Mi’rac

Semaların kapısı yeryüzüne açıldı,

Rahmetin canibinde nice Nurlar saçıldı,

Firdevs Cennetinde O’na (asm) libas biçildi,

Hakk’ın dâveti ile başına kondu bu tac,

Ol sultanı levlake kutlu yol oldu Mi’rac.

 

Rabbin yüce emriyle O’na (asm) geldi Cebrail,

Velâyetin burcunda kurbuna oldu nail,

Nurlar’a gark olurken, zulmetler oldu zail,

O’dur bütün âlemde parlayan eşsiz sıraç,

Kadın erkek tüm beşer O’nun (asm) nuruna muhtaç.

 

Kâinat okyanusunda, dünya sefinesinde,

Hakikat pırlantası, hikmet definesinde,

Rahmeten lil Âlemin’dir sırlar hazinesinde,

Gönüllere şifadır salâvatın, ruhlara ilâç,

Sonsuzluk yurduna azim bir sırdır bu Mi’rac.

 

Nurunun hamurundan yaratıldı bu cihan,

Halife-i arz oldu hilkatiyle bu insan,

Hatem’ül Enbiyasın nebiyi ahir zaman,

Senin kutlu sünnetin bütün ümmete minhac,

Bir sofra-i Rabbanidir bizlere Mi’rac.

 

Bunalmışken Nebisi onu koyar mı darda,

Nice musîbetlerle mahzun iken ard arda,

Bir garipti adeta kendi öz diyarında,

Habibini tebcil etti, ol sıracı vehhac,

Bir esrar yumağıdır bu yüce sırrı Mi’rac.

 

Matlubu İlâhisin her şeyinle güzelsin,

Mergubu Rabbanisin kutlu nuru ezelsin,

Edebinle emsalsiz, ahlâkınla modelsin,

Bütün ümmet arkanda her gün sana duâcı,

Mi’rac ettin duâyı, duâ ettin Mi’racı.

 

Sendedir cümle kapıları açan anahtar,

Özün haktır, sözün hak her ne varsa sende var,

Seninle gerçekleşir sinelerden arzular,

Bağrındaki Nurlar’ı bütün âlemlere saç,

Âlemlere delilsin, emsalsiz sırrı Mi’rac. 

 

Mi’rac merdiveniyle vasıl oldun Allah’a,

İmkân vücud arasıdır Sidret’ül-Münteha,

Yanı başında durur sanki Cenneti meva,

İman ile yüceldi âlâ-yı illiyyine,

Adım attı o demde sonsuzluk âlemine.

 

Âlem kadar dillerde dillendirdi duâyı,

Yedi iklim-i cihan sardı bu ziyayı,

Varlık yurdu adına sena etti Mevlâyı,

Zerrelerde, kürelerde sayısız diller ile,

Aşk dolu sineler ile, kırık gönüller ile.

 

İlâhî sevgiyle gönüller doldu taştı,

Bu aşkla sermest oldu maşukuna ulaştı,

Ne haddini aştı, ne de gözleri şaştı,

Ayağının tozuyla şereflendi yüce arş,

Arşın mahvillerinde mevcelendi kudsî marş.

 

Hatem’ül enbiyasın ismi azam mazharı,

Kutlu sünnetin ile, yüce dinin mimarı,

Rahmetin tecellisi, merhametin izharı,

Melekût âleminde devranı dem eyledi,

Mülkü ve melekûtu nurunla cem eyledi.

 

Nuru hikmetle aralandı yetmiş bin hicab,

Varınca huzuruna Rabbine etti hitap,

Selâm sana ey Nebi dedi O’na Yüce Rab,

Mele-i âlâ coştu bu ulvî ibadetle,

Ruhlar şaduman oldu Rabbanî bir lezzetle.

 

Cismaniyetin ile girdin beka yurduna,

Kudsî tiryak getirdin insanlığın derdine,

Vuslatın ile gönüller eriyor muradına,

Yalnız koma mahşerde halimiz pek perişan,

Yarı canımız sensin bize Resul-i Zişan.

 

Rabbinin dergâhında müstesnadır bu gece,

Taşarken lisanında kulluğu hece hece,

Sensizlik yurdunda acep halimiz nice,

Kurtuluş beratıdır şefaatin ümmete,

Sünnetin götürüyor sahil-i selâmete.

 

Ebediyet müjdesi Mi’racının hurcunda,

Kabul olmuş duânın nuru var avucunda, 

Hidayet yıldızı doğdu rahmet burcunda,

Mahşerde tüm beşere şefaat tacı sende,

Bütün dertlerin dermanı beşer ilâcı sende.

 

Cemalin bu her bahar bir gül olur açılır,

Bütün kâinata nurlar ile saçılır,

Meftun gönüllerle kevserinden içilir,

Bir bedri munir gibi semanın mahi sensin,

Ruhun aşiyanısın kalbin felâhı sensin. 

 

Ayakların altında şeref buldu asuman,

Nurunun hamurunda yoğruldu bu cihan,

Medet ey şahı Resul kıtmirinim her zaman,

Vasfını anlatmaya gücüm yetmez ey yar,

Bu kemter kulun ancak sevgin ile bahtiyar.

 

Cihan kurulalı hiç görmemiştir dengini,

Habibullah sensin ey insanlığın engini. 

AŞIK İHVANÎ

***

BİRİ VAR!

Kimin ne hesabı olursa olsun,

Her türlü hesabı soran biri var.

İsteyen boşalsın isteyen dolsun,

Olanı biteni gören biri var.

 

Yanlışlar faydasız kandırmak ziyan,

Yapılan hep her şey Birine ayan,

Gelmezse yürekten gerçek bir beyan,

Gizlenen şeyleri bilen Biri var.

 

Yürekler vurmuşsa hepten karaya,

Eller açılmışsa arş-ı âlâya,

Çare istenmişse içte yaraya,

Nefesi soluğu duyan Biri var.

 

Sakın deme yapılamaz tarifim,

Kimler diyorsa ki ben hep garibim,

O demesin yoktur benim sahibim,

Muhtacın yanında duran Biri var.

 

Sahip çıkar o ibadın hakkına,

Yanlış şeyler gelmesin hiç aklına,

Mazlûmları alır o hep yakına,

Kol kanat olup da saran Biri var.

 

Nadir bilirsin ki bu hep hakikat,

Bunu bilmeyenler edemez rahat,

Gözetip kollayan hemen her saat,

Her şeye muktedir olan Biri var.

NADİR NAZİK

***

YENİ ASYA

Mazlûmu tutup kaldıran,

Aldırma diyene aldıran,

Zalime zulmünü bildiren,

Konuşacak dil Yeni Asya.

 

Üstadından almış dersi,

Kur’ân olmuş adresi,

Kesilmek istense de sesi,

Nur’a ekoldür Yeni Asya.

 

Zübeyir’i yola talip,

Altın Prensiplere sahip,

Cümle âlem buna şahit,

Doğru bir yol Yeni Asya.

 

Düşmanları çok, dostu az,

Eşi benzeri bulunmaz,

Kadir kıymeti bilinmez,

Şifalı bal Yeni Asya.

 

Mertçe gelmez kimse öyle,

Ellerinde binbir hile,

Yanlışını bul da söyle,

Hakikattir Yeni Asya.

 

Kemalizm ona uzak,

Kurulsa da bin bir tuzak,

Geçmişi temiz alnı ak,

Pir-ü paktır Yeni Asya.

 

Mazlûmların susmaz sesi,

Bir dâvânın habercisi,

Nurcuların ceridesi,

Okunacaktır Yeni Asya.

ALİ DOĞRUER