"Ümitvar olunuz, şu istikbal inkılâbı içinde en yüksek gür sada İslâm'ın sadası olacaktır."

Piyasalar

Risale-i Nur′un ve Üstadımızın şahsı manevîsi Filipinler′de

31 Temmuz 2014, Perşembe
"Yüzlerce Müslüman olan kardeşimiz, vakıf olan Filipinli gençler, dershaneler, medreseler ve yetimhaneler Risale-i Nurun inkişafı... Medreselerin sayısı belli değil. Kalan talebelerin isimlerini saymaktan bile kifayetsiz kalmışız. Risale-i Nur hizmeti ve Üstadımızın şahsı manevisini bir kez daha burada yaşıyoruz."
YETİMHANE
Filipinli hafızların yetiştiği yetimhaneye gittik. Elliye yakın yetim genci görünce çok duygulandık. Çok hoşnut olmuştuk, gözlerimiz yaşardı. Yetim Filipinli gençler, hafızlık çalışıyorlar. Gördüklerimizle hayranlıklarımız, birbirine karışıyordu. Güzel bir Kur’ân ziyafeti sonrası topluca fotoğraf çektirdik. Tabiî selfie’yi unutmadık. Yetimhanedeki gençlerin yüzleri hep gülüyor. Karşılarında ilginç ve hepsi birbirine benzeyen beyazlar ordusunu görünce şaşırdılar. Heyetimiz hem Kur’ân okuyor, hem onları kucaklıyor ve başlarını okşuyorlar. Bugüne kadar böyle bir yabancı gelip böyle davranmış mı bilinmez, ama bizler onlarla çok mutlu olduk. Bunları onların yüzünden okumak hiç de zor değildi. Hepsi cıvıl cıvıl ve çok da güzel sesleri vardı. Ama sonuçta anne ve babaları yoktu, çünkü onlar yetimdi. Yolumuz uzun olduğundan tekrar yollara döküldük. Son feribota yetişmeliydik. Yoksa adada mahsur kalırdık.

MEDRESETÜZZEHRA
Üçüncü durağımız ise kendisini vakfeden Filipinli ailenin evi oldu. Bize inanılmaz bir sofra kurmuşlar. Balık, tavuk, yerel yemekler ve tropikal meyvelerden oluşan karışım. Tekrar yola koyulduğumuzda hedefimiz Medresetüzzehra oldu. Kız yetim talebelerinin yetişmesi için evi Medresetüzzehra olarak adlandırdığı bir dershane yapmışlar. Medrese 2011′de ‘’Çare Derneği’’nin yardımları ile kurulmuş. Emeği geçenlerden Allah (cc) razı olsun. Bir çok yetim kızın bir nebze kurtuluş mekânı olmuş. Çok ihtişamlı değil, ama mekânın içinde Kur′ân ve Risale-i Nur okunması orayı ihtişamlı hale sokmuş. Ayrıca her yer tahta ve iptidaî. Bu bile onlara yetiyor. Konfor hiç yok, ama hizmet çok yoğun. "Risale-i Nur Institute Philippines’’ burada Rıza kardeşinde faaliyetinde çok yol almış. Dershanede kalan kız ve erkek talebeler Risale-i Nur ile haşir neşir. Bir aile kendini bu yolda vakfetmiş. Dolayısıyla bütün ihtişamı ile İslâmiyet ve Risale-i Nur inkişaf etmiş. Allah (cc) emeği geçenlerden razı olsun. Medresetüzzehranın Vakıf ablası Filipinli Jubaira Said. Emin olun sanki bizden biri ve has Risale-i Nur Talebesi bir ablamız. Kendini tamamen hizmete vakfetmiş. Allah ondan razı olsun.

ULEMA KONSEYİ
Ulema Konseyi ziyareti, Bu arada diğer bölgelerde görevli, diğer İslâm ülkelerinden gelmiş ve İslâmiyet adına adada bulunanların oluşturduğu ‘’Ulema Konseyi’’nin meşveret toplantısına katıldık. Mekke’den, Tayland′dan, İstanbul’dan, Libya′dan, Sudan′dan, Suriye′den ve Filipinli birçok ulema bir arada meşveret ediyorlar. Sorunları konuşup bir sonuca bağlıyorlar. Günlük gelişen güzel bir sohbet ve gelenlerle ortak fikir alış verişi yapıldı. Öğle namazı beraber kılındı. Daha sonra oradan güzel duygularla ayrıldık. Program çok yoğun olduğu için hızlı hareket ediyorduk.

KIZIMIZ NURLAR İÇİN
İKİ GÖZÜNÜ FEDA ETTİ
Rıza Derindağ ilk defa Zambuanga′ya geldiğinde takvimler 2003’ü gösterir. Filipinler onun için yeni bir sayfadır. Alınan kararla Filipinler′e hizmet adına heybesini alır ve gelir. Hiç bilmediği bir ülkedir. Her şeye yabancıdır; şehre, kültüre, insanlara, yapılara... Ayrıca Rıza babasından rıza almadan bu diyarlara gelmiştir. Risale-i Nur hizmeti onu buralara kadar getirmiştir. Başta çok zorluklar çekmiş. Yeri gelmiş 1 dolara muhtaç olarak yaşamış. Ancak 2 yıl sonra Türkiye’ye dönebilmiştir.
Yeni evlenmiştir, buruktur. Çünkü anne ve babasının rızası dışında gelişmiştir olaylar. Risale-i Nur hizmeti onu bu diyara atmıştır. İlk zamanlarda kıt kanaat geçinmiş. Fakat 2005′te tası tarağı toplayıp geri dönmeleri istenmiştir. Bu sırada eşi hamiledir. Yol yordam bilme tam değildir. Anne ve karnındaki çocuk problem yaşar. Araba yoktur ve kayıklı motor ile acı içinde eşini hastaneye götürür. Eşi ve yeni doğan kızı 3 ay hastanede  yatar. Fakat yeni doğan kızını gözünde retinada gelişen bir problemden ötürü Manila′ya sevk etmek isterler. Acıdır ki Manila′ya gidecek paraları yoktur. Laptop’unu hastaneye rehin vererek Manila′ya gider. Ama retinadaki problem kısa sürede müdahale gerektirdiği için geç kalınmıştır ve kızı kör olmuştur. Doğum sırasındaki sıkıntılar ve hastaneye gitmede gecikme, maddiyatsızlık derken kader böyle yazmıştır. Ve o sene Türkiye’ye dönerler. Rıza içinden artık geri dönmemek üzere geldiğini hisseder. Ama yeşerecek tohumlar atılmıştır. Rıza baba evine varmıştır, ama anne babası torunlarına sarılmakta tereddüt ederler.
Kızgındırlar, Rıza′nın hizmet etmek için çekip gitmesine, rızalarının olmayışı hâlâ onları tedirgin etmektedir. Malatya’da baba ocağında günler böyle gelip geçmiştir. Zamanla her şey düzelmiştir, ama geride kırık kalpler ve bir o kadar da hatıra bırakmıştır.
Muzaffer eşi, Rıza′ya derki, ‘’Kızımız hizmet için, Nurlar için iki gözünü feda etti. Biz de hayatımızı feda etmeye hazırız’’ diyerek Rıza′yı karşısına alır Filipinler′e dönmesini ister. Onu yolcu eder ve film başladığı yerden devam eder.
Bugün Filipinler′de Risale-i Nur inkişafı o an yeniden yazılır. Kader ağlarını böyle örer. Yaklaşık 10 yıllık bu hizmet ataklarında gelinen nokta -33 kişinin bizzat bizim önümüzde Müslüman olmak için şahadet etmelerine şahit olduğumuz- binlerce insanın kurtuluşu başlar. İşte gelinen nokta budur. Yüzlerce Müslüman olan kardeşimiz, vakıf olan Filipinli gençler, dershaneler, medreseler ve yetimhaneler Risale-i Nurun inkişafı... Medreselerin sayısı belli değil. Kalan talebelerin isimlerini saymaktan bile kifayetsiz kalmışız.
Risale-i Nur hizmeti ve Üstadımızın şahsı manevisini bir kez daha burada yaşıyoruz. Şahıslar sadece tohumu atmakla mükellef, o tohumların bugünkü gibi neşv ü nema bulması ise Rabbimin eseri. Hiç canlı olarak şahadet getirilişini duymamıştım. Rabbim Filipinler′de nasip etti. İnanın bir tuhaf oluyorsunuz. Hatta birine rahmetli annemin ismi olan Emine ismini, bir diğerine ise babamın ismi olan Muhammed Emin ismini verdik. Allah (cc) onlardan razı olsun. Kalplerini İslâma ısıtsın. Sıkı sıkı bağlasın inşallah. Rıza kardeşimizin yapmış olduğu ve başlattığı hizmette bugün çok yollar alınmış. Dersanede kalan vakıf kardeşlerle olan diyalogları ile muntazam işleyen bir sistematik süreç var. Rıza bu süreci çok iyi kurgulamış ve bütün kardeşlerde ellerinden geldiğince bu sisteme uydukları gibi sistemi ayakta tutmaya çalışıyorlar.
Dersanede vakıf olarak kalan kardeşlerden de bahsetmek lâzım. Rıza′dan iki sene sonra buraya gelen Manila vakfı ve 10 senedir burada bulunan Emre Olgay Ş., Mustafa S., Ahmet A., Mustafa E., Remzi Ç., İbrahim K., Abdullah T., Hafız Muhammed Ali, Hakan E., Can A., Mehmet T., Sakir B. vs. burada bulunan kardeşlerimizdir. Ahenkleri ve yardımlaşmaları çok güzel, adeta herkes görevini almış ve birbirine yardım ediyor, kendi sorumluluğunu yerine getiriyor. Remzi, Mustafa, İbrahim ve diğer kardeşlere de çok teşekkür ediyoruz. Allah (cc) onlardan razı olsun ve her daim Risale-i Nur dairesinde olmalarını nasip etsin.

BARLA DERSANESİ
Program gereği İligana doğru yola çıktık, iki minibüs bir de minivan ile. Kuruvan (Kur’ân′dan gelen) Köyünde Barla Dershanesini ziyaret ettik. Nurkiz Abla ve eşi araziyi vakfetmiş ve oraya Çare Derneği bir külliye yaptırmış. Barla Dersanesi Nurkisa Acosta ve İdris Acosta′nin büyükdedelerinin araziyi vakfettiği ve dersane olarak bugün var olan yapı. Kur′ân, Cevşen, Risale-i Nur yirmi dört saat ve üç yüz altmış beş gün okunuyor. Maşallah barekallah. Duvarda bez afişte şu kelimeler yazılı idi.
‘’Risale-i Nur Institute Philippines’’
Have you read a Quran today? Come lets read together. Well come to Barla dershane (Bugün Kur′ân okudun mu? Hadi gel beraber okuyalım Barla Dershanesinde".
İnanılmaz şeyler var buralarda. Burası bu aile tarafından yeri enstitüye bağışlanmış. Dede ölmeye yakın Rıza′yı yanına çağırır ve buranın tapusunu vermek istediğini, Kur′ân dersi yapılmasını istediğini ifade eder. Oğullarına bırakmak istemediğini söyler ve oraya vakfeder. Çare Derneği de oradaki Barla Dershanesini kurar ve Risale-i Nur hizmeti başlar. Binlerce Filipinli talebe buraya okuma kampına gelir. Kızlar ve erkekler ayrı program yaparlar. Palmiye ağaçları içinde, tam ormanın göbeğinde, sessiz ve sakin bir yerdir burası. Okuma için çok idealdir. İnşallah bir gün okuma kampı için gideriz. Kuruvan′dan ayrılarak yola devam ediyoruz. Yolumuz Pagadiyan’a doğru inşallah.

DEVAM EDECEK



AYTEKİN COŞKUN
[email protected]

Okunma Sayısı: 2186
YASAL UYARI: Sitemizde yayınlanan haber ve yazıların tüm hakları Yeni Asya Gazetesi'ne aittir. Hiçbir haber veya yazının tamamı, kaynak gösterilse dahi özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan haber veya yazının bir bölümü, alıntılanan haber veya yazıya aktif link verilerek kullanılabilir.

Yorumlar

(*)

(*)

(*)

Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış, Türkçe karakter kullanılmayan ve tamamı büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır. İstendiğinde yasal kurumlara verilebilmesi için IP adresiniz kaydedilmektedir.
    (*)

    Namaz Vakitleri

    • İmsak

    • Güneş

    • Öğle

    • İkindi

    • Akşam

    • Yatsı