Fatih Yargı, konu ile ilgili şunları yazdı:

İsveç'in Başkent'i Stokholm'deydim. Hava yağmurlu. Hani peygamber efendimizin bir hadisi var ya, gittiğiniz yerlerde ilk Allah'ın evleri olan mescitlere ziyaret edin diye. Bizler âhirzaman Müslümanlar'ı olduğumuz için mescid ziyaretini sona bırakmışız.  

"Çevremdeki en yakın mescidi nerede bulabilirim?" diye internetten arama yaparken Sveavagen Stokholm Fatih Camii karşıma çıktı. Cadde ismi var, ama numara yok. Çıktım yola, yağmur da şiddetlendi. Bir saçağın altında beklerken hemen önümde bir taksi durup yolcusunu indirdi. Taksici Ortadoğulu görünümünde biriydi. Kendisine Müslüman olduğumu ve bu semt veya caddede cami olacağını, ama adresi tam bilemediğimi söyledim. O da aradı, bulamayınca "Ben teşekkür ederek ineyim" dedim. "Hayır, yağmur yağıyor. Seni burada bırakamam. Ben İran asıllı hiç bir dine inanmayan, bir ateistim" dedi ve devam etti: İşte görüyorsun din adına masum insanlar öldürülüyor, bir alimin ve bir mollanın fetvasıyla ortalık kan gölüne dönebiliyor. Insanların zorla inanması isteniyor" dedi.

Taksi metreyi kapattı. "Bak, ben inanmıyorum ama inanan birisine yardım etmeyi insani bir vazife biliyorum" dedi. Ben de kendisine Risale-i Nurlardan dilimin döndüğünce bişeyler anlattım. Müslümanlığın barış dini olduğunu, bir karıncayı bile bilerek basamayacağımızı, bir masumu öldürmenin tüm insanlığı öldürmüş gibi olacağını bu minvalde şeyler söyledim. Taksici bu defa "Benim annem beş vakit namaz kılıyor. Eskiden ben de müslümandım, Allah'a inanırdım" diye cevap verdi. Ben de "Sen Allah'a inanmaya tekrar devam et" dedim. "Peki" diye cevap verdi. "Allah'a inanacağım, ama arada molla istemiyorum, Allah'la aracı olmadan bağ kurmak istiyorum" dedi. 

O anda Camii de bulmuştuk. Ben de "Tamam" dedim ve çıkarıp 100 kron para verdim. "Hayır, senden para almam" deyince, ben de "Ben böyle bir şey kabul etmem" dedim, ayrıldık.

Haber Merkezi