Polonya ve Litvanya’ya giderseniz kendinizi Azerbaycan’da hissetmemeniz mümkün değil... Yine yollardaydık... Mehmet Özkan, Hüseyin Aşık, Bülent Kurt ve ben Yeşilköy Havalimanı VİP salonunda buluştuk. Tarih 1 Nisan 2015. Dünya şaka günü ilân edilmiş, ama o bile tarihî bir hata imiş. Endülüs’te katledilen Müslümanların katledildiği günü unutturmak adına yapılmış bir aldatmaca ve algı operasyonu olan bir günde, hakikati arıyoruz.

Şaka gibi denilen tarihte biz hakikat peşindeyiz. Siyaset bilimi okuyan kardeşimiz Muhammed Nas’ı Litvanya / Vilnius’ta ziyaret etmeye gidiyoruz. Bu bağlamda Litvanya, Belarus ve Polonya yollarını arşınlayacağız, inşallah. 

Tarih itibari ile Paskalya bayramına denk geliyor olması sebebi ile Avrupa tatile girmiş durumdaydı. Bu yüzden birçok yer kapalı ve bayram havasında. Böyle bir tevafuk bize yaradı, elbette. Kardeşler izinde olunca onlarla vakit geçirme ihtimalimiz yüksek oldu. 

İlk durağımız Vilnius havalimanı; soğuk ve sisli bir hava... Bizi karşılayan Muhammed kardeşimiz başşehre 120 km uzaklıkta eski bir yerleşim yeri olan Kaunas’ta yaşıyor. Havalimanına inince eşyalarınız ile birlikte önce garaja gitmelisiniz. Sonra Kaunas’a giden otobüslere biniyorsunuz. İşin güzelliği, şehirler arası otobüs olmasına rağmen, sıraya geçip içeri giriyor, ücretinizi ödüyor ardından boş olan herhangi bir koltuğa oturuyorsunuz. Beş AVRO standart ücret. Artık hangi koltuk denk gelirse oraya oturuyorsunuz. Para birimleri litas olmasına rağmen yinede AVRO kullanımı yaygın. Ancak kendi para birimlerinden de vazgeçmiş değiller. Bu arada Polonyalıların para birimi ise zloti. 400 zloti bir AVRO ediyor.

Muhammed Nas

Çok özel bir kardeşimiz. Mutlaka medrese hayatında olmak arzusu var. Biz de bu talebinin alt yapısını görmek ve yerinde incelemek için yollardayız. Baltık ülkeleri ve Polonya gezimizin ana amacı yerinde inceleme yapmak ve oraları görmekti. 

Rusya’nın bölünmesi sonrası ortaya çıkan küçük devletlerden olan Estonya, Letonya, Litvanya ve Belarus’u her zaman merak etmişimdir. Böyle bir fırsatın hayırlara vesile olması açısından, ekibimizi kurarak yeniden yollara düştük.

Yeşilköy Havalimanında ekiple kahvaltımızı yaparken izlediğim haberlerden, evdeki TV bozuk olduğundan gündemden uzak kaldığımı fark ettim. Televizyonun bir ampulu, TV’den daha pahalı. Ya at yenisini al ya da bekle. Ben yaptırmıyorum. Bu arada birçok vaktin de bana kaldığını fark ettim.

Mehmet Selim Kiraz

Havalimanında şehit edilen savcımız ile alâkalı detayları Hüseyin kardeşten dinleyince içim burkuldu. Bir de Twitterda, başına silâh dayalı tarzda yayınlanan fotoyu görünce de dehşete düştüm. Öncelikle savcımızı tekrar rahmetle anıyorum. Çok üzüldüm. Verilen pozlar çok aşağılık. Rabbim böylelerine hiçbir zaman fırsat vermesin. Cumhuriyet Savcımız Sayın Mehmet Selim Kiraz’a Allah’tan gani gani rahmet diliyorum. 

Vekillere yapılan asillere yapılmıyor

Hizmet için yollara düştük. Uçağa giderken VİP’ten geçmek de ayrı bir güzel. Vekillere yapılan asillere yapılmıyor. Olsun yanımızdaki vekil bize bu ayrıcalıkları tattırdı. Özel araçla VİP’ten alınıp uçağımıza kadar götürdüler. Uçaktayız ve ilk tanıtımlar başladı. Vekile ayrıcalık ise inanılmaz.

Uçakta bile ayrım ve hizmet farklı. Biz de vekilimiz Mehmet Özkan’ın yanında olunca vekile yapılanlar, asil olan bana da yapılınca güzel oluyor tabiî. 

Hayırlısı ile yolculuğumuz başlıyor. ...Ve 2.5 saatlik uçuştan sonra Litvanya’nın başşehri Vilnius’tayız.

Uçaktan kuşbakışı evlerin tek tek ve bahçeli oluşu dikkat çekiyor. Alan geniş, nüfus az ve toprak çok olunca dağıtılmış. Vilnius küçük, ama tarihî bir yer. 

Havalimanı yetersiz, gelişmiş değil, ama gelişme için çabalıyor. 

Kaunas’a doğru yola koyulduk. Yaklaşık 120 km yol gittik. Soğuk, karlı, yağmurlu ve de dolu yağan bir ortamda kalacağımız yere ulaştık. İnsan kalacak yeri belli olana kadar huzursuzluk çekiyor. Vardığımızda akşam olmuştu. Günlük kiralık bir eve yerleştik. Yanımızdaki nevaleleri ortaya koyduk, karnımızı doyurduk. Günün yorgunluğu olsa da içimiz kıpır kıpırdı. Görmek ve keşfetmek arzusu ile o soğukta Kaunas sokaklarına çıktık.

Arap camiinde nur ihalesi

Kaunas’ta ilk durağımız yatsı namazı için bulduğumuz çok güzel ve hoş bir camiydi. Türk Diyanetinden Abdullah Belge Hocam oraya tayin edilmiş. İmamlık yapıyor, camiyi siliyor süpürüyor ve Türkiye’den gelenlere yol gösteriyor, sıcak bir yuva sunuyor. Oğlu ve kızı Vilnius’a, Erasmus’la gelmişler ve Yüksek lisanslarını yapıp tekrar Türkiye’ye dönmüşler. 

Eyüp Sultan Camii İmamı Metin Hocamızın yakın arkadaşı olan Abdullah Hoca, çok selâm gönderdi. Dokuz kişilik bir saf tuttuk. Üç Azeri kardeş, beş kişi biz ve imamımız. Abdullah Hocayla namaz sonrası sohbet ettik, tanıştık. Özellikle Zaka Alimli isimli Azerî kardeşle sohbetimiz çok daha iyi oldu. İnşaallah bir Risale-i Nur’un bir tohumu olur ve Kaunas’ta açar. Yanımızda götürdüğümüz Rusça, Lehçe, İngilizce ve Türkçe eserlerden bazılarını camiye bıraktık. 

Medrese planı

Zaka ile temasımızı arttırdık. Medrese kurulması için onunla ve Muhammed ile mutabık kaldık. Rabbim inşallah nasip eder. Zaka’dan, Azerî gençlerin Erasmus’la lisans, yüksek lisans ya da doktora için Kaunas’ı tercih ettiklerini ve sayılarının çok olduğundan bahsetti. Biz de kendimizi tanıtıp, onu Muhammed ile görüştürdük. En azından 3-4 kişi olurlarsa bir ev tutmanın güzel olacağından bahsettik. Kaunas’ta böyle bir medrese yok. Eksikliği aşikâr. Abdullah Belge Hocamız çok sevimli ve hoş sohbet. Allah ondan razı olsun. Arabasını ertesi gün için istedik, sağ olsun verdi. Onunla hem Kaunas’ı hem de Vilnius’u gezebilmek nasip oldu.

Aytekin COŞKUN / [email protected]