaki ağabey ve kardeşlerle dershanede biraz oturup sohbet ettik. Urfa’dan Mersin’e birkaç gün önceden gelip bizi orada karşılayan Furkan kardeşimiz orayı tanımış, sahiplenmişti. Bu hal bizlerde de şevk uyandırdı, çünkü her ildeki Nur medreseleri, bizimdi. Orayı sahiplenmemiz, kendi evimiz gibi görmemiz, öyle hizmet etmemiz gerekiyordu. Programımızın muhteva detaylarını arkadaşlarımızla konuştuk. Kuralları beraberce inceledik ve düzenledik. Artık her şey hazırdı. 

İlk günün meyveleri 

Birinci günümüz sabah namazıyla başladı. Namaz dersinde Hizmet Rehberi okuyorduk. Daha sonra kahvaltı  ve şahsî okuma ile programımız başlamış oldu.

Programda Tarihçe-i Hayat okunacaktı. Şahsî okumadan sonra herkes okuduğu kısımdan anladıklarını birkaç cümleyle bize özetliyordu. Ortaya çok farklı bakış açıları çıkıyor, herkesin aynı kısımları okumasına rağmen, farklı farklı yorumlar yapması dikkat çekiyordu. Hatta Ömer Faruk kardeşimiz, ‘’Okuduğumda birçok yer dikkatimi çekti, hangisi paylaşsam bilmiyorum, çok kararsız kaldım’’ diyerek, şahsî okumalardaki istifadenin ne kadar yüksek olduğunu dile getirdi. 

Daha sonra programımızda müzakereli ders vardı. Sebahattin Ağabey ile beraber bu derste, programın temel kolonlarını oluşturmuştuk zihinlerimizde. 

- Günahlar, Risale-i Nur’un zihinlerde inkişaf etmesini engeller. Kur’ân’ın sırlarının açılabilmesi için his ve hevesi terk lâzımdır. 

- Eğer Risale-i Nur’u okuyor, ama istifademiz kısıtlı ise, istiğfar ve zikir-evrad ile günahlardan arınmalıyız. İstifadenin önündeki en büyük engel günahlardır. 

- Maalesef ki günahlar, telefon vasıtasıyla avuç içine kadar gelmiş durumda. Günahları önlemenin en önemli yolu, vicdanları kontrol altına alabilmektir. Bu da asrın tefsiri Risale-i Nur ile olmaktadır. 

- Kişi, kendisine yüksek hedefler seçmeli. Yaptığı her işi hizmet olabilmeli. Sebahattin Ağabey buna güzel bir örnek verdi: Almanya’daki berber Ramazan Ağabeyin, berberlik mesleğini seçmesinin amacı, insanlara Risale-i Nur hakikatlerini anlatabilmek olduğunu öğrendik. ‘’İnsanın dünyevî mesleği nasıl uhrevî olabilir?’’ sorusuna, çok güzel bir örnek oldu Ramazan Ağabey. 

- Ciddiyetsizlik hizmete manidir. İnsan, bir işi ne kadar ciddiye alıyorsa, o işte o kadar muvaffak olabilir.

- Okuduğumuzda, dinlediğimizde nefsimizi muhatap almak, Üstad’dan dinliyor gibi okumak, merakla okumak, ihtiyaca binaen okumak, alınan istifadeyi oldukça arttırır. 

- Hizmet her şartta yapılabilmelidir. Hiçbir zorluk, Nur hizmetine mani olmamalıdır. 

Müzakereli Risale-i Nur dersimizden oldukça istifade etmiş, programın temel taşlarını yerine oturtmuştuk. 

DEVAM EDECEK