Unutma!
Risale-i Nur’a sataşan gafil,
Nur’a çamur bulaşamaz unutma!
Gökteki yıldıza taş atan cahil,
Taşın ona ulaşamaz unutma!
Sermayesi kindir, serveti nefret,
İşi gücü fitne, fesat, ihanet,
Bir araya gelmez Nur ile zulmet,
Cibril-şeytan, barışamaz unutma!
Kimisi ateist, kimi Müslüman!
Ortak paydaları, iftira, yalan,
Ortak düşmanları Bediüzzaman,
Nur zulmetle karışamaz unutma!
Herkes lâyık olduğunu buluyor,
Cehaleti ile rüsva oluyor,
Ağzın açmış uzun uzun uluyor,
İt aslanla yarışamaz unutma.
Abdil YILDIRIM
***
Eşek arısı!
Secdeye varmıştım biraz da gafil,
Isırıp uyardın eşek arısı.
Senin yaptığını yapamazdı fil,
Isırıp uyardın eşek arısı.
Nasip alamadım uykudan yana,
Durum ibret olsun bütün cihana,
Teşekkürler sana dokundun bana,
Isırıp uyardın eşek arısı.
Ne de âcizmişim anladım da tam,
Birden toparlandı her iki yakam,
Dedin ölümüne; “yoktur hiç şakam,”
Isırıp uyardın eşek arısı.
Üç gündür sızlıyor açtığın yara,
Beni kıvrandırıp düşürdü dara
İbret aldım senden yürüdüm kâra,
Isırıp uyardın eşek arısı
Sen neresindesin modern fennin?
Canıma dokundu zehirli yenin,
Demek ki görevin bu imiş senin,
Isırıp uyardın eşek arısı.
CEYHUNÎ der sana taktım kafayı,
Kırıldı gönlümün zelzele fayı,
Sen öldün, ölümden sundun bir payı,
Isırıp uyardın eşek arısı.
Mustafa AVCU (CEYHUNÎ)
***
Sadettin Ağabey
Sadettin Abi diyar-ı ahirete uçtu,
Ayrıldı Rahim-i Rahman’a kavuştu,
Abi, Hz.Resulullah şefaatçin olsun.
Saff-ı evvelle ve Üstadıyla buluştu.
O Risale-i Nurların sadık talebesi,
Kulağımızda çınlar nazik sesi,
Sadettin istikametten ayrılmadı,
İnşallah yolunu takip eder varisi.
Saff-ı evveller ahireti mesken etti,
Sadettin bizden ayrıldı yanlarına gitti,
Ecel birdir tegayyur etmez asla,
Sadettin, Nur dairesinde aldı bileti.
Bizler şu dünyaya geldik misafir
Kervan yolcu, kimler ne kadar kalır,
Sakın ha! Ev sahibinin işine karışma,
Mahşerde herkes amelin karşılığını alır.
Sadettin’in sadâkatına şehadet ederiz,
Kervana katıldı geri kalan bizleriz,
Abiler, saff-ı evvelde kimler kaldı,
Yerinizi nesl-i cedide emanet ederiz.
Tevfik BOZ
***
Yaşananlar
Kıymeti değeri bilen gören yok,
Bir hayat yaşanır her şey sıradan.
Anlatan söyleyen izah eden çok,
Lâkin yaşananlar hep de sıradan.
İyiye güzele duyulmaz özlem,
Meraklar yok oldu hep aynı düzlem,
İnsana hükmeder bir garip gizem,
Lâkin yaşananlar hep de sıradan.
Gülmüyor çehreler suratlar asık,
Avazlar yok oldu sesler hep kısık,
Değişir fikirler görüşler sık sık,
Lâkin yaşananlar hep de sıradan.
Akıl fikretmiyor zihin karışık,
İsteyen var mı ki olsun bir ışık,
Dost dostu terk etti düşmana âşık,
Lâkin yaşananlar hep de sıradan.
Anlayıp bilene bu dertse yeter,
Üzülüp kahrolan kendine eder,
Oysa hal içinde haller var beter,
Lâkin yaşananlar hep de sıradan.
Nadir NAZİK
***
Düşmez tuzağa
Nur’ların yazıldığı yerdir Barla,
Münafıklar ise duramaz Barla’da,
İman sahibi o insanlar ise,
Nurları okuyup düşmez tuzağa.
Nur’un Üstadıdır Bediüzzaman,
Nurlar okununca iman kurtaran,
İnsan neşeli Nurlar okunurken,
Nurları okuyan düşmez tuzağa.
Nurlar okunuyor evde bahçede
Nurlar hem fikir hem zikir okuyana,
Okuyanlar kavuşuyor imana,
Nurları okuyan düşmez tuzağa.
Nurlar hem fikir hem zikir okuyana,
Oku nurları yardım et imana,
Asırların ilâcıdır bu Nurlar,
Nurları okuyan düşmez tuzağa.
Dağda bayırda yazıldı bu Nurlar,
Kalbe iman, ruha derman bu Nurlar,
Fırsat buldukça okunsa bu Nurlar,
Nurları okuyan düşmez tuzağa.
Celal YALÇIN