Karanlıklar
Karanlıklar ve geceler,
Gerçekleri gizlemekte.
Sivri uçlu neticeler,
Gerçekleri gizlemekte.
Ne söylersen söyle nefis,
Bir nefes var sen de çok pis,
Bulutlarla kaplı bir his,
Gerçekleri gizlemekte.
Dünya döşek, dağlar kazık,
Bitmez sanma biter azık,
Bilen bilir pek çok yazık,
Gerçekleri gizlemekte.
“Kün” okunur üflenir sur,
O gün çıkar gizlenen ur,
Kusurları örten gurur,
Gerçekleri gizlemekte.
Dünde kaldı emek, çile,
Pazardan boş döner file,
Şaha kalkmış türlü hile,
Gerçekleri gizlemekte.
CEYHUNÎ der; üç beş kişi,
Yokuşlara sürer işi,
Bir muammadır gidişi,
Gerçekleri gizlemekte.
MUSTAFA AVCU (CEYHUNÎ)
***
Bilemedim
Yürüdü kervanım mola vermedim
Kesilirmiş yolum bir gün, bilmedim
Çalıştım kazandım, gönül eğledim,
Meğerki dostluklar mezara kadar.
Şu geçici dünya aklımı çaldı,
Nefsimle şeytanı üstüme saldı,
Kalbim günahlarla gaflete daldı,
Bütün sevgililer mezara kadar.
Hep ölümü verdim, başkalarına,
Mezara girince döndüm şaşkına,
Bilmedim, tutuldum âni baskına,
Şu dünyada kulluk, mezara kadar.
İHSAN YILDIRIM
***
Yeni Asyam
İttihad’la başladık koşageldik bu güne,
Her dem tercüman oldun hakikatin sesine,
Nurdan çelik sadmeler vurdun küfrün beline.
Şerefle taşıdığım elimdeki dosyamsın,
Hiç tükenmeyen sevdam benim Yeni Asyam’sın.
Hiç inhiraf yapmadan Zübeyiri çizgiden,
Ayırmadan ruhunu şûrâdan meşveretten,
Pâk-ı müberra oldun entrikadan hileden,
Medarı iftiharım elim kolum âsamsın,
Ukbada referansım benim Yeni Asyam’sın.
Yorulmaz neferisin Hakk’ın ve adâletin,
Zamanın bedîsinden geliyor asâletin,
Sahabi mesleğinden yansıyor bu hasletin.
Damarımda kanımsın lâtifemsin hassamsın,
Muhabbet fedaisi benim Yeni Asyam’sın,
Giden nurdur gelen nur, ufkunda parlayan nur,
Alnın açık, başın dik sana yeter bu onur,
Hece hece her sayfan tiryak misal okunur.
Üstad’ın mesleğinde Berat’ımsın dâvâmsın,
Güneşimsin, Ay’ımsın benim Yeni Asyam’sın.
Durma ebede giden yolun uzun ilerle,
Menzilin aydınlansın Nur’dan kafilelerle,
Lema’lar, Şuâlar’la, Mektubat’la, Sözler’le,
Sevincimsin, neşemsin, kederimsin, tasamsın
Gönlümde taşıdığım benim Yeni Asyam’sın
MEHMET AĞIRMAN
***
Açılın ey yollar Hakk’a varalım
Bu fani hayat sona ermeden,
Hakk’ın divanına varalım gönül.
Ölüm rüzgârları bize varmadan,
Dostun divanına gidelim gönül.
Ruhum kavuşacak gerçek dostuna,
Canım bürünmüştür fena postuna,
Sefil nefis söyle, senin kastın ne?
Dostun divanına varalım gönül.
Yağmur gibi tane tane akarak,
Yüce cemaline aşkla bakarak,
Şimşek olup kör şeytana çakarak,
Açılın ey yollar Hakk’a varalım.
Neye yarar ki bu hayat O’nsuz,
Kadri pek yücedir rahmeti sonsuz,
Adı dillerde düşmeyen son söz,
Açılın ey yollar Hakk’a varalım.
Kalben tasdik eylemişiz fermanı,
O’dur derdimizin gerçek dermanı.
Şevkle okuyarak yüce Kur’ân’ı,
Açılın ey yollar Hakk’a gidelim.
Bu yoldan gitti kırklar erenler,
Her türlü meşakkate göğüs gerenler,
Serden geçip Hak için canı verenler,
Açılın ey kapılar Hakk’a varalım.
Sabah yelleri gibi coşarak,
Bahar selleri gibi taşarak,
Yüce dosta dolu dizgin koşarak,
Açılın ey kapılar Hakk’a varalım.
Yıldız gibi kayarak ta yüceden,
Işık gibi süzülerek geceden,
Her dilden sesleneyim heceden,
Açılın ey kapılar Hakk’a varalım.
AŞIK İHVANÎ