Cihad
Kurt şimdi gövdenin; girdi içine,
Düşmanı hariçte arama sakın,
Masumum deyip de, kendi suçuna,
Bir kılıf bularak koruma sakın.
Birliğin bağında esen yelleri,
Koparır baksana masum gülleri,
Kanına ekmeği doğrar elleri,
Yiyenin işine yarama sakın.
Ölümün yüzüne gülen duruşlar,
Mermiden yumurta; yumurtlar kuşlar,
Başlara isabet eder vuruşlar,
Kan varsa zülfünü, tarama sakın.
Dâhilde hiç cihad, olur mu kanla?
Katletmek uğruna cenge çıkanla,
Dindaşı ganimet bilip bakanla,
Beraber o yolda yürüme sakın.
Af etmek medarmış, hüsn-i kabûle,
Elele tutuş da, geçsin makbûle,
Sen gül ol, bağında, görün bülbüle,
Dalında çürüyüp kuruma sakın.
İhlâstan havuzun, içini doldur,
Buz olan eneyi, dökerek öldür,
Mutlu et havuzda milleti güldür,
Dışında kalarak erime sakın.
Bedri Tahir Adaklı
***
Kimsenin yaptığı, yanına kalmaz kâr
Mazlumun arşa çıkar ettiği ahûzar,
Haksıza olma taraftar, etme nazar,
Haşir, hesap günü, herkese elbet var,
“Zalim zulmünde, mazlûm ahında,
Yaptığı kâr kalmaz, elbet yanında,
Büyük mahkemenin o sabahında,
Hesabı görülür, herkesin anında,
Boynuzsuzun hesabı sorulur boynuzludan,
Kurtulamaz hiçbir kimse böyle bir sorgudan,
Gelse de padişahla alleme soyundan,
Cebbarların tutulur ensesinden boynundan,
Açların karşısında yenilmez afiyetle,
Bilinmez kimin yaptığı hangi niyetle,
Her bir işlediğini belki samimiyetle
Karşılığını görür elbet hamiyetle,
Cenâb-ı Hak bakar elbet kalbe,
Hakikat derslerine oldu isen talebe,
Aklı fikri sönük olana, edersin galebe,
Âlim olmak gerekmez, gidip Halep’e,
Hasan yeşilkaya
***
Fişlemişler bizi
Duydun mu Tevfik Abi fişlemişler bizi?
Örgüt diye yazmışlar bütün cemaatleri.
Unutmayın benim de, yazarsınız ismimi,
Gücenirim, küserim, yazmazsanız ismimi.
Harama helâl demek söyle caiz mi şimdi?
Hani din kardeşiydik, ne oldu size şimdi?
Hiçbir zaman olmayız bizler, makul şüpheli,
Çıkalım mahkemeye anlatalım derdimizi.
Zindanlar saraydır hakikati söyleyene,
Korkum değil kaderime, senin bu haline.
Ecel olsan da ilişme Kur’ân’ın tefsirine,
Dirin değil ölün ile çıkacağız mahkemeye.
Çok fırtına tutar bu gemiyi, haleti böyle,
Yazın Nurcuları Nuh’un Gemisinde diye.
Âlimlerin mürekkebi şüheda kanı ile
Muazene edilir de binilmez mi bu gemiye?
Süleyman Veysel Okur
***
Etme dostum
Anlaşılır şu olanlar,
Etme dostum, etme dostum.
Önüne çıkar yalanlar,
Etme dostum, etme dostum.
Göz kapanır dünya kalır,
Yer kararır, gök kararır,
Herkes tek huzura varır,
Etme dostum, etme dostum.
Kurtul fitnenin elinden,
Zehir zemberek dilinden,
Ayrılma İslâm Gülü’nden,
Etme dostum, etme dostum.
Tövbe yeri burasıdır,
Şimdilerde sırasıdır,
Ruhumu barış ısıtır,
Etme dostum, etme dostum.
Makam-mevki bir gün biter,
Dost dostuna gülce tüter,
Zalim nefse “Dur” de, yeter,
Etme dostum, etme dostum.
Fedailik budur sanma,
Derlerse de sen inanma,
Ben yanmışım de sen yanma,
Etme dostum, etme dostum.
Kardeşiz biz, kardeşiz biz
Ayrı inançtan değiliz
Dâhilde harp kötü bir iz
Etme dostum, etme dostum
Bırakma kardeş ele,
Yetsin düştüğümüz dile,
Deme” feryadın nafile,”
Etme dostum, etme dostum.
Sulha ne oldu ki söyle?
Mürüvvet barışsın köyle,
Uğraşma gel boş “Hey, hey” le,
Etme dostum, etme dostum.
Aç gözünü seyret, tanı,
Alev sarmış dört bir yanı,
Yıkıyor makamı, şanı,
Etme dostum, etme dostum.
Toprağa düşmeden dehan,
Öfkeni yut ol pehlivan,
Kurtulsun yangından cihan,
Etme dostum, etme dostu.
Suça sahip yoktur belli,
Şeytan oynar iki telli,
Kabul bana yüzde elli,
Etme dostum, etme dostum.
Yüzde elliyi ikiniz,
Bölüşün de kalksın şu iz,
Atıp “Ben”i olalım biz,
Etme dostum, etme dostum.
Elbet hatalar hatadır,
Hatanın dönüşü vardır,
Zarardan dönmek ki kârdır,
Etme dostum, etme dostum.
Bu bir dâvet insanlığa,
Düşürmeden şeytan ağa,
Ova varken çıkma dağa,
Etme dostum, etme dostum.
CEYHUNİ sözün kısası,
Yetmedi mi Hak Kıssası?,
Tatlı sular oldu sası,
Etme dostum, etme dostum.
CEYHUNÎ (Mustafa AVCU)