CHP Emek Bürolarının hazırladığı “Uzun Çalışma ve Etkileri Raporu”na göre, aşırı ve uzun çalışma ölümlü kazaları arttırdı. Araştırmaya göre fazla çalışanların iş kazası geçirme riski, digerlerine kıyasla yüzde 61 daha fazla. Günde 12 saatten fazla çalışanlarda risk yüzde 37, haftada 60 saatten fazla çalışanlarda risk yüzde 23 artıyor. 90’lardan itibaren yükselen çalışma saatleri 1999-2006 döneminde ölümle sonuçlanan iş kazaları da yüzde 35.7 oranında arttırdı. CHP Emek Bürolarının hazırladığı rapora göre; Türkiye’deki emekçilerin yüzde 90.5’i haftalık 40 saatin üzerinde çalışıyor. Fazla çalışanların iş kazası geçirme riski, diğerlerine kıyasla yüzde 61 daha fazla. Aşırı ve uzun çalışmaya bağlı olduğu düşünülen kalp krizi, beyin kanaması gibi ani ölümler iş cinayetleri içerisinde ortalama yüzde 10 seviyelerinde. 2016’da en az 217 emekçi kalp krizi ya da beyin kanaması geçirerek öldü. 90’lardan itibaren yükselen çalışma saatleri ile ölümle sonuçlanan iş kazaları 1999-2006 döneminde yüzde 35.7 oranında artırdı. 

İş Yasasına göre; haftalık çalışma saatlerinin maden işçilerinde en çok 37.5 saat, diğer iş kollarında ise 45 saatken, günde yaptırılabilecek en uzun çalışma, haftalık sınırı geçmemek şartıyla 11 saat olduğunun anımsatıldığı rapora göre Türkiye’deki çalışanların yüzde 90.5’i haftalık 40 saatin üzerinde çalışıyor. OECD verilerine göre Türkiye, uzun çalışma sürelerinde üye ülke ortalamalarının fazlasıyla üzerinde. 2013’te Türkiye’de yıllık çalışma süresi 1832 saatken, aynı yıl OECD ortalaması 1765 saat. Bütün bu yoğun ve uzun çalışmaya karşın emekçiler hayat standartlarını yükseltemiyor. TÜİK verilerine göre 44 bin kişi ultra yoksulluk olarak tanımlanan gelir durumunda hayat mücadelesi veriyor. Günlük 2.7 TL’nin altında kazanan yurttaşlarımızın nüfusa oranı 2014’te yüzde 0.3 iken bu oran bir yıl içerisinde ikiye katlanarak yüzde 0.6 oldu.

MESAİLER ÖDENMİYOR

Fazla çalıştırılan işçilere ödenmesi gereken mesailer de pek çok işyerinde ödenmeyerek yasal zorunluluk göz ardı ediliyor. Çalışanlar, boş zaman, yemek ve uyku dahil kişisel bakımlarına yalnızca 12.2 saat ayırabiliyor. Bu durum aile ilişkilerine olumsuz yansıyor. Emekçilerin yüzde 7.1’i zaman baskısı veya aşırı iş yükünün ruhsal sağlıklarını olumsuz etkilediğini belirtiyor. Yasaya göre gece çalışmalarının 7.5 saati aşmayacağı belirlenmesine karşın geçen Ağustos ayında yayımlanan yönetmelikler 7.5 saatten fazla çalıştırılmanın önü açtı. Böylelikle turizm, sağlık ve güvenlik kollarında saat sınırı kaldırıldı. Haftada dönüşümlü üç vardiya olarak çalışan işçilerin yaşadıkları sorunlar ile ilgili yapılan araştırmada gece çalışmasının, işçilerin yüzde 90’ı aile hayatlarının zarar gördüğünü, yüzde 87’si sosyal hayatlarının sınırlandığını, yüzde 91’i boş zaman faaliyetlerinin azaldığını, yüzde 85’i yemek düzenlerinin bozulduğunu, yüzde 86’sı uyku yetersizliği çektiğini ve yüzde 100’ü de sağlıklarının kötü yönde etkilediğini belirtiyor.