El Kaide’den ilham alan, ama son dönemde örgüte bağlı olmadığını açıklayan Heyet Tahrir el-Şam adlı Suriyeli muhalif örgüt tarafından kaçırılıp son 3 yıldır dış dünya ile bağı tamamen kesik yaşamak zorunda bırakılan gazeteci, 2 hafta önce serbest kalmasının ardından zor da olsa yeni hayatına uyum sağlamaya çalışıyor. Jumpei Yasuda, ya da örgütün ona verdiği kod adıyla “Nidal”, 23 Haziran 2015’te Türkiye sınırından Suriye’ye geçmesinden kısa süre sonra İdlib civarında kaçırıldı. Ondan kısa süre önce ise kendisi de Haruna Yukawa adlı bir Japonu kurtarmak için Suriye’ye geçen Japon video yapımcısı-gazeteci Kenji Goto kaçırılmıştı. İstenilen fidye ödenmeyince hem Yukawa hem Goto 2015 yılı başında IŞİD örgütü tarafından arka arkaya infaz edilmişti. Deneyimli bir savaş muhabiri olan Yasuda, 2002’den beri Afganistan, Suriye, Irak, ve Endonezya’da Aceh gibi çatışmanın eksik olmadığı bölgelere gidiyor. Daha önce 2004’te Irak’ta kaçırılmış, ama 3 günde serbest bırakılmış. Ama bu defa Suriye’de işler tamamen ters gidiyor ve tam 3 yıl 3 ay esir tutuluyor.

Oradaki günlük hayat çok farklı

BBC’ye konuşan Yasuda şunları söylüyor; “Geriye dönüp durumuma bakıyordum da... Casus şüphesiyle bir metrelik bir hücrede tutulmam, her iki yanımda 24 saat her şeyimi dinleyenlerin olması (yüzümde yürüyen karıncayı silkelemek için hareket etsem bile), dövülen insanların sesleri... Bunlar kesinlikle İslâmî değerlere uygun İslami davranışlar değil. Eğer insanlar bu değerleri düşünüyor veya Müslümanlık görevini yerine getirmek için İslâm adına buralara katılmak istiyorlarsa orada olan şeyin İslâm’la uzaktan yakından ilgisi yok. Başıma gelen bu şey, Suriye’de şu an devam eden bu durum... Bunun adı şiddet, bunun adı işkence, bunun İslâmla da İslâmî inançla da ilgisi yok. Çatışma devam ediyor ve oradaki günlük hayat çok farklı. Bir şekilde insan insanlığından çıkıyor, kayboluyor.”

Türk kamuoyuna ne demek istersiniz?

Beni kaçıranlar kaldığım o cezaevinde konuştuğum kişilere, ki aralarında Türkler de vardı, Japonya’dan geldiğimi söylememi istemiyorlardı. Gerçek adım olan “Jumpei”‘yi kullanmamı da istemiyorlardı, çünkü daha sonra bu bilgi yetkililere ulaşabilirdi. Ben de Çinli olduğumu ve adımın da “Jumbo” olduğunu söylüyordum. O tesiste kalan ve Çinli Jumbo’yu hatırlayan bir Türk varsa lütfen benimle bağlantıya geçsin! Esaretimin bir kısmını bir metrelik bir hücrede elimdeki tek şey olan eskimiş bir Türkiye gezi rehberini tekrar tekrar okuyarak geçirdim. Pek çok farklı yerleriyle ilgili bilgi sahibi oldum. O yüzden gelecek sefere Türkiye’ye turist gibi gitmeyi çok isterim.